فضاهای مسکونی: تصورش را بکنید وقتی دو معمار به هم برسند و بخواهند ایده‌های‌شان را برای ساخت یک خانه مشترک اجرا کنند با انفجار بمبی از خلاقیت در یک خانه مواجه می‌شوید. خانه‌ای حوالی خیابان دلاوران که آدم‌هایش خیلی به‌هم نزدیکند. وقتی وارد خانه‌شان می‌شوم بوی عود همه‌جا را برداشته و موسیقی ملایمی در حال پخش است. مریم و فریورِ جوان خانه‌ای 56 متری را با کلی ذوق و عشق بازسازی کردند. آنها خانه نقلی‌شان را با ترفندهای زیرکانه به فضایی بزرگ‌تر از واقعیت تبدیل کرده و با خوش‌سلیقگی تمام فضای‌های خانه را از هم مجزا کردند. حالا آن خانه 12 سال ساختِ پر از اشکال، به یک مکان دنج برای زندگی و پذیرایی از مهمان‌ها تبدیل شده است. این بازسازی حدود 15 میلیون تومانی خرج روی دست‌شان گذاشت اما خودشان می‌گویند که «ارزشش را داشت». آنها همه‌چیز خانه را تغییر دادند؛ از کابینت و کفپوش گرفته تا شیرآلات و گچبری‌های اضافی. فریور اصالتا اصفهانی است و فضای سنتی و آبی فیروزه‌ای چشمنوازی در کل خانه جریان دارد. دیوارها هم کار خانم خانه است. اینجا همه‌چیز برای یک عاشقانه آرام مهیاست. شما هم با ما همراه شوید تا در جریان ایده‌های ریز و درشت این زوج جوان برای طراحی داخلی خانه‌شان قرار بگیرید.با چیدانه همراه باشید .
ما خانه را در ذهن‌مان طراحی کرده بودیم. محل قرارگیری تمام وسایل را روی کاغذ آوردیم و می‌دانستیم آنها دقیقا قرار است در کجا قرار بگیرند. ایده اصلی‌مان تفکیک فضاهای داخلی خانه از یکدیگر بود. می‌خواستیم تا می‌توانیم از نظم‌دهنده‌ها برای وسایل و خرده‌ریزه‌های زندگی‌مان استفاده کنیم. برای همین این کمد-کتابخانه را سفارش دادیم. محل اصلی قرارگیری تلویزیون هم همین‌جاست و مبل تختخواب‌شو را روبه‌روی آن گذاشتیم. هر بار که بخواهیم فیلم ببینیم یا مهمان داشته باشیم، مبل را باز می‌کنیم و یک فضای اساسی برای لم دادن و استراحت کردن به وجود می‌آید.
بخشی بین هال و آشپزخانه، فضایی بدون کارکرد و بدون استفاده بود. فریور تصمیم گرفت این بخش را به آشپزخانه هدیه دهد و فضای آنجا را بزرگ‌تر کند. برای اینکه کف را هم‌سطح کنیم، حدود 10سانت ارتفاع آن به وسیله سیمان بالا آوردیم و کف را با کاشی‌های لاجوردی پوشاندیم. در خط پایانی هم از آجرها استفاده کردیم و حد فاصل آنها را رنگ‌آمیزی کردیم. چون جعبه برق روی دیوار کنار آشپزخانه بود و نمی‌توانستیم برای حذفش از روی دیوار بلایی سرش بیاوریم با کمک چوب و همین آجرها یک قاب برایش درست کردیم تا هماهنگی بیشتری بین کف و دیوار ایجاد شود. هرکسی از هال به آشپزخانه نگاه می‌اندازد، حس خوب حوض‌های وسط خانه برایش تداعی می‌شود. آلوار آلتو از بنیانگذاران معماری مدرن می‌گوید: ﻫـﯿﭻﭼﯿـز ﮐﻬﻨﻪای ﻫﺮﮔﺰ دوباره جدید نمی‌شود؛ همان‌طور که ﮐﺎﻣـﻞ ﻧﺎﭘﺪﯾﺪ ﻧﻤﯽﺷﻮد. ﻫرچیزی ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ وﺟﻮد داﺷـﺘﻪ ﺑـﻪ شکلی ﺗﺎزه ﭘﺪﯾﺪار می‌شود؛ یعنی دوباره و دوباره در شکلی جدید ظاهر می‌شود.
ایده اصلی ما برای طراحی دکوراسیون خانه حول اصل مهمی به اسم خانواده می‌چرخید. در خانه‌های قدیمی، خانه براساس نیاز اهل خانه طراحی می‌شد اما حالا در دوره جدید وقتی خبری از متراژهای بالا برای خانه و اجرای طرح‌های اندرونی و بیرونی نیست باید با فکر و ایده این فضاها را طراحی کرد تا آدم‌های این خانه، مهم‌تر از هرچیز دیگری «آرامش» داشته باشند. ما هم همه تلاش‌مان را کردیم تا با امکاناتی که داشتیم بتوانیم این تفکیک فضا را انجام دهیم و زندگی را در این واحد به جریان بیندازیم.
