فضاهای کلاسیک: خانه‌ای که در این مطلب به شما معرفی می‌کنیم در شهر سنت پائول در ایالت مینستوتای آمریکا واقع شده است و به معنای واقعی یک گنجینه تاریخی است. این خانه برای نوه دختری هنری وادزوورث لانگفلو (Henry Wadsworth Longfellow)، شاعر معروف آمریکایی قرن 19، ساخته شده است. اما مالکان امروز این خانه برادر و زن برادر چارلی سیمونز (Charlie Simmons) معمار اهل مینستوتا هستند و از او خواسته‌اند تا این خانه را بازسازی کند.
سیمونز می‌گوید: «از آن‌جایی که این خانه، خانه‌ای تاریخی بود، اولویت اصلی من اطمینان از این مسئله بود که هر چیزی که به این خانه اضافه می‌شود با طراحی اصلی آن منطبق و هماهنگ باشد.» سیمونز پا را از این فراتر گذاشت و به تحقیق در مورد مصالح و تکنیک‌های ساختی پرداخت که در دوران اوج سبک فدرال (از سبک‌های معماری در دوران پس از کوچ‌نشینی در آمریکا، از حدود 1780 تا 1820 و پس از آن) از آن‌ها استفاده می‌شده است. او و همکارانش در همکاری نزدیک با طراح داخلی این خانه سندی لامندولا (Sandy LaMendola) کار کردند تا ترکیبی از عناصر سنتی و مدرن را در این فضا خلق کنند.
بازسازی این خانه باعث می‌شد همسر برادر سیمونز نتواند از خانه‌اش استفاده کند و داشتن چها ر فرزند کوچک این موضوع را سخت‌تر می‌کرد. اما در نهایت همسر برادر سیمونز به شرط داشتن یک آشپزخانه در طول دوره نوسازی با این مسئله موافقت کرد. سیمونز ابتدا از آشپزخانه شروع کرد و کارهای دستی سنتی را با وسایل مدرن ترکیب کرد. او در ساخت کابینت‌ها از اتصال دُم‌چلچله‌ای (نوعی زبانه به شکل دُم چلچله که نوک آن از قاعده‌اش پهن‌تر است) و در ساخت بوفه از تکنیک‌ها و مصالح سنتی استفاده کرد.
کابینت زیبای یخچال یکی از ویژگی‌های مورد علاقه سیمونز در این آشپزخانه است. این کابینت کپی یک گنجه متعلق به دهه 1780 است. سیمونز دستگیره‌های برنزی بسیار زیبایی پیدا کرد و آن‌ها را بر روی این یخچال کاملا کاربردی وصل کرد.
فضای پشت آشپزخانه منطقه بسیار خوبی برای ایجاد یک گوشه دنج برای غذاخوردن در وعده‌های غیررسمی بود. میز، که از یک حراجی خریداری شده بود، کپی میز غذاخوری پسرخاله جورج واشینگتون است. سقف 3.30 سانتی‌متری این آشپزخانه پس از درآوردن ادوات نوری قدیمی آشکار شد و بودن معطلی سیمونز سقف کاذب را تخریب کرد و یک سقف جدید را به این فضا اضافه کرد.
جنس کف‌پوش‌ها از چوب درخت بلوط دُم‌دار بود که برای ایجاد بافت بصری به آن لکه‌های رنگی چوب درخت گردو اضافه شده بود.
پنل‌ها دیواری در اتاق غذاخوری با استفاده از سیستم سنتی اتصال کشویی به دیوار نصب شده‌اند: از هیچ بستی استفاده نشده است و پنل‌های چوبی با سرد و گرم شدن هوا منبسط و منقبض و کمی جابه‌جا می‌شوند.
سیمونز با استفاده از پنل‌های چوبی که از درختان قدیمی سرو موجود در این خانه ساخته شده بودند به کتاب‌خانه ظاهری سنتی داد. دو در مخفی در این فضا وجود دارند: یکی از آن‌ها به راهروی ورودی آشپزخانه و دیگری به اتاق غذاخوری باز می‌شود.
سیمونز می‌گوید: «طراحی هر دیوار، هر سقف، و هر کف چالش‌های جدیدی در برابر ما قرار می‌داد. چیزهای که امروز بسیار معمولی و پیش پا افتاده هستند، مانند داشتن تخته‌های چوبی یکسان در کف، در این خانه وجود نداشتند.»برخی از اتاق‌ها به یک شیوه و برخی دیگر از اتاق‌ها به شیوه‌ای دیگر طراحی و ساخته شده بودند. سازندگان اصلی این خانه گروهی از مهاجران اروپایی بودند که هر کدام سبک و شیوه خود را در ساخت‌وساز داشتند.
از پنل‌های چوبی از جنس چوب درخت گیلاس در اتاق نشیمن استفاده شد که به فضا ظاهری رسمی می‌داد و در عین حال به آن گرما می‌بخشید. وسایل موجود در این اتاق به دقت انتخاب شدند تا با ساختار تاریخی آن هماهنگی و در ضمن برای سال‌ها ماندگاری داشته باشند.
راه‌پله بسیار زیبا موجود در راهروی ورودی به بازدیدکنندگان خوش‌آمد می‌گوید. راه‌پله به خودی خود آزاد است و هیچ‌کدام از وجه‌های آن به دیوار متصل نشده‌اند. این راه‌پله دارای یک ساختار مستحکم آهنی است و اولین راه‌پله باز مسکونی بوده است که در ایالت مینستوتا ساخته شده است.
یک کفش‌کن در کنار فضای ورودی ساخته شد تا در نظم‌دهی به وسایل اعضای خانواده کمک کند. هر کدام از اعضای خانواده دارای یک مکعب مخصوص به خود هستند و می‌توانند وسایل خود را در آن قرار دهند و یک نردبان دسترسی به وسایل را راحت می‌کند.
حمام اصلی این خانه که فقط 1.80 متر عرض و 5.5 متر طول داشت بازسازی شد. سیمونز یک مبلمان 3.5 متری طراحی کرد و بر روی آن دو آینه قرار داد و از شش نوع کاشی کارارا در دیوارها بهره برد.
سیمونز تغییرات اندکی در فضا بیرونی داد و اگر هم‌اکنون از بیرون به خانه نگاه کنید متوجه می‌شوید که تغییر چندانی با محوطه خارجی خانه اصلی ندارد و صد در صد قرینه ساخته شده است. خانه‌ای که دوره‌های مختلفی را به خود دیده است حتما سرشار از شگفتی‌های مختلف است. سیمونز در درون اتاق‌های مخفی و سقف‌های کاذب جویباری پیدا کرد که از طریق دریچه‌ای که در کف زیرزمین قرار داشت به رود می‌سی‌سی‌‌پی وصل می‌شد.
منبع: houzz | ترجمه شده توسط تحریریه چیدانه