کاربری به نام امیر، طی روزهای اخیر، عکسی دیدهنشده از مغازۀ شیرینی دانمارکی خیابان ویلا منتشر کرده است. عکسی نایاب از سال ۱۳۳۹ که حالوهوای این مکان را در زمان ساختش نشان میدهد.
شیرینی دانمارکی از مکانهای نشانهدار در قلب تهران است که نسلهای مختلف با آن خاطره دارند؛ چراکه از آن دست مکانهایی است که بهدلیل فضای مفرح،صمیمی و شادش، خاطرهسازیهای بسیاری در آن اتفاق افتاده است.
در ادامه برای آنهایی که علاقمندند اطلاعات بیشتری از این مکان خاطرهانگیز داشته باشند، بخشهایی از مصاحبۀ منتشر شده با مالک این مغازۀ شیرینی دانمارکی آورده شده است:
آقای خانکیشی از شهرستانی نه چندان مشهور آمد و چیزی نگذشت که پدر شیرینی دانمارکی از آب درآمد، مردی که فروتنی بزرگمنشانهاش در چندین دهۀ گذشته به او اجازه نداده به این امر معترف شود .
خانکیشی آقاجانی متولد سال 1308 در هشجین خلخال بدنیا آمد، تا دوران نوجوانی در زادگاه خود و شهرهای شمالی به کارهای مختلفی دست زد و سرانجام سال 1332 (سال کودتای 28 مرداد) به واسطه شخصی به نام جمشید خان که از متنفذین محلی بود، به تهران آمد.
او در سال 1342 در خیابان تخت جمشید روبهروی شرکت نفت در مغازه شیرینیپزی اجارهای که توسط یک خانم دانمارکی به نام " آنالیزا ادسلو" مشغول به کار شد. به عبارت دیگر سنگ بنای شیرینی دانمارکی را در ایران خانم ادسلو و کارگران دانمارکیاش بنا گذاشتهاند و او نیز آن زمان اولین و تنها کارگر ایرانی این مغازه بوده است.
سال 1345 اولین شعبه بزرگ شیرینی دانمارکی در خیابان ویلای فعلی و چهار سال بعد، شعبه دوم آن در خیابان پاسداران کنونی راهاندازی شد و او به همراه یک کارگر ایرانی دیگر، کلیه امور پختوپز هر دو مغازه را به تنهایی برعهده داشتند.
آقای خانکیشی در سال 57 با رفتن خانم اودسلو به خارج از كشور، مدیریت شیرینی دانمارکی را به عهده گرفت و سال 1386، یعنی دقیقاً پس از 44 سال کار شیرینیپزی خودخواسته بازنشسته شد.
او دربارۀ کیفیت و نوع شیرینی دانمارکیها از قدیم تا به حال میگوید: « شیرینیها از نظر فرم و شکل تغییری نکردهاند، ولی از نظر کیفیت فرق کرده؛ چون ما اگر بخواهیم در حال حاضر شیرینی دانمارکی را با همان کیفیت کما فی السابق تولید کنیم، قیمت آن خیلی گران تمام خواهد شد که این از نظر اقتصادی نه به نفع فروشنده خواهد بود و نه به نفع مشتری . ولی شیرینیها همیشه تازه است و بهروز تولید میشود.»