اول ماه می سال ۲۰۲۴ میلادی (دوازدهم اردیبهشت ماه ۱۴۰۳) بود که خبری پیرامون طراحی و ساخت یک پروژه‌ی بزرگ در شهر دبی یعنی توسعه و احداث یک فرودگاه جدید ۳۵ میلیارد دلاری (یا ۱۲۸ میلیارد درهمی) با نام آل مکتوم مجهز به فناوری‌های جدید هوانوردی در فضای مجازی منتشر شد! خبری که از سوی شیخ محمد بن راشد آل مکتوم، رهبر امارت دبی اعلام شده بود.
پروژه‌ای به مساحتی ۱۶۰ هکتار (حدود پنج برابر فرودگاه بین‌المللی فعلی دبی) واقع در جنوب شهر دبی که در طول طی ۱۰ سال آینده تکمیل خواهد شد و طراحی معماری آن را دفتر معماری اتریشی کوپ هیمل‌بلاو (مستقر در شهر وین) برعهده داشته است.
براساس آنچه از طریق الجزیره و دیگر رسانه‌های بین‌المللی منتشر شده است این فرودگاه متشکل از ۴۰۰ گیت پرواز و پنج باند موازی خواهد بود! همچنین این فرودگاه ظرفیت پذیرش ۲۶۰ میلیون مسافر را در سال خواهد داشت.
سقف این پروژه، هم به عنوان یک عنصر کاربردی و هم به عنوان یک ویژگی برجسته‌ی طراحی ظاهر خواهد شد! ایده‌ای که بیانگر رویاهای آینده‌نگرانه دبی است… این طرح با الهام از میراث فرهنگی دبی (و احترام به گذشته)، عناصر سنتی را با چشم اندازی برای آینده با مواد، متریال و تکنیک‌های معاصر ترکیب می‌کند.
پایداری، محور اصلی طراحی این فرودگاه بوده است! استراتژی‌هایی مانند به حداکثر رساندن دسترسی به نور طبیعی از طریق پنجره‌ها‌ی وسیع و نورگیرهای متعدد، نیاز به نور مصنوعی را کاهش می‌دهد. چنین ایده‌هایی از در تلاش است تا حداکثر استفاده را از منابع انرژی تجدیدپذیر نماید و اثرات زیست محیطی پروژه را به حداقل رساند…
معماران پروژه از برای بهینه‌سازی هندسه‌ی ساختاری فرودگاه به سراغ طراحی پارامتریک و فرآیندهای الگوریتمیک رفته‌اند! ایده‌ای که برای ارتقای عملکرد و زیبایی پروژه نیز در نظر گرفته شده است. طرح این فرودگاه بر باز بودن و اتصال تاکید دارد و به ایجاد ساختارهایی پرداخته است که به جای محصور بودن و یا حتی منزوی بودن، در دسترس باشد و با محیط پیرامون خود به خوبی یکپارچه شود.