غرفه‌ها و اینستالیشن‌های موقت که در رویدادها، نمایشگاه‌ها یا جشنواره‌ها استفاده می‌شوند، به دلیل شرایط زودگذر به عنوان یک چالش بزرگ در اقتصاد چرخشی در معماری شناخته می‌شوند.
پرداختن به مدیریت منابع، تلاش برای استخراج حداکثر استفاده از مواد، به حداقل رساندن ضایعات و آلودگی در حین طراحی ساختاری که برای مدت محدودی مورد استفاده قرار می‌گیرد، متناقض به نظر می‌رسد.
با این حال، راهبردهای پرشمار برای بازنگری در نحوه طراحی سازه‌های موقت به منظور ترویج اقتصاد دورانی وجود دارد.
با پیروی از راهبردهای خاصی مانند تغییر کاربری اجزا و دادن زندگی جدید به آن‌ها، حفظ سازه و بازتعریف کاربری مورد نظر، تغییر مکان پاویون‌ها ها برای فعال کردن زندگی شهری در اطراف آن‌ها؛ تاسیسات موقت می‌تواند به گونه‌ای طراحی و ساخته شود که به ایجاد رویکردی پایدارتر و مسئولانه‌تر به طراحی رویداد و نمایشگاه کمک کند که هم به نفع محیط زیست و هم اقتصاد است.
مشاهده بیشتر
غرفه مبلمان S توسط گروه معماری Rooi طراحی شده است. این پاویون به شکلی طراحی شده که امکان جداسازی آسان و استفاده مجدد از مصالح برای پروژه‌های آینده را فراهم می‌کند. غرفه مبلمان شامل 821 قطعه تخته سه‌لا با اندازه استاندارد است. در پایان نمایشگاه، این قطعات چوبی تغییر کاربری داده و به 410 مجموعه میز و صندلی برای جوامع روستایی طراحی شده است. گروه معماری هر قطعه را به یک میز شش گوش کامل یا سه صندلی مستطیلی تبدیل کرد. مبلمانی که می‌توانند به اشکال مختلف ترکیب شوند تا تعامل و سرگرمی را در منطقه افزایش دهند.
غرفه مراکش پس از پایان اکسپو 2020 دبی برای کاربری جدید بازسازی می‌شود. این غرفه موقت به شکلی طراحی شده تا به یک مجتمع مسکونی تغییر کاربری دهد. امکانات موجود قرار است به آپارتمان‌ها، استخر شنای 80 مترمربعی، باشگاه بدنسازی و سالن استراحت مشترک تبدیل شوند. این رویکرد، مواد و منابع را تا زمانی که ممکن است مورد استفاده قرار می‌دهد در حالی که ضایعات و اثرات زیست محیطی مرتبط با ساخت و سازهای جدید را کاهش می‌دهد.
اینستالیشن موقت در موزه ایکاروس ایتالیا توسط معماران Barman طراحی شده است. این پروژه بخشی از برنامه MePart است که هدف آن تغییر ساختار اینستالیشن‌ها و سازه‌های موقت تولید شده توسط رویدادهای بزرگ فرهنگی از طریق پلتفرم شبکه برای ترویج گذار به سمت اقتصاد دورانی است. این کار سناریوهای شهری جدیدی را از طریق جابجایی منابع رویدادهای موقت ایجاد می‌کند. هدف از تغییر ساختارها؛ تشویق مشارکت در حفظ سازه، تعامل با جوامع، ترویج حس مالکیت جامعه و ایجاد پویایی در منطقه مورد نظر است.
منبع: هنرآنلاین
لینک‌های مرتبط: