«ورود آقایان ممنوع» یکی از بهترین فیلم‌های کمدی در دهه اخیر بوده است و شاید کمتر فیلم طنزی در سالهای پس از آن توانست رکورد رضایت مخاطبان را اینگونه بشکند. قلم طناز پیمان قاسم‌خانی و بازی هنرمندانه ویشکا آسایش و رضا عطاران برای حال بد سینمای کمدی ایران حکم یک مسکن را داشت، البته فقط یک مسکن موقت! زیرا پس از آن فیلم‌هایی روی بورس آمدند که فقط نام طنز را یدک می‌کشیدند و با شوخی‌های کلیشه و دم دستی و البته مبتذل سعی کردند ذائقه مخاطب را به نفع خودشان عوض کنند. شاید بتوانیم بگوییم که بخش بزرگی از موفقیت فیلم به مخاطب‌شناسی رامبد جوان برمی‌گردد. جوان در ساخت کمدی سینمایی و تلویزیونی ید طولایی دارد و با کوله‌باری از تجربه به سراغ «ورود آقایان ممنوع» آمد، به طوری که در انتخاب بازیگران، فضاسازی، دکوپاژ و پرداخت فیلمنامه، میزانسن‌ها و دیگر نکات فنی عملکرد قابل قبولی داشت و می‌توان گفت محاسن فیلم بر عیب و ایرادات آن فزونی بسیار دارد. به همین خاطر در این مقاله از چیدانه به بررسی طراحی صحنه فیلم «ورود آقایان ممنوع» می‌پردازیم تا ببینیم فیلم در این جنبه نیز موفق عمل کرده است یا خیر! با ما همراه باشید.
این فیلم به کارگردانی رامبد جوان و محصول سال 1389 است که در سال 1390 روی پرده سینماها رفت و به دلیل این که یک سر و گردن از کمدی‌های دهه هشتاد بالاتر بود توانست عنوان دومین فیلم پرفروش سال 1390 را از آن خود کند. ویشکا آسایش که در این فیلم نقش خانم دارابی را ایفا می‌کرد توانست با گریم و بیان و بازی متفاوت خود مورد توجه بسیاری از سینمادوستان قرار بگیرد. او در این فیلم توانست به دور از کلیشه‌های فیلم‌های کمدی کم کم لباس یک شخصیت فمنیست و ضدمرد را بپوشد و توان بازیگری خود را به رخ اهالی سینما بکشد. خانم دارابی در این فیلم نماد کسانی بوده است که مفاهیم و بطن فمینیسم را به خوبی درک نکرده‌اند و با روحیات انتقام‌جویانه و رفتارهای سرسختانه خود سعی دارند همه مردها را بکوبند و اصطلاحا تر و خشک را با هم بسوزانند. نواختن مارش نظامی برای ویشکا آسایش هم در این فیلم جالب از کار درآمده و بازی او را باورپذیرتر کرده است. حضور رضا عطاران که به خوبی از پس نقش یک معلم ساده‌لوح و بی‌شیله پیله برآمده از امتیازات دیگر این فیلم به شمار می‌رود.
داستان درمورد مدیر مردستیز یک دبیرستان دخترانه است که ظاهرا مدرسه‌اش جزو بهترین مدارس منطقه به شمار می‌رود. او به حدی در سیاست‌های فمنیستی خود سفت و سخت عمل می‌کند که اجازه نداده حتی یک مرد هم پا به دبیرستان او بگذارد و روحیه مردگریزی او به حدی شدید است که اولین سکانس فیلم با این صحنه شروع می‌شود که خانم دارابی (ویشکا آسایش) یکی از دانش‌آموزان المپیادی‌اش را به دلیل ازدواج با پسر موردعلاقه‌اش از مدرسه اخراج کرده است. اما به علت زایمان زودهنگام دبیر شیمی و بلاتکلیف ماندن دختران المپیاد شیمی که از شانس‌های اول مدال شیمی به حساب می‌آمدند خانم مدیر مجبور می‌شود کمی نرمش به خرج داده و به ورود یک دبیر شیمی مرد به مدرسه رضایت بدهد تا از قافله المپیاد جا نماند. در خلال همین اتفاقات دختران المپیادی که از اخراج دوست خود خشمگین هستند تصمیم می‌گیرند با حیله و دغل‌بازی مدیر خشن مدرسه را با این دبیر مرد (رضا عطاران) آشنا کنند و مهر و صمیمیت بین این دو به وجود بیاورند و به خانم دارابی ثابت کنند مردها آنقدرها هم که او فکر می‌کند زننده و نفرت‌انگیز نیستند!
