خواهران حریری و یک شاهکار معماری دیگر در امریکا

پروژه های برجسته: شرکت حریری و حریری (Hariri & Hariri) در سال 1365 به وسیله گیسو و مژگان حریری تاسیس شد. این دو خواهر و شریک، همکاریشان را در عرصه ی معماری، خیلی زود و زمانی که هنوز دانشجو بودند با کار بر روی مسابقات مختلف و مباحث تئوری آغاز نمودند. کاربرد خلاقانه و نوآورانه ی مصالح و درک روشن از نور و فضا، رویکردی مداوم و پایدار در تمامی پروژه‌هایشان بوده است. در کارهای آنها، حقیقت شاعرانه ی شرقی و فرهنگ ایرانی به صورتی کلی نگرانه به زندگی و معماری، انعکاس یافته و نتیجه ی آن هم فضاهای جالبی می‌باشد که با استفاده ی متضاد از مصالح خلق شده‌اند.

گیسو حریری در سال 1335 و مژگان حریری در سال 1337 در ایران متولد شدند. گیسو در سال 1359 و مژگان در سال 1360 لیسانس معماری خود را از دانشگاه کرنل امریکا دریافت نمودند. آنها در کنار طراحی معماری، به طراحی مبلمان به عنوان محصول جانبی فضاهایی که خلق کرده‌اند نیز می‌پردازند. خواهران حریری در مسابقات زیادی شرکت کرده و جوایز بسیاری دریافت نموده‌‌اند و آثارشان در نشریات مختلف به چاپ رسیده‌ است. خواهران حریری در لیست ۵ معمار زن ایرانی که دنیا را جای بهتری برای زندگی کردند جای دارند.

در این مقاله می خواهیم به یکی از پروژه های جذاب خواهران حریری بپردازیم که در یکی از شهر های بندری امریکا طراحی و اجرا شده است. با چیدانه همراه باشید…

مشخصات پروژه

نام پروژه: مهمان خانه ی کیپ کاد
محل پروژه: کیپ کاد
شرکت طراحی پروژه: حریری و حریری
مساحت پروژه: 222 متر مربع

بنای ساخته شده توسط خواهران حریری، در واقع مهمان خانه ای است که برای یک خانه ی مسکونی ساخته شده است. خانه ی مسکونی توسط والتر گروپیوس (از معماران نامی قرن بیستم و مؤسس مدرسه ی مشهور باهاوس) طراحی و در سال 1959 تکمیل شد. گروپیوس از پیروان و توسعه دهندگان معماری مدرن و مخالفان تقلید از معماری گذشته بود و این رویکرد در طراحی های او کاملا پیدا است.

صاحب خانه نیز با گروپیوس موافق بوده و رویکرد او را می پسندید. به همین دلیل تمایل داشت طراحی بنای مهمان خانه نیز متأثر از سبک خانه ی مسکونی اش باشد. گیسو حریری صاحب خانه را یک “کارفرمای خلاق و هوشمند" توصیف می کند که درباره ی نوعی از طراحی صحبت می کند که “انقلابی و در عین حال قابل زیستن" است و شور و علاقه ی شدیدی به معماری، مبلمان و هنر دارد. او اضافه می کند “ما می دانستیم اگر سخت تلاش کنیم، می توانیم چیزی خارق العاده خلق کنیم."

بنابراین در طراحی این مهمان خانه مهم ترین تأثیر از اشکال راست خط گروپیوس، مصالح خنثی و سازگاری و اتحاد محکم آن ها گرفته شد. صاحب خانه می گوید “ما از پرداخت هایی مشابه خانه ی اصلی استفاده کردیم – خاکستری، خاکستری مایل به قهوه ای و چوب تیره." خاکستری ها شامل گچ کاری زغالی بر روی دیوار های باربر زیر مهمان خانه، کفپوش بتنی جلاخورده در طبقه ی پایین و چهارچوب آلومینیومی پنجره ها می شود.

خواهران حریری در طراحی از چوب ipe برزیلی استفاده کردند که مانند یک جلد، به دور طبقه ی بالا پیچیده شد و آن را در بر گرفت. سطوح شیار دار چوب در فضاهای داخلی نیز دیده می شوند.

چوب ipe درون حمام و سرویس بهداشتی اصلی به صورت کفپوش و دیوارپوش ادامه یافته است. بنابر گفته ی گیسو حریری “این فضا همانند سنگی تراش خورده است که غار مانند و خنک می باشد." مژگان اما دیدگاه متفاوتی دارد: “چوب به این فضا گرمای زیادی می بخشد، مثل یک سونای سوئدی."

خواهران حریری به پیروی از گروپیوس، بخشی از طبقه ی پایین را از نظر پوشاندند که تأثیر قابل توجهی بر نمای بیرونی گذاشت و بنا را مثل ساختمانی یک طبقه نشان داد.

در طبقه ی پایین فضاهای نشیمن و غذاخوری طراحی شده اند. دیوار شومینه در نشیمن، دارای سطحی با اندود خاکستری است که در فضای بیرونی هم دیده می شود، به علاوه اینکه اشاره ای به شومینه ی گروپیوس در خانه ی اصلی می کند.

طبق گفته ی گیسو حریری آن ها به همراه صاحب خانه میزان اهمیت “احترام به معماری یک مکان و به طور هم زمان به روز کردن آن" را نشان دادند. این چیزی بود که خواهران حریری و صاحب خانه هنگام تبادل نظر برای چهار مهمان خانه ی پیشنهادی دیگر در این ملک به آن توجه داشتند.

پروژه ی دیگری از خواهران حریری:
آپارتمانی بر فراز ابرها، طراحی داخلی خواهران حریری در نیویورک

منبع: interiordesign.net | مترجم: فاطمه افشاریان | تحریریه چیدانه