فضاهای مسکونی: تصمیم به تغییر مدل یک خانه نوساز نشان می‌دهد که فضا برای اهالی خانه خوشایند نیست. حکایت خانه مرضیه پردل و علی حافظی همین است؛ زوجی که هنر را به خوبی می‌شناسند؛ یکی گرافیست و دیگری معمار. از در واحد این خانه که وارد می‌شوی، همه‌چیز به یک‌باره روشن می‌شود. اینجا واحد دوم یک آپارتمان نوساز حوالی خیابان سهروردی شمالی است که اهالی‌اش از همان روز اول تغییراتی اساسی در آن داده‌اند؛ از تعویض کابینت‌ها و تغییر رنگ درها گرفته تا تفکیک کامل فضای نشیمن به وسیله پله؛ اختلاف ارتفاعی که ساخت و طراحی سازه‌اش حکایتی داشته اما در نهایت همان چیزی شده که می‌خواسته‌اند. «آدم‌ها شبیه به فضای زندگی‌شان هستند.» این جمله را علی حافظی که خود مجری این پروژه بوده می‌گوید. او طراح این تغییرات است و به اتفاق همسرش ایده‌های تغییر مدل خانه را اجرایی کرده‌اند. با چیدانه همراه باشید تا به گوشه و کنار آن سری بزنیم.
رفت و آمدهای بسیار باعث نشد که در طراحی خانه از رنگ روشن استفاده نکنیم. برای چیدمان مبلمان نشیمن ایده‌های متفاوتی داشتیم. قرار بود چهار مبل تک نفره یا یک کاناپه سه نفره یا مبلمان ال‌شکل تهیه کنیم که در نهایت گزینه مبلمان ال‌شکل پیروز شد. پارچه مبلمان ساده و روشن است؛ البته سفید خالص نیست. رنگ سفید را برای کابینت‌های آشپزخانه انتخاب کردیم اما برای باقی مبلمان سعی کردیم از رنگ‌هایی مثل استخوانی یا کرم – بژ استفاده کنیم. کوسن‌ها هم از پارچه رومبلی بود اما به اتفاق مرضیه این رومیزی و کوسن‌ها را جدا تهیه کردیم. انتخاب ما یک طرح گلدار ریز است چون می‌خواستیم زمینه روشن پارچه مشخص باشد.
این درست که آشپزخانه اپن است و دیوار کنار آن هم آینه، اما زمانی هم که مهمان داریم تمامی کارها را از قبل انجام می‌دهیم تا بیشتر در کنار مهمان‌ها حضور داشته باشیم؛ به همین دلیل همیشه آشپزخانه‌ام تمیز است.
متریال قبلی کابینت‌ها بلوط بود. بلوط چوب زیبایی است اما کابینت MDF بلوط با لایه براقی که رویش می‌زنند برای‌مان جذاب نبود؛ البته رنگ و طرحش هم به سبک مدرن خانه‌مان نمی‌آمد. از همان اول می‌خواستیم خانه‌ای با رنگ روشن داشته باشیم چون اگر قالب اصلی خانه روشن باشد به خوبی می‌توان مبلمان را در فضا چیدمان کرد. به همین دلیل کابینتی به رنگ سفید خالص انتخاب کردیم. طرح کاشی‌های قبلی را هم دوست نداشتیم و در نهایت آن را هم عوض کردیم.
یکی از دلایلی که خیلی‌ها سبک این خانه را می‌پسندند به دلیل نورپردازی آن است. نور خانه ما نه زرد است و نه سفید؛ یک نور طبیعی است که گرمای خاصی هم دارد. اصولا نورهایی با ته‌رنگ زرد فضای خانه را گرم می‌کنند؛ به‌خصوص در فصلی مثل زمستان. اغراق نیست اگر بگویم 30 درصد از اجرای موفق خانه به دلیل نورپردازی‌اش است. من در نورپردازی از لامپ‌های ال ای دی آ ا گ (AEG power LED) استفاده کردم.
مبلمان پذیرایی‌مان کمی متفاوت است. بدنه مبلمان این بخش و میز غذا خوری معرق‌کاری است و همان طرح روی نشیمن گاه مبل تکرار شده است. پارچه رومبلی سایه‌روشن‌های زیبایی ایجاد کرده که باعث می‌شود فضا یک‌دست به نظر نرسد.
