نماهای خمیده، استفاده از مصالح نوآورانه و مسکن‌سازی با محوریت جامعه، از جمله ویژگی‌های اصلی ۱۰ پروژه ساختمانی برتر بریتانیا در سال 2024 هستند.
از ساختمانی با نمای «اسکوپی» گرفته تا کلبه‌ای مدرن که در میانۀ یک خرابه قد برافراشته است؛ این‌ها فقط دو مورد از ساختمان‌های منتخب سال هستند.
این ساختمان اداری در لندن که به درستی The Scoop نام دارد (اسکوپ به معنای قاشق بزرگ بستنی)، با یک گودی غول‌پیکر در ارتفاع جلویی خود باروح و زنده‌نما شده است. این گودی بزرگ با مجموعه‌ای از آجرها شکل گرفته که به صورت جداگانه با کامپیوتر مدل‌سازی شده‌اند. شاید در نگاه اول، به نظر برسد این کار تلاشی برای جلب توجه به ساختمان بوده، اما هدف اصلی حفظ تمرکز بر پنجره مدور کلیسای مجاور بوده است.
نقوش پیچیده شکل‌گرفته از گچ به سبک شیکوئی ژاپنی، دیوارهای این فروشگاه غذای سرد در منطقه لیک را سرزنده کرده است. این فروشگاه برای میخانه‌ای طراحی شده که موسسه هنری گریزدیل آن را مدیریت می‌کند. گچ به جای استفاده از شیکویی سنتی با استفاده از مخلوطی از ماسه، آهک و جلبک دریایی از سواحل بریتانیا ساخته شده و با اکسید آهن به رنگ صورتی درآمده است. پشت گچ یک قاب از جنس کاج اروپایی پر از عایق الیاف چوبی قرار دارد که روی تخته‌سنگ‌هایی متعادل شده که از معدن مجاور تأمین شدند و روی سقف موجدار خانه سرباره‌های آهن پراکنده شدند.
Krft یکی دیگر از استودیوهایی است که امسال در طراحی نما خلاقانه عمل کرد. این استودیو در کالج برایتون، یک مرکز هنری با برجستگی‌های آجری و سنگ چخماقی ساخته که برای منعکس کردن چیدمان فضاهای داخلی، برآمده و برجسته می‌شوند. به گفته این استودیو، این شکل تندیسی به یک حرکت رقص هم اشاره دارد و با اشاره به استفاده از ساختمان به عنوان خانه هنرهای نمایشی مدرسه اشاره می‌کند.
در ایرلند شمالی، گروه معماری پاتریک بردلی ویرانه‌های خزه‌بسته‌ی یک کلبه قدیمی را با یک کانتینر حمل و نقل کنسولی پیوند داده تا این خانه را بسازند. این جفت‌سازی عجیب موجب ایجاد یک خانه شخصیت‌دار شده که استفاده مجدد از مواد را تبلیغ می‌کند و به گفته استودیو «به عنوان یک سراینده داستان عمل می‌کند و گذشته و حال را به یک روایت منسجم پیوند می‌دهد».
یکی دیگر از پروژه‌های موجود در فهرست که شامل یک کانتینر حمل و نقل می‌شود، دِ کلی‌یِرینگ (The Clearing) است: یک مرکز آموزشی که WonKy آن را در جنگل اَبی پنهان کرده است. این کانتینر به عنوان بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای استفاده از مواد بازیافتی تا حد امکان استفاده شد و به استودیو این امکان را داد تا از بودجه مشتری حداکثر استفاده را کند و در عین حال ردپای کربن پروژه را به حداقل برساند. این انتخاب سبب شد چتر نظامی قدیمی نیز به عنوان پناهگاه تغییر کاربری داده شود. لفکوس کیریاکو، از بنیانگذاران WonKy، به دزین گفته: «ما به خود می‌بالیم که مبتکر هستیم و از بودجه مشتری حداکثر استفاده را می‌کنیم و همیشه به دنبال راه‌هایی برای استفاده مجدد و بازیافت هستیم.»
یک جفت ساختمان با قاب چوبی و پوشیده از سنگ، منظره سرسبز بیرون موزه تاریخ طبیعی را شکل داده‌اند که امسال توسط Feilden Fowles و J&L Gibbons بازسازی شد. تعمیرات اساسی برای بهبود دسترسی و تنوع زیستی باغ شهری انجام شد و در عین حال اطمینان حاصل شد که هرگونه بهبود امکاناتی، تابع معماری موزه باشد.
سنگ اسکاتلندی سپری را اطراف کائوچان نا کریج تشکیل داده، خانه‌ی زاویه‌دار کوچک در مکانی در معرض دید در هیبریدهای بیرونی اسکاتلند. این خانه نامحسوس را ایزات آروندل طوری طراحی کرده که با احترام در چشم‌انداز قرار بگیرد، با طرحی که ساکنان را تشویق می‌کند در طول روز خورشید را دنبال کنند. نمای بیرونی سرد رنگ آن به فضای داخلی گرم و متضادی متشکل از دیوارهای چوبی باز می‌شود.
یک آلاچیق مشترک کم‌ارتفاع و باغ مرکزی با دیوارهای سنگ چخماقی، رکن اصلی کوبهام بائرز را تشکیل می‌دهند، یک جامعه مسکونی در ساری (Surrey) که گروه معماری کافی آن را طراحی کرده است. اطراف باغ مجموعه‌ای از سازه‌های مسکونی آجری قرار دارند که شامل ۵۳ آپارتمان می‌شوند که در خوشه‌های چهارتایی دسته‌بندی شده‌اند و لابی‌های خصوصی محلی دارند. لی مارسدن کارگردان به دزین گفت: «طراحی و چیدمان بر ایجاد حس اجتماع و همسایگی و به حداکثر رساندن فرصت بیرون رفتن ساکنان متمرکز است.»
کوچکترین پروژه این فهرست استودیوی گاردن‌هاید است، دفتر گروه معماری کامن‌باند در لندن که با ترکیبی لمسی از بتن کنفی، الوار و مواد بازیافتی ساخته شده است. داخل استودیو، کف یک متر زیر سطح بیرونی است و باغچه در راستای بالای میز قرار گرفته و ساکنان را چشم در چشم حیواناتی می‌کند که در باغ می‌آیند.
یک پروژه‌ی مسکونی دیگر این فهرست، خانه هریت هاردی است، بلوکی متشکل از ۱۱۹ خانه در لندن که با جزئیات قوسی شکل و آجرکاری بافت‌دار و بالکن‌های فرورفته، باروح شده است. این خانه را گروه معماری Mae به‌عنوان «نوانخانه قرن بیست و یکم» طراحی کرده که دارای ۵۴ آپارتمان مراقبتی اضافه (نوعی مسکن ویژه برای ساکنان مسن‌تر) کنار یک باغ مشترک با فضای کافی برای ملاقات و تجمع است.
منبع: فرادید