در گذشته و در فرهنگ های مختلف انسانها برای ساخت محلهای سکونت خویش سعی داشتنند با طبیعت تعامل داشته باشند. اما امروزه حرکت انسان به سمت توسعه و پیشرفت بدون توقف ادامه دارد و این پیشرفت ها در جهت آسیب زدن به محیط زیست نیز مسیری صعودی یافته و بقا انسانها را بر روی کره خاکی مورد تهدید قرار داده است. اما روشهای جدید معماری امیدهایی را زنده نگاه داشته که در آنها به جای تخریب، با محیط زیست به تعامل پرداخته شده است.
رویکردی که معماران این بناها در پیش گرفته اند همزیستی مسالمت آمیز در کنار درختان و طبیعت است. انسان می توان انتخاب کند که با محیط زیست خود همراه و همگام شود و یا برعلیه آن عمل کند و قطعا این انتخاب ها نتایج خود را به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر زندگی همهی ما نشان خواهد داد. اینکه با قطع درختان و از بین بردن محیط زیست خانه خود را بنا نهیم و یا با آن همزیستی نماییم و یا حتی از محیط زیست به عنوان نقش و نگار و عامل زیبایی بنا و مصالح و متریال، بدون آسیب زدن به آنها استفاده نماییم انتخابی است که باید با تامل فراوان توسط ما انجام شود.
درخت تو نشیمن پروژه خونه درختی به ما میگه غیر از انسان موجودات دیگهای هم قراره اینجا زندگی کنن.