سبک معماری ایرانی دارای ویژگیهای خاص و منحصر به فردی است که آن را از دیگر سبکهای معماری جهان متمایز میکند. در زیر به برخی از این ویژگیها و رنگهای به کار رفته در آن اشاره میکنیم:
گنبد و گنبدخانهها: یکی از شاخصههای بارز معماری ایرانی، استفاده از گنبدها است که در مساجد و آرامگاهها به کار میروند. این گنبدها معمولاً بزرگ و زیبا طراحی میشوند.
ایوانها: ایوانها به عنوان فضاهای باز در معماری ایرانی، به طور معمول در ورودی ساختمانها و مساجد وجود دارند و به زیبایی و نورگیری فضا کمک میکنند.
حیاط مرکزی: بسیاری از بناهای ایرانی دارای حیاط مرکزی هستند که به عنوان نقطه کانونی و فضای اجتماعی مورد استفاده قرار میگیرد.
آجرکاری و کاشیکاری: استفاده از آجر و کاشیهای رنگی با الگوهای هندسی و تزیینات زیبا، از دیگر ویژگیهای برجسته این سبک است.
تزیینات معماری: هنر گچبری، مقرنسکاری و نقاشیهای دیواری نیز در معماری ایرانی بسیار رایج است.
آبی: رنگ آبی، به ویژه در کاشیکاری، نماد آسمان و آرامش است و در مساجد و بناهای مذهبی به وفور دیده میشود.
زرد و طلایی: این رنگها به عنوان نماد ثروت و قدرت در تزیینات و نماهای خارجی استفاده میشوند.
سبز: رنگ سبز به دلیل ارتباط با طبیعت و زندگی، در باغها و فضاهای سبز شهرهای ایرانی نقش مهمی دارد.
قرمز و نارنجی: این رنگها معمولاً در کاشیکاریها و تزیینات داخلی به کار میروند و حس گرما و زندگی را منتقل میکنند.
سفید و خاکی: رنگهای ملایم مانند سفید و خاکی در دیوارها و ساختارهای اصلی بناها معمولاً به کار میروند تا نور را منعکس کنند و فضا را بزرگتر نشان دهند.
کاربری در توییتر با انتشار تصویر زیر گفته این سبک معماری عراقی است در صورتی که کاربر دیگری نوشته: این همه سال معماری خوندم، هیچوقت ندیدم این نوع معماری عراقی خطاب بشه. حتی کد رنگها و نقش و نگارهاش داد میزنه من ایرانیم.