یکی از اصل‌های مهم در روانشناسی و بهبود روحیه، مرور خاطرات شیرین و نوستالژیک است. معمولا در زمان‌های بحرانی، قرار گرفتن در محیط نوستالژیک حس و حالی از آرامش به انسان القا می‌کند. کافه‌های قدیمی همواره فضایی دلپذیر و خاطره‌انگیز دارند.
کاربری در توییتر منتشر کرد: کافه و رستوران وایت‌کپ در میدان فردوسی تهران، سال ۱۳۵۴، عکس از دیک گیلبرت
نمای بیرونی این کافه ، سیمانی است اما در عین سادگی جذابیت خاصی دارد که با نگاه کردن به آن احساس نوستالژیکی به انسان دست می‌‌دهد. پنجره بزرگ و قاب آهنی، بدون پرده‌های که نور طبیعی را به داخل کافه می‌آورد.
تابلوی سر در این کافه ساده است و تنها موردی که جلب توجه می‌کند نام کافه است که به دو زبان روی آن خودنمایی می‌کند.