در بندر یخزدۀ آرخانگلسک روسیه، ساختمانی غیرعادی وجود داشت که تصور میشد بلندترین خانهی چوبی جهان باشد. بندری که نیکلای پتروویچ سوتیاگین، سازندۀ خانه، در آن متولد و بزرگ شد. این بندر بیشتر محل زندگی ماهیگیران بود. سوتیاگین یک تاجر بدنام روس بود که بیشتر ثروتش را از راه جرم و جنایت به دست آورده بود.
او در کودکی چیز زیادی نداشت و همیشه تا وقتی بزرگ شد آرزوی ساختن خانه رویایی خودش را در ذهن نگه داشت. سال ۱۹۹۲، سوتیاگن ساخت و ساز را تنها با دو طبقه شروع کرد، اما با پیشرفت ساختمان، طبقات بیشتری را اضافه کرد چون همیشه احساس ناکافی بودن میکرد. او سرانجام به سیزده طبقه اکتفا کرد، درست زمانی که بالای آن ایستاد و منظرهی نفسگیری از منطقه را دید.
بیشتر بخوانید:
پشتپرده نفرین بیپایانِ یک ملت پشت برج تنهای پاریس!
هفت موزه ناکام تهران که اسیر تلخی روزگار شدند
ترکیب خانه به نوعی باشکوه به نظر میرسید. این خانه که با یخ و برف وسط خانههای سادهی ماهیگیران محاصره شده، طوری به نظر میرسد که انگار متعلق به شخصیت شروری از یک داستان افسانهای است. این خانه با سقف بلند و نوک تیزش، تنها سازهای بود که از ساحل مقابل رودخانۀ دوینای شمالی به وضوح دیده میشد.
سوتیاگین آن زمان ثروتمندترین مرد شهر بود و یکی از دلایلی که خانه را تا ارتفاع ۱۴۴ فوتی ساخت، به نمایش گذاشتن موقعیت مهمش بود. پس از اتمام پنج طبقه اول، سقفی برای تکمیل آن نصب شد، اما چند سال بعد، سوتیاگین از ژاپن و نروژ بازدید کرد و پس از الهام گرفتن از سازههای باشکوه چوبی آنها، بر ارتفاع خانه خود افزود.
گفته میشود نقشهی خانه را خود تاجر روسی که با اصول ساخت و ساز آشنا بود کشیده است و بدون مجوز ساختمان شروع به کار کرده است. حمام بزرگی داخل این خانه تعبیه شده بود که برای پذیرایی از میهمانان و صاحبان شرکتهایی که در تهیه مصالح بیشترین کمک را به او کرده بودند، استفاده میشد.
سوتیاگن دوباره تصمیم گرفته بود طبقۀ دیگری هم به خانه اضافه کند اما موفق نشد زیرا در سال ۱۹۹۸، به دلیل سرقت مسلحانه دستگیر شد. او مدعی شد که وقتی در زندان بوده، رقبای او همه چیز او را دزدیدند و در نهایت چندین خودروی او را به رودخانه انداختند. آنها حتی تجهیزات او را نابود کردند و تنها زیرساخت خانه رویایی او سالم ماند. زمانی که او در زندان بود، همسایهها شروع به شکایت از مقامات شهری کردند که این خانه فضای زیادی از منطقه را اشغال کرده است.
این خانه به مدت چهار سال متروکه و بدون حفاظت ماند و از این جهت برای باقی محله بسیار خطرناک بود. وقتی سوتیاگین از زندان آزاد شد، به او هشدار دادند اگر خانهای با چنین ابعادی آتش بگیرد، میتواند بخش بزرگی از بندر را ویران کند یا حتی کل شهر را بسوزاند. آنها خانه سوتیاگین را از نظر آتشسوزی، مخاطرهآمیز اعلام کردند چون بزرگترین سازه در وسط خانههای چوبی زیادی بود که در صورت بروز مشکل به شدت آسیب میدیدند.
سوتیاگین تا سال ۲۰۰۸ در قسمت باقیمانده از خانهاش زندگی کرد تا اینکه حکم دادگاه برای تخریب صادر شد. دلیل این امر این بود که با وجود اینکه مقامات او را از ساختن خانه چوبی بزرگتر از دو طبقه منع کرده بودند، او سقفی روی آن اضافه کرده بود که ادعا میکرد فقط برای تزئین است. این خانه سال بعد به آرامی تخریب شد.
امروزه تنها چند تکهی چوبی از آن خانه در محل بجا مانده است. به گزارش تلگراف، گانگستر روسی دوست داشت که خانه رویایی خود را «هشتمین عجایب جهان»بنامد.
منبع: فرادید