دکوراسیون نوستالژیک یک مغازه به جا مانده از دهه‌ها قبل

یادش بخیر ، کاش برمیگشتیم به اون زمان‌ها تنوع محصولات کم بود ولی کیفیت و کمیت و قیمت عالی بود، یه بستنی کیم رو ۵ دقیقه ای می‌خوردیم الان در عرض ۳۰ ثانیه تموم میشه آنقدر که کوچیک شده ، همون چيپس ها که تو عکس هست دو نفر رو جواب میداد مزش هم حداقل تا ۲ ساعت تو دهان بود ولی الان .... فقط سوپرها شیک شدن بسته بندی محصولات قشنگ تنوع زیاد ولی محتوی بدرد نخور

این عکس مربوط به سال ۱۲۵۵ نیست میتونه مربوط به سال ۱۳۵۵ باشه......

ایکاش دوران قدیم برمیگشت.دلمون خوش بودارزونی بود.هرچی سرجای خودش بود.افغانی نبود.جنگ نبود.موشک سازی نبود.فیلم قیصررواکران بود.یادش بخیر.غم نبود.شادی بیشتروبهتربود.یادش بخیر.

یادش بخیر تقاطع بزرگمهر و وصال(هنوزم هست) 40 سال پیش همینطور بود،، چیپسهای سمت راست هم یاداور قشنگی هست. :))

بستنی زی زی گولو و نوشابه شیشه ای و پفک نمک‌های کوچک ، بستنی لیوانی و نانی و قیفی دست ساز مغازه داران، قیافه‌ای دست‌ساز کاغذی مغازه داران برای فروش آجیل و تخمه ، لواشک و ترشکهای غیر استاندارد در مغازه ها که عجب طعم خوبی داشتن، صدای انداختن سکه در قلک پس‌انداز و یا تلفن های سکه ای که کیوسک تلفن زرد رنگ ایستاده بود و صدای گوشی های اونها کم بود و به زحمت صدای تلفن شنیده می‌شد، بوی غذاهای سنتی که از خانه های اهالی محله به مشام می‌رسید و آدم از گرسنگی ضعف میرفت و دلت میخواست از همه غذاهای اونها بخوری هم اینکه همه حضوری و دورهمی های روزانه و شبانه در خانه یا پارک‌ها و مناطق مختلف می‌رفتند و با وجود اینکه توی هر ماشین بجای ۴ نفر حدودا ۱۰ نفر روی همدیگه سوار میشدن تا بتونند به مقصد برسند درسته سخت بود ولی خوش بودیم مخصوصا با نوارهای کاست و ویدئو های فیلم بزرگ و کوچک چقدر فیلم میشد دید ، هرکسی در خانه تپه ای از لحاف و تشکها و بالشت برای خانواده و مهمانان داشت، مردم همیشه حیاط و کوچه رو آب‌پاشی و جاروهای پوشالی می‌کشیدن با بوی نم خاک به مشام می‌رسید برنامه دیدنیها و برنامه کارتون آقای هدایتی ، چاق و لاغر ، پلنگ صورتی، هاج زنبور عسل، خانواده دکتر ارنست و خیلی کارتون‌ها و فیلم های اون زمان مثل کمیسر و رکس که سگ شکاری پلیس بود