اهالی فن: براندون موریسون طراحی است که کارهای دستی انجام می دهد و فرایند تولید را به بنیانهایش بازگردانده است. موریسون موسس کمپانی مبلمان و نورپردازی با نام whyrHymer، حبابهای سرامیکی برای چراغها و شکلهایی چوبی با دست طراحی می کند. استودیو او در لوسآنجلس قرار دارد و تمام تجهیزات و مواد مورد نیاز خود را از فروشندگان محلی تهیه می کند. کارهای موریسون را در خانههای کوچک گرفته تا برجهای بزرگ می توان دید، او سعی می کند تا شکل عادی یک چراغ را تغییر دهد و به فرمهای خلاقانه جدید برسد.
خیلی راحت می توان عاشق کارهای دستی استودیو whyrHymer شد، اما این علاقه از این حقیقت سرچشمه می گیرد که آنها دارای یک شغل خانوادگی هستند. موریسون استودیوی خود را با کمک همسر و دخترش، تاسیس کرد و به کمک آنها آخر هفتهها کارهای خود را به نمایش می گذاشت.
مشاهده بیشتر
فرایند
جنس چراغها از سرامیک است که روی آن یک لایه لعاب نیکل کار شده است. برای رنگکردن سطح چراغها که دارای رنگهای متفاوتی هستند، ابتدا لعاب نیکل سنباده زده می شود و سپس یک رنگ لاکی که سریع خشک می شود به آن اضافه می شود. این چراغها در رنگهای مختلفی چون نیکل براق، و رنگهای اصلی مانند نارنجی، قرمز، آبی، سفید، و یاقوتی تولید می شوند، اما موریسون دوست دارد که رنگهای بیشتری مانند رنگهای مات تولید و گاهی از شیشه برای تولید چراغها استفاده کند.
ایده چراغهای مجموعه منهتن شماره 8 از یک سیلندر فلزی سوراخدار می آید که دوست موریسون به او داده است. موریسون ابتدا کل چراغ را از چوب ساخت، اما در نهایت به این نتیجه رسید که چوب ماده مناسبی برای ظاهری که او به دنبالش است نیست. یکی از دوستان مادرش به او پیشنهاد داد تا از قالبهای سرامیکی استفاده کند. موریسون دو متخصص محلی را در مرکز لوسآنجلس پیدا کرد که قالبهای سرامیکی می ساختند. اینگونه بود که این سری جدید از چراغها به وجود آمد.
او ساعات زیادی را صرف ساختن پایه چراغ کرد، که جنس آن از چوب درخت گردو بود، تا بتواند شکل مناسبی ایجاد کند. پایهها در اشکال و رنگهای مختلفی تولید می شوند، شامل چوب درخت گردو، چوب درخت بلوط سفید، چوب درخت گیلاس، و چوب درخت ماهون.
هنگامی که موریسون مشغول ساخت پایه است در فواصل زمانی مختلف دور از آن می ایستد و بهخوبی به ارتباط پایه با چراغ نگاه می کند و سپس به کار خود بازمی گردد و به فرایند ساخت پایه ادامه می دهد.
پس از سنبادهزدن چوب، سطح آن را روغن می زند تا زیبایی طبیعی پیدا کند.
سپس سیم هر کدام از چراغها را وصل میکند.
در اینجا موریسون مشغول وصلکردن سیم چراغی است که جنس پایه آن از چوب درخت بلوط سفید است.
موریسون یک طراح خودآموخته است که برای اولین بار از کالیفرنیا به لوئیزانا آمده بود تا شغلی در بازیگری پیدا کند. او تصادفا پس از اینکه یک قفسه آشپزخانه برای یکی از دوستانش می سازد عاشق طراحی می شود. او می گوید: «من به خواروبارفروشی می رفتم و برچسبهای مواد مختلف را می خریدم و از آنها یک کلاژ می ساختم. در این مرحله بود که به علاقه و استعدادم در طراحی پی بردم.» موریسون در هر طراحی سعی میک ند از مرزهای کاری خود فراتر رفته و به یک فرم خاص محدود نشود. او می گوید: «هیچوقت سعی نمی کنم که چراغی بسازم که با هر مدل خانهای جور دربیاید، اما احساس می کنم که کار من ذاتا با بیشتر خانهها هماهنگی دارد و با آنها جور درمی آید. من همان کاری را می کنم که احساسم به من می گوید.»
موریسون می گوید: «احساس می کنم که به درکی رسیدهام که به من کمک می کند تا چراغی خلق کنم که در عین حال که جذاب است زیادی به چشم نمی آید. دوست ندارم که کارم بیش از حد توجه را به خود جلب کند. دوست دارم کارم به گونهای باشد که هر چه بیشتر به آن نگاه می کنید بیشتر متوجه جزئیات و ظرایف آن شوید. طراحی خوب همیشه انرژی می دهد. فقط باید به آن توجه کنید.
منبع: houzz | ترجمه شده توسط تحریریه چیدانه