اواسط قرن بیستم، در جریان بازسازی پس از جنگ جهانی دوم، سبک معماری بروتالیستی در بریتانیا و اروپا ظاهر شد که طرفدار مصالح ساختمانی ساده و صنعتی، پالت تک‌رنگ و هندسه زاویه‌دار بود. نماهای بتنی و حجیم که هم نمادین و هم جنجال‌برانگیز بودند را می‌توان در مکان‌هایی مانند باربیکن سنتر لندن یا تئاتر ملی دید. در ایالات متحده نیز تالار شهر بوستون نمونه‌ای از این معماری بود. این سازه‌های قوی نمایانگر مدرنیته و استحکام بودند و به‌عنوان مراکز مدنی و دولتی عمل می‌کردند.
دامنه تپه تقویت‌شده، آئوگاشیما، توکیو، ژاپن
بروم درباره این پروژه گفته: «به نظرم بسیار جذاب است که هر فضایی را می‌توان با گیاهان یا فضای سبز بهتر کرد. در مورد خاکستری و سبز یک حس بسیار دل‌پذیر هست که فکر کنم هر کسی که چند گیاه آپارتمانی در آپارتمان خود داشته باشد آن را درک می‌کند! از دید من، وقتی نزدیک سازه‌های معماری بروتالیستی هستید، حضور قدرتمند بروتالیسم را حس میکنید، اما گیاهان این قدرت را نرم و انعطاف‌پذیر می‌کنند.»
مجموعۀ «گیاهان بروتالیست» از یک همکاری بوجود آمده، چون بروم تصاویر سایر عکاسان را نیز جمع‌آوری و به نمایش گذاشته است. او از پدرش که او نیز طرفدار عکاسی است، کمک گرفته تا بیش از ۳۰۰ تصویر موجود در فید اینستاگرام پروژه را کاهش دهد و گلچینی برای کتاب انتخاب کند. او می‌گوید: «چیزی که به آن افتخار می‌کنم اینست که تصاویری از ۴۱ کشور مختلف در این کتاب وجود دارند. هدف من این بود که تا حد امکان گلچین عکس‌ها بین‌المللی باشد.»
باس-نرماندی، فرانسه
سمت چپ: بنای یادبود انقلاب، پارک ملی کوزارا، پریژور، بوسنی و هرزگوین. معمار: دوشان جمونجا. سمت راست: خانه شیشه‌ای، سائوپائولو، برزیل. معمار: لینا بو باردی. عکاس: سلست آسفور
پارک پرندگان جورونگ، جورونگ، سنگاپور. معمار: جان یی‌لَند و جی تووی. عکاس: جیمز وانگ
اِوانجلیش فریدن‌اسکرچِی (کلیسای صلح)، مونهایم-بامبرگ، آلمان. معمار: والتر ماریا فرودرر
سمت چپ: بخارست، رومانی. سمت راست: کاسا آلفره، کانیادا دِ آلفرس، مکزیک. معمار: لودویگ گادفروی
ستاره‌های ایوری، پاریس، فرانسه. معمار: ژان رنودی. عکاس: pp1 شاتراستاک
هتل‌کاخ متروکه هالوودُوُ، جزیره کرک، کرواسی. معمار: بوریس ماگاش. عکاس: ماچیک لژلوفسکی