روز گذشته حوالی ساعت 5 عصر حریقی در پارک ارم اتفاق افتاد. آتش‌سوزی در یک ساختمان متروکه چهار طبقه رخ داده که کارگران در آنجا مشغول کار بودند و در طبقه آخر به علت بی‌احتیاطی کارگران آتش‌سوزی اتفاق افتاده است و از دور نیز قابل مشاهده بوده‌است.
.jabeh_embed_frame{position:relative; overflow: hidden; padding-top: 56.25%;} .jabeh_embed_frame iframe {position:absolute;top:0;left:0;width:100%; height:100%;border:none; min-height: 100% !important;}
ظاهرا این مکان با نام هتل خرم یا جزیره پیش از انقلاب فعالیت داشته وپس از آن کاربری خاصی نداشت.
بنایی که شاید از یادها رفته باشد، هتل کازینوی «جزیره» یا «خرم» است که درست در پارک ارم در غرب تهران قرار دارد. این مکان را شاید بسیاری در سریال‌های نمایش خانگی مانند شهرزاد، مانکن و قورباغه که در دهه 90 پخش شده دیده باشند و ندانند که این بنا چه ماجراهایی داشته است.
«رحیم‌علی خرم» سرمایه‌داری که اصالت او به روستای یاری‌آباد ساوه باز می‌گشت، در دهه پنجاه خورشیدی مجموعه‌ای تفریحی در غرب تهران و در کیلومتر چهار جاده کرج ساخت، (مصاحبه نگارنده با اهالی روستای یاری آباد ساوه) این مجموعه شامل کاربری‌های سرگرمی مختلف بود که یکی از آنها جزیره با معماری مدرن بود که پس از افتتاحش به یکی از مکان‌های مهم آن روزگار پایتخت در کنار شکوفه نو، میامی، کوچینی و باگارا تبدیل شد. جزیره در وسط پارک ارم (خرم) و در کنار دریاچه مصنوعی پارک قرار گرفته است که از یک سو به دریاچه و از سوی دیگر رو به پارک ارم و درختان چنار آن است.
مشاهده بیشتر
جزیره بنایی دو قلو با فرم دایره‌ای شکل است که این دایره‌های دوقلو با دالانی به یکدیگر وصل شده‌اند. این بنای سبز رنگ پنجره‌های زیادی بر بدنه دارد که پنجره‌های ضلع شمالی بنا رو به دریاچه پارک ارم و پنجره‌های ضلع جنوبی به روی درختان تنومند پارک ارم هستند. با توجه به سکانس‌هایی که در آن در سریال‌های مختلف در آن فیلمبرداری شده است، این بنا سالنی بزرگ دارد که محل برگزاری اجراهای زنده بوده است که تماشاگران بر دور یک میز رو به سن می‌نشستند. این که معمار بنا چه شخصی بوده است مشخص نیست.
در این بنای مدرن برنامه‌های زیادی از جمله اجراهای خوانندگان مطرح آن روزگار مانند داریوش برگزار می‌شد و محل رفت و آمد قشری از مردم بود که مخاطب چنین فضاهایی در تهران بودند. این مکان برخلاف دیگر اماکن تفریحی تهران در محدوده شهری تهران قرار نداشت و افراد برای حضور در آن باید اتومبیل داشتند و همین باعث می‌شد خیلی از افراد نتوانند به آن به راحتی دسترسی پیدا کنند. در کنار این، هم گویا بهای ورودی این کاباره باحقوق یک ماه و نیم یک معلم یا یک کارگر در آن زمان برابری می‌کرده است. این که هر کس چه مقدار در آنجا خرج می‌کرد بسته به خودش و میزانی که می‌خواست از خدمات این مکان استفاده کند بستگی داشت.
ماجرایی که بعضی‌ها با آن جزیره را می‌شناسند، حادثه اسیدپاشی بر صورت داریوش اقبالی، خواننده مطرح پیش و پس از انقلاب بود. داریوش از خوانندگانی بود که در این مکان اجرای زنده داشت. برنامه‌های او بسیار پرطرفدار بودند و حضور او باعث می‌شد طرفدارانش برای تماشای اجرای زنده او به جزیره بیایند.
در این بین، در شبی از بین شبهای که داریوش اقبالی بر روی سن در حال اجرای موسیقی بود، زنی به نام «مریم» که گویا از طرفداران داریوش بوده است، در جامی که خیال می‌شده است محتوای آن مشروبات الکی است، اسید ریخته بود و پس از نزدیک شدن به سن، آن را بر روی صورت داریوش اقبالی می‌پاشد. این اتفاق باعث آسیب دیدن پوست این خواننده مشهور می‌شود و جزیره را به عنوان محل این حادثه بر سر زبان‌ها می‌اندازد. البته که اسیدپاش پس از این حادثه دستگیر و به شش ماه حبس محکوم می شود و داریوش اقبالی تحت درمان قرار می‌گیرد.
بعد از انقلاب اسلامی، این بنا مانند سایر بناهایی که چنین کاربری‌هایی داشتند، تعطیل شد. مالک بنا، رحیم علی خرم نتوانست از ایران فرار کند و در سال 1358 به جرم فساد فی الارض همراه «حبیب الله القانیان» مالک «ساختمان پلاسکو» اعدام شد. اکنون این بنا مثل خود پارک ارم تحت مالکیت بنیاد مستضعفان است و کاربری مشخصی ندارد. این که چرا این بنا خالی مانده است جای سوال است؛ چون میتوانست به عنوان یک فضای فرهنگی-هنری در غرب تهران فعالیت کند، فضایی که کمبودش در غرب تهران احساس می شود.
جزیره این روزها خالی است و در تاریکی ترسناک شب در کنار دریاچه پارک ارم خودنمایی می کند. این بنا احتمالا این سوال را در ذهن خیلی‌ها ایجاد می کند که ماجرای این بنای زهوار در رفته چیست؟ بنایی که خیلی‌ها نمی‌دانند روزگاری آرزوی بسیاری از مردم این بوده که بتوانند فقط یک شب در آن به تماشای اجرای زنده خواننده محبوبشان بنشینند!