پروژۀ معماری «اقامتگاه دیزمان» یکی از آثاری بود که امسال در بخش «بناهای عمومی» به جمع فینالیست‌های «جایزه معمار 1403» راه پیدا کرد. این کلبۀ کوهستانی شاید سیمای چندان منحصربه‌فردی نداشته باشد، اما از جهت برآورده کردن هدفی که داشته و همینطور اهمیت دادن به طبیعت اطرافش، یک موفقیت قابل ستایش است.
اقامتگاه دیزمان با مساحت و زیربنای 70 متر مربعی، در روستای ولایت‌رود شهرستان آسارا ساخته شده است؛ منطقه‌ای کوهستانی که در پاییز و زمستان اغلب چشم‌اندازی برفی را در پیش روی خود دارد.
این اقامتگاه کلبه‌ای کوهستانی با طراحی مینیمالیستی و فضایی ساده و گرم است که با مناظر بکر کوهستان هماهنگی کاملی دارد. طراحی داخلی این کلبه با پنجره‌های بزرگ و قاب‌های گرم چوبی، فضایی را برای تماشای چشم‌اندازهای طبیعی فراهم می‌کند، بدون اینکه هیچ عنصر اضافی حواس میهمانان را از این تجربه ناب پرت کند.
در واقع هدف اصلی معماران در طراحی این کلبه همین بوده است که فضایی برای «تماشا» خلق کنند نه اینکه بنا را طوری بسازند که خودش به مرکز توجه تبدیل شود و اقامت‌کنندگان را از تمرکز بر زیبایی مناظر طبیعی اطراف محروم کند. به همین دلیل است که نمایی عاری از پیچیدگی برای کلبه در نظر گرفته شده و طراحی داخلی آن هم کاملا ساده است؛ با تاکید بر قاب بزرگ شیشه‌ای که قرار است نگاه ساکنان کلبه را تا دوردست‌های برفی پرواز بدهد.
این اقامتگاه همچنین نشان‌دهنده تلاشی جدی برای دستیابی به معماری پایدار و سازگار با طبیعت است. آنچه که به صورت جدی در این طراحی مدنظر قرار گرفته، عدم تسلط معماری بر زمین و جلوگیری از آسیب به طبیعت بوده است؛ به همین دلیل است که کل سازه بر روی تعدادی پایه چوبی قرار گرفته تا در صورت جابه جایی یا تخریب، کمترین ردپا از آن در محیط باقی بماند.