در میان پیج و خم‌های این غار منجمد بزرگ بنیاد غذای بشر، بذر، انبار شده است. این بذرها به گونه ای بسته بندی و منجمد شده اند تا بتوانند صدها سال ذخیره شدن و هر نوع نیروی مخرب انسانی دوام بیاورند، این بذرها نسخه ای از تمامی انواع بذرها و دانه هایی هستند که از سرتاسر جهان جمع آوری شده اند.
تاریخ ساخت انبار بزرگ جهانی بذر “والبارد" از اوایل سال 1983 آغاز می شود، اجرای این پروژه نیز مانند بسیاری از پروژه های بزرگ بسیار طولانی مدت و دشوار بوده است. حفظ بذرها و دانه ها از گیاهان خوراکی یکی از اصلی ترین فعالیتها در محافظت از تنوع گونه های زیستی در جهان، منطبق شدن با تغییرات اقلیمی و گرمای جهانی و اطمینان از تامین بودن غذای مردم جهان در آینده به شمار می رود.
اولین طرح برای ساخت مکانی امن برای ذخیره سازی بذرها توسط مرکز منابع ژنتیکی اروپای شمالی در اوایل دهه 80 ارائه شد. والبارد، گرینلند و کوهستان “ژوتِنهایم" به عنوان موقعیتهای احتمالی این انبار بزرگ انتخاب شدند اما در نهایت معدنی از کار افتاده در والبارد در سال 1983 به عنوان مکان نهایی انتخاب شد.
قرار بر این شد که مخازن انبار بذرها در دل کوه حفر شوند، این مخازن باید با استانداردهای بانک جهانی ژن مطابقت می داشتند و در دمای منفی 18 درجه از بذرها نگه داری می شد. نروژ اولین کشوری بود که تامین هزینه ساخت این انبار بزرگ را آغاز کرده و ساخت بزرگترین مخزن نگه داری از بذرهای جهان از سال 2007 آغاز شد. در این انبار سه اتاق با گنجایش ذخیره سازی 1.5 میلیون نمونه بذر ساخته شده است. این بانک بذر به صورت رسمی از 26 فوریه سال 2006 آغاز به کار کرد.