امروزه معماران در اغلب نقاط دنیا عزم خود را جزم کرده‌اند در طراحی‌های خود از سازه‌ها و سایر پروژه‌های عمران، اثرات زیست‌محیطی را به حداقل برسانند و از این طریق به کاهش گازهای آلاینده و در نهایت، پایداری شهرها کمک کنند. این افراد برای توسعه سازه‌های سبز جنبه‌های مختلفی را در طراحی‌های خود مورد توجه قرار می‌دهند که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به ایجاد سیستم‌های تهویه هوا با بالاترین کارآمدی برای گرمایش و سرمایش، توسعه زیرساخت‌هایی برای تولید انرژی تجدیدپذیر در ساختمان‌ها، اختصاص فضاهایی از سازه‌ها به منبع ذخیره آب باران، توسعه فضاهایی برای چشم‌اندازهای سبز، استفاده از مواد پایدار برای توسعه سازه‌ها و بهره‌گیری بهینه از فضاهای شهری اشاره کرد. در ادامه به معرفی پروژه‌هایی در سراسر جهان می‌پردازیم که با تمرکز کامل بر اصول پایداری طراحی شده و توانسته است نقش مهمی در کاهش اثرات جزایر گرمایی و آلودگی هوای محیط اطراف و حتی شهر میزبان خود ایفا کند.
بیشتر بخوانید:
از ورزش تا کنسرت، در پنج نقطه از بهشت که ساخته دست انسان است!
ساختمان Torre Reforma در مکزیکوسیتی، چهارمین آسمان‌خراش بلند سراسر کشور مکزیک به شمار می‌رود که از ارتفاعی ۲۶۴ متری برخوردار است و بر چشم‌اندازهای دوردست شهری نیز اشراف کامل دارد. این برج اعجاب‌انگیز با طراحی منحصربه‌فرد خود موفق به دریافت گواهینامه لید (LEED)، پیشرو در طراحی محیطی و انرژی شده است که این گواهینامه تنها به سازه‌هایی با کارآمدترین مدیریت منابع اختصاص داده می‌شود. دیوارهایی بتنی با قابلیت کاهش ورود جذب انرژی خورشید به بخش‌های داخل ساختمان و کمک به ذخیره ۲۰ درصدی مصرف انرژی، برخورداری آسمان‌خراش از نمای باز که به تأمین ۹۴ درصدی روشنایی مورد نیاز فضاهای داخلی کمک می‌کند، بازیافت صددرصدی پساب‌ها برای مصارف دیگر مانند آبیاری فضاهای سبز داخل خانه و محیط‌های اطراف و در نهایت، نزدیکی آن به ایستگاه‌های مترو و اتوبوس‌ها برای ترویج تردد سبز از مهم‌ترین ویژگی‌های پایدار این ساختمان زیبا به‌شمار می‌رود.
هراره، پایتخت زیمباوه، میزبان سازه‌ای بسیار زیبا و سبز است که با طراحی خلاق خود به عنوان الگویی برای معماران سراسر دنیا به منظور توسعه ساختمان‌های پایدار عمل کرده است. این ساختمان به سبک معماری منفعل یا غیرفعال طراحی شده است و در نتیجه، استراتژی‌های کارآمدی انرژی به بهترین شکل ممکن در آن مورد توجه قرار گرفته است. معماران در احداث ساختمان سبز هراره از موادی با بالاترین قابلیت گرماسازی محیط بهره گرفته‌اند که به دنبال آن، نیاز به مصرف انرژی در فصول سرد برای افزایش دمای محیط داخلی آن بسیار پایین است، ضمن اینکه گرمای ذخیره شده در بافت سازه به هنگام سردی هوا به افزایش دمای اطراف آن نیز کمک می‌کند. علاوه بر این، پوشش‌های گیاهی به کار رفته در دیوارهای عمومی و پشت بام این مرکز، به ایجاد سایه برای ساختمان و در نتیجه، کاهش مصرف انرژی برای استفاده در سیستم‌های خنک‌سازی کمک می‌کند، ضمن اینکه از طریق جذب گازهای آلاینده به خود، در افزایش پایداری محیط نیز بسیار اثربخش است.
حتما بخوانید:
چند ایده فوق‌العاده برای درخشش دکوراسیون داخلی
شانگهای چین، دومین آسمان‌خراش بلند جهان را در منطقه مالی و پرتردد شهر در خود جا داده است. این سازه شگفت‌انگیز شبیه به کپسولی در حال چرخش است که هر طبقه از آن، با اختلاف درجه نسبت به طبقه بالایی و پایینی خود، چشم‌اندازی زیبا و خمیده برای کل سازه به وجود آورده است. البته معماران در طراحی دومین برج بلند جهان تنها بر بعد زیبایی آن تمرکز نکرده‌اند، بلکه چرخش طبقات سازه به کاهش جریان باد به داخل آن به میزان ۲۴ درصد کمک کرده است که این امر به سهم خود در کاهش مصرف انرژی برای گرمایش اثربخش بوده است. علاوه بر این، عایق‌بندی بی‌نظیر و روشن سازه، نیاز به مصرف نیروی الکتریسیته را برای روشن نگه داشتن فضای داخلی به حداقل رسانده است که این ویژگی به سهم خود در کاهش انتشار کربن و افزایش پایداری سازه نقش مهمی ایفا کرده است.
برج پایدار شانگهای توانست در سال ۲۰۱۶ موفق به کسب گواهینامه لید شود و جالب اینکه، از زمان احداث این سازه هر ساله ۵۵۶ هزار دلار هزینه در مصرف انرژی شهری ذخیره شده است و همین امر در بهبود اقتصاد شهر نیز اثربخش بوده است.
معمارانی که طراحی میدان سنگاپور را به عهده گرفتند، بیش از هر مورد دیگری بر پیاده‌سازی استراتژی‌های پایدار در آن تمرکز کردند و توانستند سازه‌ای را به وجود بیاورند که از نظر پایداری به عنوان الگویی برای طراحی سازه‌های مشابه در بسیاری از نقاط اروپا و جهان عمل کرد. این آسمان‌خراش زیبا که ساخت و ساز آن در سال ۲۰۱۱ به پایان رسید، توانست در همان سال عنوان سبزترین سازه سنگاپور را از آن خود کند و به نظر می‌رسد که تاکنون هیچ معماری جسارت طراحی ساختمانی مشابه با آن را در کشور نداشته است.
آسمان‌خراش سبز سنگاپور در مقایسه با سایر سازه‌های تجاری سراسر کشور به میزان ۳۵ درصد کمتر انرژی شهری مصرف می‌کند و این در حالی است که روغن پسماند رستوران‌های آن برای تولید انرژی برق مورد استفاده قرار می‌گیرد و همین امر، کاهش مصرف الکتریسیته شهری را به دنبال داشته است. نکته جالب‌تر در مورد میدان آسیا این است که انرژی جنبشی تولید شده به وسیله بالابرهای برقی به نیروی الکتریکی تبدیل می‌شود و برای مصارف سازه مورد استفاده قرار می‌گیرد. آب جمع‌آوری شده در منابع سازه نیز به آبیاری فضاهای سبز کمک می‌کند و از این طریق به کاهش مصرف آب شهری منجر می‌شود.
منبع: ایمنا
مطالب پیشنهادی:
راه رستگاری در رشته «معماری» از این چند دانشگاه معتبر می‌گذرد
نگین خاص معماری ایرانی در قلب نصف جهان