کلا دو تخته فرش سه متری خریدیم. طرح ماهی تبریز را در میان فرش‌های ایرانی بسیار دوست دارم. با اینکه تبریزی نیستیم اما هر دو فرش‌های این شهر را دوست داریم. احساس می‌کردم اگر بخواهیم از یک المان ایرانی در فضای مدرن استفاده کنیم، فرش بهترین گزینه است. به نظرم فرش باید مثل یک قاب عکس در فضا بدرخشد نه اینکه کل فضای کف را بپوشاند.
از ابتدا سعی کردیم مبلمان زاویه‌دار بخریم. به نظرم مبلمانی با فرم گرد کمتر در فضای خانه به چشم می‌آید. من و علی بسیار ذهن منظمی داریم و همه کارهای‌مان طبق برنامه است. شاید به همین خاطر مبلمان زاویه‌دار را بیشتر می‌پسندیم. خدا را شکر سلیقه‌های‌مان بسیار نزدیک است و تک‌تک وسایل‌مان را باحوصله خریداری کردیم.
آینه‌ای روبه‌روی تخت تعبیه کردیم. دوستم می‌گوید آینه امضای کارهایم است چون حتما در طراحی از آن استفاده می‌کنم. کاغذدیواری کنار تخت خواب را تغییر دادیم که طرح آن به روتختی هم می‌آید. با این کار دید آینه هم بهتر شد. میز توالت را هم به رنگ روشن انتخاب کردیم تا به باقی مبلمان اتاق بیاید.
زیرتلویزیونی و کنسول را به رنگ کرم – بژ انتخاب کردیم. خیلی به این موضوع فکر کردیم که کنسول به چوب مبلمان پذیرایی نزدیک باشد یا نشیمن که در نهایت زیرتلویزیونی و کنسول را ست هم خریدیم.
در قسمت نشیمن شکستی در دیوار بر اثر وجود اتاق آسانسور ایجاد شده بود. سعی کردیم با اختلاف سطحی به ارتفاع 30 سانتی‌متر و یک پله 14 سانتی کل فضا را تفکیک کنیم که در نهایت اتفاق مثبتی هم شد. برای اجرای این سازه که هم مستحکم است و هم سبک، از قوطی‌های آهنی، سازه‌ای براساس متراژ نشیمن ساختیم. بعد به کمک چند پروفیل آهنی چند ستون در گوشه‌های سازه ایجاد کردیم و همان سازه‌ای که روی کف اجرا کرده بودیم را مجدد روی این ستون‌های کوچک ساختیم. بعد طول سازه را با کمک قوطی‌های آهنی شبکه‌بندی کردیم.در مرحله بعد با استفاده از متریال MDF خام سطح روی سازه را یک‌دست پوشاندیم. برای کفپوش هم از متریال لمینیت استفاده کردیم.
برای زیباتر شدن قسمت تورفتگی پله که از سالن پذیرایی دید دارد، آن قسمت را سیم‌کشی و نورپردازی کردیم. در نهایت از متریال کناف برای پوشاندن پیشانی کار استفاده شد. چون کناف متریالی ساخته شده از گچ است، بعد از کناف، بتونه‌کاری و نقاشی در پیشانی پله و دورتادور فضا انجام شد.در نهایت سازه‌ای با حدود 210 کیلوگرم که تحمل چهار برابر وزن خودش را دارد، ایجاد شد. اگر این سازه با پوکه اجرا می‌شد، مطمئنا کمتر از یک تن نمی‌شد و سقف هم تحمل این بار را نداشت.
اگر در فضایی با دکوراسیون خلاقانه کار و زندگی می کنید و یا فضایی این چنینی را می شناسید،که پر از نشانه های شخصی شماست، تورهای چیدانه مشتاق است از شما و محل کار و زندگی تان عکاسی کند و آن را به مخاطبان چیدانه نشان دهد. اگر علاقه دارید که عکس های خلاقانه بیشتری از خانه های ایرانی برای ایده گرفتن ببینید خانه یا محل کار خود را با ما به اشتراک بگذارید!
مطلب پیشنهادی: زندگی ایرانی در خانه ۵۰ ساله ناهید! بازسازی مقرون به صرفه خانه پدری سیامک ! راز های خانه قدیمی اقبال واحدی دراختیاریه تهران طراحی مقرون به صرفه آشپزخانه منحصر به فرد شیرین! خانه مینیمال بهاره افشاری در خیابان ظفر تهران
منبع: مجله ی منزل