تراسها و برخی محیطهای داخلی یک آپارتمان مسکونی در تهران، پوشیده از آجرهای لعابداری هستند که با رنگ خاص «مسی»، در زیر نور آفتاب، درخششی آتشین به محیط میبخشند.
ساختمان «دریا» در یک سایت کاملا متراکم در شهر تهران قرار دارد و طبق مقررات، درست مثل اغلب آپارتمانهای ایران، باید دیوارهای جانبی آن بدون پنجره باقی بماند و فقط میتواند از یک سمت به فضای بیرون دسترسی و دید داشته باشد. به همین دلیل معماران تلاش کردهاند تا با ایجاد مجموعهای از فضاهای باز و تراسها، از فضای بسته ساختمانهای مسکونی رایج در این منطقه فاصله بگیرند.
رویه معمول طراحی در چنین پروژههایی این است که فقط بر روی طراحی نمای جلویی تمرکز میشود. اما در این پروژه، کار طراحی فقط محدود به نمای ساختمان نبوده بلکه توسعۀ فضاهای باز و ایجاد راهروهایی که نور و هوا را به داخل ساختمان راه بدهند هم مدنظر قرار گرفته بود. هدف معماران ایجاد نمونهای بود که بتوان آن را در پروژههای مختلف سراسر شهر تکرار کرد.
یکی از ویژگیهای برجسته و چشمگیر تراسهای این ساختمان، استفاده از یک پوشش خلاقانه و حقیقتا درخشان است: آجرهایی با لعاب مسیرنگ؛ پوششی که احساس نورانی بودن فضا را چندبرابر کرده و وقتی در معرض تابش آفتاب قرار میگیرد، جلوهای آتشین و زیبا ایجاد میکند.
علاوه بر تراسها، این پوشش در برخی فضاهای داخلی مانند اطراف استخر و نیز در دو طرف پلکان اصلی و آسانسور نیز به کار رفته است. ضمنا این پوشش تضادی چشمگیر با رنگ سیاهی دارد که بخشی از نمای داخلی ساختمان را پوشانده است.
در این ساختمان یک فضای باز عمودی در نظر گرفته شده که نور را به درون مجموعه هدایت میکند و فضاهای خالی و تراسها نیز نور و هوا را به داخل تکتک آپارتمانها میبرند. در واقع این آپارتمان بر اساس ترکیبی از فضاهای بسته و فضاهای باز و نیمهباز طراحی شده است.
منبع: فرادید