تهران‌شناسان و باستان‌شناسان اعتقاد دارند که نمی‌توان دقیق گفت کدام گرمابه، اولین حمام تهران بوده است و در چه سالی نخستین حمام تهران ساخته شده.
ثریا روزبهانی: تهران‌شناسان و باستان‌شناسان اعتقاد دارند که نمی‌توان دقیق گفت کدام گرمابه، اولین حمام تهران بوده است و در چه سالی نخستین حمام تهران ساخته شده. اگر بخش هزاران‌ساله تهران را براساس کاوش باستان‌شناسان کنار بگذاریم، قطعا از هزار و سیصد سال پیش که تهران روستا محسوب می‌شد، در همان سال‌های نخستین حمام وجود داشت.
داریوش شهبازی، تهران‌پژوه، درباره نخستین حمام تهران می‌گوید: «با ارجاع به متون تاریخی، نخستین خانه حمام‌دار و مشهور تهران «خانه باباشیخ» است. او نخستین مامور دولت و حکومت وقت در امور مدیریتی تهران بود که به مثابه کدخدا ایفای نقش می‌کرد. «باباشیخ» نخستین عمارت بزرگ را که به حاکم تهران تعلق داشت، در محل ارگ ساخت و بعدها ارگ سلطنتی آنجا شکل گرفت. عمارت او آنقدر بزرگ بود تا بتواند از تیمور و مهمان او، سفیر اسپانیا، پذیرایی کند. در دوره تیمور «کلاویخو» سفیر کشور اسپانیا برای دیدن تیمور به تهران آمد. به دلیل اینکه این عمارت از دیگر خانه‌های تهران بزرگ‌تر، عظیم‌تر، مستحکم‌تر و خارج از مرکز تجمع مسکونی تهرانی‌های آن دوران بود کلاویخو در اینجا مستقر شد.
بنابراین با ساختن این بنا، نخستین و یکی از شاخص‌ترین حمام‌های قدیمی تهران در ارگ سلطنتی تشکیل شد، اما بعدها در دوره شاه طهماسب صفوی در سال ۹۳۲ زمانی که حصار صفوی کشیده شد او به خواهرش دستور می‌دهد که ۳بنا در محدوده حصار بسازد که یکی از آنها حمامی بود که اکنون به «حمام خانم» شهرت دارد. «حمام خانم» نخستین حمام عمومی در دوره صفوی و حمام کشوریه نخستین حمام نمره تهران است.»
همسر «سلیمان سنه» در زمان مرگ به دلیل سقط جنین، وصیت می‌کند تا شوهرش گرمابه‌ای مدرن در محله بسازد. ساخت این گرمابه سال۱۳۲۲ شروع شد و ۴سال طول کشید. پس از ساخت این گرمابه در مجاورت بیمارستان دکتر سپیر فعلی، قسمت زنانه آن به «کشوریه» و قسمت مردانه به «سلیمانیه» نامگذاری شد. حمام ممتاز، حمام بی‌نظیر و حمام محله، نام‌های دیگر این گرمابه بودند که از چند جهت خاص بود.
او از اهالی و خیّران خواست تا در این راه همراهی کنند و در قدم نخست، ۵۰هزار تومان به این کار اختصاص داد. با وجود این، کسی قدم جلو نگذاشت و سلیمان تصمیم گرفت شخصاً این کار را انجام دهد. با اینکه یکی از تجار قدیمی تهران بود و صرافی داشت، اما در تأمین هزینه‌های این گرمابه که می‌خواست در نوع خود بی‌نظیر باشد، دچار سختی شد، به گونه‌ای که ۱۸۰هزار تومان از بخش خصوصی وام گرفت. ورودی گرمابه که در ۴لنگه چوبی و منبت‌کاری شده بود، در خیابان سیروس (مصطفی خمینی) قرار دارد.
منبع: خبر آنلاین