کارگردان
مشاهده بیشتر
تهیه‌کنندگان
نویسنده
طراح صحنه
بازیگران
ما با پلی شدن موزیکی خارجی وارد خانه خانم دارابی می‌شویم. در خانه مجردی دارابی که شخصیت او به عنوان مدیر مدرسه و یک فمنیست سفت و سخت در فیلم نمایش داده شده است همه چیز سر جای خودش قرار دارد. در خانه او خبری از رنگ‌های جیغ و شاد نیست و در عوض استفاده از رنگ‌های سنگین و موقر کرم – قهوه‌ای در مبلمان، کتابخانه، اکسسوری‌ها و تابلوهای دیواری او به فراوانی دیده می‌شود. فضای خانه حالتی رسمی دارد، درست مانند شخصیت جدی و اصطلاحا عصاقورت‌داده‌ی بیتا. مقنعه اتوکشیده او روی پشتی مبل آویزان است و دو کتابخانه بزرگ در اتاق پذیرایی به چشم می‌خورد که نشان‌دهنده شخصیت بامطالعه صاحبخانه است. او مدیر یک مدرسه بزرگ و نمونه است و از دیالوگ‌هایی که بین او و همکاران و شاگردانش رد و بدل می‌شود می‌فهمیم که کتابخوان است و مطالعاتی به خصوص در زمینه فمنیسم و دفاع از حقوق زنان دارد. حتی در صحنه‌ای که همراه با شاگردانش به اردو می‌رود دائما در حال مطالعه کتاب و روزنامه است. هرچند در زمینه فمنیسم دچار کج‌فهمی شده و با اینهمه مطالعه توفیق چندانی به دست نیاورده و همین عدم درک درست و مردگریزی اوست که سکانس‌های بامزه‌ای را رقم می‌زند.
این نظم و انضباط در دکوراسیون اتاق کار دارابی هم دیده می‌شود و روحیات فمنیستی او از تابلوهای متعددی که از زنان موفق جهان بر روی دیوار نصب کرده است کاملا پیداست. هرچند در داستان از یکجایی به بعد خانم مدیر تصمیم می‌گیرد عقاید سختگیرانه و ژست‌های زمخت و شق و رق و رفتارهای تند و تیزش را کنار بگذارد و به زیبایی ظاهری‌اش هم اهمیت بدهد تا توجه دبیر شیمی مرد را به خودش جلب کند و این تغییرات را در ظاهر دکوراسیون اتاق کارش هم ایجاد کرده است. استفاده از گل‌های رز و گلدان‌های کوچک و بزرگ در گوشه و کنار اتاق و تابلوهای هنری متعدد روی دیوار بیننده را متوجه این دگرگونی می‌کند و لطافت خاصی را به او انتقال می‌دهد.
شخصیت دکتر شاپوری که با بازی مانی حقیقی بسیار به دل می‌نشیند نماد یک پدر سرزنده، مدرن، گرم و خوش‌مشرب است که البته پولش هم از پارو بالا می‌رود. این به‌روز بودن در تیپ و لباس و سر و وضع خانه دکتر هم به خوبی دیده می‌شود. مبلمان قرمز رنگ خانه نشان از شخصیت هیجانی و شوخ و شنگ دکتر و دخترش دارد و بسیاری از المان‌های دکوراسیون منزل او چوبی هستند و گرما و صمیمیت جالبی در فضا ایجاد کرده‌اند. قاب عکس‌های خانوادگی متعدد خانه دکتر حکم آلبومی از خاطرات قدیمی را دارند و به خوبی نشان می‌دهند که مرد این خانه در حالی که مجرد است هنوز یاد همسر مرحومش را زنده نگه داشته و ارزش خاصی برای جایگاه خانواده قائل است، درواقع برخلاف تصوری که خانم دارابی از شخصیت دکتر دارد و تصور می‌کند او به همه زن‌ها دیدگاهی ابزاری دارد اما از منش و رفتار دکتر متوجه می‌شویم که اتفاقا برعکس! در زندگی او همسر و دخترش بالاترین جایگاه‌ها را دارا هستند. او به حدی همپای شیطنت‌های دخترش است که شاید در روابط معمول پدر و دختری این حد از رفاقت خیلی هم عادی به نظر نیاید.
از بهترین و زیباترین لوکیشن‌های فیلم می‌توان به ویلای دکتر شاپوری اشاره کرد. این ویلا که از ویلاهای معروف لواسان است و لوکیشن بسیاری از فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی ایران بوده، دارای محیطی سرسبز و لاکچری با چشم‌اندازی زیبا به طبیعت است.
خانه جبلی که در فیلم دبیر شیمی مدرسه است و شخصیتی صاف و ساده دارد در محله‌های قدیمی شهر واقع شده است. در سکانسی دخترهای المپیادی به در خانه دبیر خود می‌روند تا او را راضی کنند که به مدرسه برگردد. از کل این خانه تنها تصویر آشپزخانه‌اش به چشم بیننده می‌خورد اما همین یک صحنه هم کافی است تا متوجه صفا و صمیمیت دلنشین خانه وحید و مادرش بشویم. مادر وحید خانمی مسن، خوش‌چهره و خوش‌اخلاق است و مثل اکثر مادربزرگها به دکورهای کلاسیک و پروسیله علاقمند است. گلدان‌های سبز کنار پنجره نشان می‌دهد فرمانده این خانه زنی خوش‌ذوق و سرزنده است و آشپزخانه کاملا قدیمی او که به سبک خانه‌های دهه 50 و 60 به نظر می‌رسد حسی نوستالژیک و دلنشین را به بیننده القا می‌کند.
در یک جمع‌بندی می‌توانیم بگوییم فیلم «ورود آقایان ممنوع» علاوه بر فیلمنامه جذاب و بازیگران هنرمندش توانسته است دکوراسیون هر خانه را متناسب با شخصیت و روحیات صاحب آن طراحی کند و در این زمینه نیز موفق عمل کرده است.
همچنین در چیدانه بخوانید: