«دایره مینا» یکی از فیلم‌های مهم و تأثیرگذار سینمای ایران به کارگردانی داریوش مهرجویی هست که در سال ۱۳۵۳ ساخته شد. فیلم بر اساس داستان کوتاهی از غلامحسین ساعدی به نام آشغالدونی ساخته شده و نگاهی اجتماعی و انتقادی دارد.
امروز در چیدانه به بررسی دکوراسیون خانه آقای سامری رفته‌ایم.
خانه آقای سامری در دایره مینا، از معدود فضاهای متمایز و چشم‌نواز فیلم است که در دل جامعه‌ای آشفته، نشانی از نظم، رفاه و اندیشه روشنفکرانه دارد. دکور بزرگ چوبی، که در مرکز سالن نشسته، حس استواری و قدمت را به فضا تزریق می‌کند. لوستر مجلل سقف، با نور طلایی و ظریفی که می‌پراکند، درخشش خاصی به اتاق داده و در کنار پنجره‌های قدی با نور طبیعی، تعادلی دلنشین میان روشنایی روز و شب ایجاد کرده است.
مبلمان متنوع، از صندلی‌های راحتی تا میزهای جانبی چوبی، فضایی گرم و زنده می‌سازند که هم کاربردی است و هم دعوت‌کننده برای گفتگو. این خانه بیش از آنکه صرفاً محل زندگی باشد، گویی صحنه‌ای است برای اندیشه‌ورزی و تصمیم‌های مهم اجتماعی. طراحی داخلی آن، با وجود سادگی، حامل وقار و موقعیتی است که با شخصیت پزشک روشنفکر فیلم به‌خوبی درآمیخته.