یکی از مشکلات اساسی زندگی در تهران، آلودگی صوتی ناشی از ساخت و سازهای مداوم است. در سالهای اخیر، با افزایش جمعیت و نیاز به مسکن، پروژههای ساختمانی در هر گوشهای از شهر به سرعت در حال پیشرفت هستند. این وضعیت باعث شده است که ساکنان مناطق مختلف، بهویژه در محلههای مرکزی، به طور مداوم با صداهای آزاردهنده ناشی از حفاری، بتنریزی و دیگر فعالیتهای عمرانی مواجه شوند.
کاربری در توییتر منتشر کرد: تو نزدیک این ۱۵ سال تو سه تا خونه در تهران زندگی کردم. حتی یه فصل خالی از صدای فرز و بتنریزی و ساختمانسازی یادم نمیاد. انگار این صداهای ازاردهنده بخشی از تهران در حال پوستاندازیه. عدم ثبات مالی شهروندان و نبود قانون اجرایی در حوزه شهرسازی باعث چنین فاجعهایه. در ادامه نوشت در ادامه نوشت: تو اون سه سال زندگی در ایتالیا حتی یه بار با چنین چیزی مواجه نبودم. اونم ایتالیای دچار بحران مالی. چون قانون اجازه نمیداد اون خونه دویست ساله تغییری بکنه. فضاهای ساختوساز مشخص بود و در نبود تورم وحشتناک مردم به سمت درامد حاصل از تخریب خونه قدیمی و ساخت چندطبقه نمیرفتند.
کاربر دیگری منتشر کرد: تو اوج کرونا خونه بغلیم کوبید ساخت. انقدر خاک تو خونه بود وسط اونهمه مریضی که اصلا یادش میفتم میخوام کلهمو بکوبم به میز! نمیدونم چطوری زنده موندم. یعنی شبیه هوای این روزهای اهواز قشنگ ۳ هفته خونه من پر گرد و غبار بود. بعدشم که صداهای نصفهشبی و الی آخر
سام گیوارد نوشت: در کنار این صداهای وحشتناک و قطع درختان به علت ساخت و ساز، مشکل پودر سنگ و گَرد سیمان داخل هوا که مستقیم به ریه ما وارد میشود هم هست.
آرش نوشت: در کنار لین بلایا و مصایب،خراب شدن خونه های قدیمی و ارزشمند رو هم داشته باشین که بجاشون چه ساختمونای زشت و بی ریختی مثل علف هرز دراومدن و سیمای شهرها رو زشت کردن
سارا نوشت: بعد این همه ساخت ساز هنوز هم مشکل مسکن داریم!
امید نوشت: هر چند متر به چند متر ساختمان های در حال ساخت و سازی هستند که مصالح ساختمانیشون رو تا وسط خیابون ریختهاند و در جاهایی عملا یک باریکه راه برای عبور خودروها باقی مونده که رانندهها به زحمت و گاهی پر خطر عبور میکنند انگار این وضعیت کاملا عادی شده.