دیوارهای بخش ورودی و پذیرایی را با کاغذدیواری‌ها تفکیک کردیم. ورودی خانه باید روشن باشد و ما هم برای همین از کاغذ سفید با راه‌های آبی استفاده کردیم. در چوبی قهوه‌ای را از داخل سفیدرنگ کردیم تا تناسب بیشتری داشته باشد. کفپوش‌های خانه گرما را زیاد می‌کنند و در کنارشان فرش‌هایی با طرح اصیل ایرانی این حس گرم خانواده ایرانی را دوچندان می‌کند.
یکی از دوستان‌مان در نورپردازی خانه حسابی کمک‌مان کرد. ما ایده‌هایی در ذهن داشتیم و او در اجرا همراهی‌مان کرد. برای نور خانه از رنگ‌های سرد و گرم در کنار هم استفاده کردیم تا ترکیب دلنشین‌تری را ایجاد کنیم. نور گرم را در فضاهای اصلی به‌کار بردیم و در نورهای مخفی از رنگ نور سرد استفاده کردیم.
قفسه کتابخانه و میز تلویزیون را سفارش دادیم و خودمان آن را سرهم کردیم؛ یعنی یک دیوار کامل را با این قفسه‌های چوبی پوشاندیم تا هم بتوانیم از فضای داخل کمدها حسابی استفاده کنیم و هم مهمان‌های‌مان در این بخش از خانه با انواع وسایل تزیینی و نوستالژیک‌مان سرگرم شوند. ما علاقه فراوانی به کتاب داریم و کتابخانه پر و پیمانی ترتیب دادیم. تلویزیون پارس قدیمی را هم از انبار بیرون آوردیم و کلی خاطره را برای همه زنده کردیم. انواع تیله و دوربین‌های نگاتیوی هم خاطرات خوشی را از کودکی و نوجوانی‌مان به یادمان می‌آورد و توجه هر مهمانی را به خودش جلب می‌کند.
برای فضای غذاخوری مثل رسم بیشتر آدم‌ها سراغ میزهای ناهارخوری هشت نفره نرفتیم. فضای کوچک بین آشپزخانه و پذیرایی را به محل سرو غذا اختصاص دادیم. فضا را اندازه گرفتیم و دقیقا برای همان ابعاد میز و نیمکت چوبی و سنتی سفارش دادیم. در دو طرف میز چهار نفر می‌نشینند و دو، سه صندلی با طرح گبه را هم برای مواقعی که مهمان بیشتری داریم به دور میز اضافه می‌کنیم. قبلا در ورودی آشپزخانه دیواری گچبری شده طاق‌مانندی قرار داشت که در اولین قدم آن را کوبیدیم و حذف کردیم. فضای میز و نیمکت‌مان دقیقا در کنار کابینتی قرار دارد که به جای آن طاق در نقش جداکننده فضای آشپزخانه از هال، بازی می‌کند. گاهی اگر برای صرف غذا به فضای بیشتری احتیاج داشته باشیم از این پیشخوان استفاده می‌کنیم.
در کل خانه از یک رنگ چوب قهوه‌ای گرم استفاده کردیم اما فضای بین کابینت‌ها را سفید انتخاب کردیم تا فضای آرام‌تری ایجاد شود. تزیین اصلی در آشپزخانه هم مربوط به شیشه‌های ساده‌ای است که با انواع و اقسام حبوبات و دمنوش‌های ایرانی پر شده و کوتاهی و بلندی‌شان مثل یک نت موسیقی است که بالا و پایین می‌رود.
ایده اصلی‌مان برای سرویس بهداشتی صاف کردن کف و کمک به بزرگ‌تر نشان دادن آن بود. برای همین از کاشی‌های استخری استفاده کردیم و در اطراف دیوار کف را به سمت بالا ادامه دادیم. این‌طوری با یک خطای بصری فضای کف بزرگ‌تر نشان داده می‌شد.
برای دیدن ایده های مرتبط و جذاب دکوراسیونی می توانید مجله منزل را تهیه کرده و از دیدن و خواندن درباره ی چنین دکوراسیون های زیبا و دوست داشتنی لذت ببرید.
مطالب بیشتر:خانه های ایرانی که به سبک سال ۲۰۱۶ دکور شدند!قصه خانه دوبلکس مریم در خیابان دولت تهرانتینا از طراحی ارزان دکوراسیون آپارتمان نقلی خود می گوید!آپارتمان کوچک سوزان، خانه ای دلباز درستارخان تهرانردپای معماری ایرانی در طراحی داخلی آپارتمان زوج شیرازی!
منبع: مجله منزل | نویسنده: فاطمه علیزاده