محله سردشت فردوس یکی از محله‌های به جا مانده از شهر تاریخی تون پس از زلزله شهریور سال ۱۳۴۷ است که به گفته اهالی منطقه ۲۰ سال گرفتار ناملایمات ناشی از ارثیه مالکان است.
محله سردشت با قدمت دوره صفویه و قاجار یکی از پنج محله شهر تاریخی تون است که قدمت آن به دوره پس از اسلام بر می‌گردد و پس از زلزله سال ۱۳۴۷ و نیز ۲ روز بعد از زلزله دشت بیاض، بر سر ساکنان خود خراب شد و شهر را به ویرانه‌ای تبدیل کرد.
پس از زلزله این شهر خالی از سکنه شد و گویی از آن سال به بعد خاک سرد بی‌مهری بر روی آن پاشیده شده است.
ابتدای ورود به این محله، سر در زیبا با معماری سنتی دیده می‌شود که عنوان محله تاریخی سردشت روی آن حک شده است و برای رسیدن به مرکز این محله باید مسیر نامناسب و خاکی و البته بسیار باریک را پیمود.
تپه‌های کود حیوانی و بعضا دپوی این کودها در پشت بام منازل که نه، باید گفت چهار دیواری‌های باقیمانده از زلزله، بدو ورود هر مسافر و گردشگری خودنمایی می‌کند.
جلوتر که می‌روی صدای دام‌های سبک و سنگین و بوی نامطبوع آنها، مزاحمت حشرات موزی، وضعیت اسفبار نگهداری این دام‌ها، رعایت نکردن اصول بهداشتی در این منطقه، گردشگر و مسافر را برای ادامه مسیر با تردید رو به رو می‌کند!
در مسیر دامدارانی را می‌بینیم که صبح زود برای سرکشی از دام‌های خود با بار علوفه، سوار بر دوچرخه، موتور و حتی حیوان از همین مسیر عبور می‌کنند.
تعداد ۶۰ دامداری بزرگ و کوچک بین ۱۰ تا ۵۰ راس دام در این منطقه وجود دارد که بدون رعایت اصول بهداشتی، شیر و گوشت خود را وارد بازار می‌کنند و خبری از نظارت بر سلامت مردم به چشم نمی‌خورد.