اگر ایده هتل فضایی فریبنده به نظر می‌رسد، تقویم‌های خود را برای سال 2025 علامت گذاری کنید. Orbital Assembly، یک شرکت متخصص در طراحی و ساخت ایستگاه‌های فضایی، قصد دارد تا آن زمان اقامتگاه‌های لوکس را در فضا افتتاح کند.
بنابراین کسانی از ما که برنامه‌های بزرگ سفر را انجام می‌دهند، باید مرز نهایی را به عنوان مقصد در نظر بگیرند. با دو هتل فضایی در دست ساخت (ایستگاه وویجر و ایستگاه پایونیر که اخیراً معرفی شده) هر کسی می‌تواند در میان ستارگان باشد.
هر دو هتل فضایی بیش از مسافران بین کهکشانی را در خود جای می‌دهند، اما برای تجارت، تولید و تحقیق نیز مناسب خواهند بود. ایستگاه وویجر، اولین هتل فضایی پیشنهادی Orbital Assembly، در ابتدا برای پذیرایی از 280 مهمان طراحی شده بود، اگرچه برنامه‌ها این تعداد را به 400 نفر ارتقا داد.
این شرکت همچنین اخیراً طرح‌هایی را برای یک ایستگاه کوچک‌تر به نام Pioneer Station به اشتراک گذاشته است که تعداد افراد کمتری را در خود جای می‌دهد ( فقط 28 نفر در یک زمان) اما می‌تواند تا سال 2025 عملیاتی شود.
روندا استیونسون، مدیر عامل Orbital Assembly، در مورد سفرهای احتمالی به هتل می‌گوید: “ما انتظار داریم که مدت زمان آن کمتر از چهار روز یا تا دو هفته باشد. این به هزینه و همچنین توانایی سازگاری با یک محیط فضایی بستگی دارد."
در کنار ملاحظات قیمت، هر دو ایستگاه وویجر و ایستگاه پایونیر برای به حداقل رساندن فاکتور دوم تا حد امکان طراحی شده‌اند.
هر دو ایستگاه از گرانش مصنوعی استفاده می‌کنند که می‌توان آن را از طریق یک نمایش ساده درک کرد: چرخاندن آب در یک سطل. تقریباً به همان روشی که می توان یک سطل را به صورت دایره ای بچرخاند و آب را در داخل آن نگه دارد، هتل فضایی نیز گرانش را به روشی مشابه شبیه‌سازی می‌کند.
این امر اتاق‌های راحت و تجربه بارهای شیک را ممکن می‌کند. طبق وب سایت Space Voyager، درجه گرانش مصنوعی بسته به سرعت چرخش متفاوت خواهد بود.
هم ایستگاه وویجر و هم ایستگاه پایونیر از بسیاری جهات شبیه یک چرخ شناور غول پیکر هستند. در ایستگاه وویجر، هاب لنگرگاه در وسط ایستگاه پذیرای کشتی‌ها خواهد بود و همچنین به عنوان مرکز عملیات و کنترل عمل می‌کند.
آسانسورها در شفت‌های پره‌مانند، مهمانان و کارمندان را به منطقه اصلی مهمان‌‌ها منتقل می‌کنند.
تیم آلاتوره، مدیر اجرایی و معمار Orbital Assembly می‌گوید: «عملکرد گرانش مصنوعی، طرح کلی ایستگاه و مهندسی اعضای سازه را نشان می‌دهد."
همانطور که ما در حال تولید گرانش مصنوعی از طریق چرخش هستیم، این سناریوها ساختاری جدیدی را معرفی می‌کند که منحصر به محیط فضایی هستند.
در حالی که گرانش شبیه‌سازی‌شده برای زیستگاه‌های فضایی طولانی‌مدت مهم است، برای بسیاری از بازدیدکنندگانی که تا به حال داوطلب شده‌اند، احساس بی‌وزنی فضا بخش بزرگی از جذابیت است.
به این ترتیب، این شرکت برنامه‌هایی برای اطمینان از این دارد که این تجربه از دست نرود. آلاتوره توضیح می‌دهد: «به‌ویژه فضای داخلی ایستگاه پایونیر به گونه‌ای طراحی شده است که هم در گرانش صفر و هم در گرانش جزئی کار کند. آنها برای پاسخگویی به نیازهای مسافران مختلف در ایستگاه، بسیار انعطاف‌پذیر هستند."
فرصتی برای تجربه جاذبه صفر در وویجر نیز وجود خواهد داشت و طرح‌ها در حال حاضر شامل برنامه‌هایی برای فعالیت‌های تفریحی مانند بازی‌های بسکتبال هستند که شرکت‌کنندگان می‌توانند به دلیل بی‌وزنی بودن محیط، بالاتر بروند.
البته شاید لبرون جیمز، فوق ستاره بسکتبال جهان فقط در این فضا رقابت داشته باشد. در این موضوع، تیم همچنین قصد دارد برای افزودن جذابیت بیشتر، «غذاهای فضایی» سنتی مانند بستنی خشک شده را در رستوران هتل تدارک ببیند.
به عنوان مثال، Virgin Galactic قصد دارد مسافران عادی را با قیمت 450000 دلار برای هر نفر در هر سفر به فضا بفرستد. با این حال، تیم ایستگاه وویجر و پایونیر قبلاً به مردم اطمینان داده است که با رایج‌تر شدن گردشگری فضایی، آنها امیدوارند که در نهایت اقامت در هتل را چیزی شبیه به خرید بلیط کشتی کروز کنند.