در این مطلب از چیدانه، گشتی در فضای ساختمان‌هایی مدرن در بافت روستای وانگهو بزنیم. با دیدن بخش‌هایی از مخروبه‌های قدیمی روستا تعجب نکنید! این خانه‌های مدرن در دل خرابه‌های روستا ساخته شده‌اند.
موسسه طراحی و تحقیقات معماری دانشگاه ژجیانگ (UAD) پروژه خانه روستایی را که مجموعه‌ای از فضاهای عمومی روستای وانگهو در استان ژجیانگ چین است، ایجاد کرده است. این پروژه بر حفظ ویژگی‌های معماری منطقه با ترکیب عناصر سازه‌های سنتی در طراحی تمرکز دارد. خانه‌های گلی قدیمی و بقایای دیوارهای خاکی با سازه‌های بتنی جدید و فن‌آوری مدرن ادغام شدند و ساختمان‌های حاصل به‌طور طبیعی از بافت تاریخی روستا «رشد» کردند. این فضا اهداف مختلفی از جمله جلسات روستایی، پذیرایی، فعالیت‌های ورزشی و تناسب اندام و رویدادهای اوقات فراغت مانند نمایش فیلم را انجام می‌دهد.
روستای وانگهو، واقع در منطقه‌ای کوهستانی با خاک حاصلخیز، به دلیل محصولات کشاورزی غنی خود شناخته شده است. از لحاظ تاریخی، روستاییان در خانه‌های گلی با دیوارهای خاکی بهم زده، قارچ‌ها را پرورش می‌دادند. با این حال، با پیشرفت‌های مدرن و کاهش بهره‌وری روستایی، این شیوه‌های قدیمی از حافظه محو شده است. امروزه، بقایای این خانه‌های گلی، از جمله دیوارهای خاکی در حال فرو ریختن، به عنوان شاهدی تاریخی ایستاده‌اند و ردپایی از پنجره‌ها و درگاه‌های پیشین را در خود دارند که اشاره‌ای به استفاده گذشته آنها دارد.
پروژه خانه روستایی، این خاطرات را با ادغام عناصر معماری سنتی در فضاهای عمومی جدید زنده می کند. در کنار ویرانه‌های دو خانه گلی، بخش‌های دیگری از دیوارهای خاکی شکسته کشف شد. روستاییان محلی فاش کردند که در ابتدا سه خانه پرورش قارچ وجود داشت که تقریباً به طور کامل در طول زمان ویران شدند. طراحی جدید این بقایای را در خود جای داده است و به ساختمان جدید اجازه می دهد تا به طور طبیعی از دیوارهای قدیمی “رشد" کند. این امر ترکیبی هماهنگ از سازه‌های بتنی جدید و قطعات تاریخی ایجاد می‌کند که گونه‌شناسی معماری روستا را حفظ کرده و محیط فضایی سنتی آن را حفظ می‌کند. با استفاده از دیوارهای بتنی مدرن در کنار سازه‌های خاکی قدیمی، طراحی با محیط اطراف هماهنگ شده و گذشته و حال را پل می‌کند. طراحی سقف شیبدار فضاهای آشنا را برای روستاییان ایجاد می‌کند و اطمینان می‌دهد که سازه‌های جدید با بافت تاریخی و فرهنگی روستا هم‌خوانی دارند.
روستای وانگو در حال حاضر فاقد فضاهای عمومی است که بتواند فرهنگ جمعی را حفظ کند و نیازهای مادی و فرهنگی ساکنانش را برآورده کند. با توجه به زمین‌های محدود موجود، مرکز فعالیت به گونه‌ای طراحی شده است که یک منطقه کوچک را اشغال کند در حالی که عملکردهای متنوع و انعطاف‌پذیری را ارائه می‌دهد. این رویکرد چندمنظوره، زمان استفاده از ساختمان را به حداکثر می‌رساند: در طول روز، اهداف تجاری را ارائه می‌کند یا فضاهای مطالعه را برای کودکان فراهم می‌کند، و در شب، میزبان نمایش فیلم برای روستاییان است. سالن نمایشگاه به عنوان فضایی برای نمایش‌های بصری و متنی عمل می‌کند و تاریخ روستا و تکنیک‌های فرآوری قارچ را به نمایش می‌گذارد. با اولویت دادن به استفاده تمام وقت، طراحی سازگار و پایداری را تضمین می‌کند.