موزه دفینه یا تماشاگه پول اولین موزه تخصصی و دائمی سکه و اسکناس در ایران است. این موزه در تاریخ ۱۷ تیر ۱۳۷۶ توسط اداره موزه‌های بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی افتتاح گردید. بنای موزه به‌شماره ۳۱۷۱۶ مورخ ۱۳۹۶/۳/۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این بنا پس از بازگشایی مجدد موزه سردار آسمانی نام‌گذاری شد.
ساختمان دفینه در دهه ۵۰ با سفارش مالک خصوصی «نظام عامری» و توسط «کمال کمونه» برگرفته از مکتب معماری «فرانک لوید رایت» طراحی شد تا سوپرمارکتی بزرگ در شمال تهران شود، اما کار به افتتاح آن نرسید و بعد از انقلاب بنیاد مستضعفان مالک آن شد.
پنجره‌های قرار گرفته در دور تا دور این بنا دارای فرمی شبیه به بیضی می‌باشد و نور طبیعی در فضای داخلی از این طریق تأمین می‌گردد.
این عمارت حدوداً ۱۱ سال بعد از انقلاب ۵۷، به موزه «دفینه‌های تاریخی» تبدیل شد که حدود هشت سال با این کاربری به حیات خود ادامه داد.
در اردیبهشت ماه ۱۳۷۸ بخش جدیدی در سالن اصلی نمایش با موضوع سکه و اسکناس کشورهای مختلف با اطلاع‌رسانی عمومی شامل پرچم، نقشه، اطلاعات پولی و ارزشی و واحد پول آن کشور دارد. تماشاگه پول علاوه بر سالن‌های نمایش از بخش‌های جنبی دیگر نیز تشکیل شده‌است که به اختصار عبارت‌اند از: کتابخانه تخصصی، بانک اطلاعات موزه تماشاگه پول، نمایشگاه‌های متفرقه تماشاگه پول، بخش کتابفروشی. این مرکز در بلوار میرداماد ساختمان دفینه قرار داشت. از سال ۷۶ تا ۱۳۸۵ به «تماشاگه پول» تبدیل شد که ۱۴۰۰ سکه و ۷۵۰ قطعه اسکناس و تعداد تقریبی ۲۰۰ قطعه اشیای موزه‌ای به غیر از سکه و اسکناس را در محوطه‌ای به وسعت ۲۰۰۰ مترمربع از آن، به نمایش گذاشتند. آثار این موزه سال ۱۳۸۵ به پارک ارم انتقال داده شد و ساختمان را هم به بانک زیرمجموعه بنیاد مستضعفان (بانک سینا) اجاره دادند.
بنیاد مستضعفان از سال ۱۳۹۴ تصمیم گرفت ساختمان دفینه را بازسازی کند و آثار گنجینه از آن فضا تخلیه شد. هر چند از ۱۳۹۶ تا آذر سال ۹۸، بازسازی آن متوقف ماند. رئیس بنیاد مستضعفان قول داده بود موزه را تا ۲۲ بهمن ۹۹ افتتاح کند و سرانجام درهای موزه دفینه، ۱۰ اسفندماه ۱۳۹۹ درحالی که نام آن روی سردر ساختمان به «سردار آسمانی» تغییر داده شده بود، باز شد.
در مراسم افتتاحیه این مجموعه محمدی گلپایگانی، رئیس دفتر سیدعلی خامنه ای و پرویز فتاح، رئیس بنیاد مستضعفان، جمعی از مقامات لشکری و سپاه انصار و نمایندگان شهرداری تهران حضور داشتند.
موزه هنر ایران از چهار تالار در طبقه نخست آغاز می‌شود و در تالارهایی با عناوین هنر کهن، هنر باستان یک و دو و تالار هنر ایرانی-اسلامی، تاریخ و هنر پرآوازه ایران را از دوران پیش از تاریخ تا سده‌های اولیه قرون اسلامی، با نمایش آثار بی مانندی از سفالینه‌های پیش از تاریخ؛ ابزار زندگی، ظروف و آثار باستانی همچون سفال منقوش هزاره ۵ قبل از میلاد، آثار مفرغی هزاره اول قبل از میلاد (احتمالاً متعلق به لرستان) آثار یگانه و بی نظیری از دوران باستان و متعلق به هنر هخامنشی، اشکانی و ساسانی به نمایش می‌گذارد.
نُه تالار در طبقه دوم، به چیدمان آثاری اختصاص یافته‌اند که معرف اصلی‌ترین هنرهای ایران بعد از اسلام به‌شمار رفته و خود از شاخصه‌های ویژه و یگانه‌ای برخوردارند. تالارهای موزه هنر ایران در طبقه دوم ترکیبی از هنرهای ایرانی در قالب نقاشی، بافته‌های تاریخی، هنرهای تزیینی، هنرهای کاربردی، هنر دینی، خط و خوشنویسی و نگارگری یکصد سال اخیر ایران را در تالارهای خود جای داده‌است.
ساختمان موزه دارای سه بخش است: