مسجد نصیرالملک یکی از بهترین جاهای دیدنی شیراز است که توجه خیلی‌ها را به خودش جلب کرده است، به‌ویژه در این سال‌های اخیر که بازار سلفی و عکاسی با موبایل هم داغ‌تر شده است. کمتر کسی تا مسجد نصیرالملک می‌رود و بدون عکس با شیشه‌های رنگی‌اش برمی‌گردد.
جلوی دو در چوبی باشکوه مسجد که بایستید و سرتان را بالا بگیرید، مقرنس‌کاری طاق نمای بزرگ آن چشمتان را می‌گیرد. کاشی‌های هفت‌رنگ آن بی‌شباهت به مسجدهای دیگر نیست، اما حضور رنگ صورتی از همین‌جا حضورش را به‌رخ می‌کشد. رنگ همه کاشی‌ها در این بنا رنگ طبیعی است. پایتان را که از هشتی آجری داخل بگذارید، وارد حیاط مسجد می‌شوید که دل‌باز است و تماشایی؛ حوض وسط حیاط، گلدان‌های دورش و ساختمان‌هایی که اگرچه چشمگیرند، شاید فرق خاصی با مسجدهای دیگر نداشته باشد. اما این تازه شروع داستان است.
در شمال حیاط طاق مروارید را پیدا می‌کنید و در جنوب، ایوان جنوبی و گلدسته‌ها قرار گرفته است. ایوان‌های شمال و جنوب چندان قرینه به‌نظر نمی‌رسد، چراکه در شمال گلدسته‌ای طراحی نشده است. در شرق گاو چاه و شبستانی است که هفت ستون رنگی دارد و در شمال شرقی حیاط دیگری وجود دارد که امامزاده زنجیری را در آن پیدا می‌کنید.
آن‌چه مسجد نصیرالملک را بین گردشگران معروف کرده است، صحنه‌هایی است که در این شبستان می‌بینید. از سقف تا پنجره و ستون‌های شبستان غربی دیدنی است. کاشی‌کاری‌ها چشم‌نواز است و اگر سرتان را بالا بگیرید، تزیین و معماری سقف کاری می‌کند تا جایی که گردن‌‌درد اجازه دهد، سرتان را بالا نگه دارید و غرق تماشا شوید. کاشی‌ها پُرند از نقش گل و بوته و آیه‌هایی که با خط ثلث نوشته شده است.