ایستگاه مترو جایی برای سوار شدن و رسیدن به مقصد در سریع‌ترین زمان ممکن است. اما در این بین گاهی برای رسیدن قطار به ایستگاه، باید انتظار کشید. از آن‌جایی که معمولا این ایستگاه‌ها در زیر زمین ساخته می‌شوند و دارای تونل‌هایی کاملا تاریک و بسته هستند، طراحی، رنگ و نورپردازی ایستگاه‌ها بسیار اهمیت دارد تا مردم برای استفاده و سوار شدن قطار مشتاق شوند. اگر یک ایستگاه محیطی مناسب نداشته باشد، منتظر ماندن و حتی رد شدن از خطوط آن برای افراد دشوار خواهد بود. در این قسمت از پروژه برجسته‌های چیدانه به سراغ بررسی و دیدن عکس‌های یک ایستگاه مترو در شیراز رفته‌ایم.
مطالب مرتبط: 15 تا از زیباترین ایستگاه های مترو در دنیا
ایستگاه مترو وکیل شیراز با داشتن مساحتی به متراژ 15 هزار مترمربع در خیابان باریک و کم عرض زند شیراز و در مجاورت بازار، حمام و مسجد وکیل شیراز قرار دارد. طراحی داخلی این پروژه بنا به درخواست سازمان حمل و نقل ریلی شهرداری شیراز در سال 98-97 در 5 سطح (3 سطح زیرزمینی و 2 سطح بالاتر از تراز خیابان) انجام شد و شامل پلتفرمی در تراز منفی 3، (تیکت هال، دسترسی، گالری ها و اداری) تراز منفی 2، (گالری ها، دسترسی و اداری) تراز منفی 1، همکف (دسترسی عمودی و تجاری) و طبقه ی اول ساباط (کافه پرسوناژ) و اداری می باشد.
یکی از مهم ترین و در واقع اصلی ترین چالش هایی که طراحان در فرایند طراحی پروژه های دولتی و مترو با آن روبرو می‌شوند؛ زمان بندی پروژه، محدودیت های اقتصادی و عملکردی، استانداردها و پروتکل های مختلف ایمنی، نور ، آتش، تهویه و…. است. در طراحی ایستگاه مترو وکیل در شیراز نیز مسائل و مشکلات فراوان به لحاظ ساختاری در جهت اجرای پروژه برای مدیریت قطار شهری قرار داشت که بخش عمده‌ای از شکل گیری‌اش، از نظر سازه به این موضوع مدیون است، بدین معنی که استفاده از دهانه‌های قوسی شکل بدون ستون موجب ایجاد تفاوت محسوس معماری در مراحل واپسین گشت. سپس در سایر مراحل معماری داخلی و شکل ساختمان از بیرون، مسائل و محدودیت های متعددی وجود داشت و می بایست اصلاح می شد. از میان این موارد می توان به مجاورت بنا در بافت تاریخی که یکی از موضوعات مهم طراحی قلمداد می شد، اشاره کرد.
مشاهده بیشتر
فرآیند طراحی ایستگاه مترو وکیل شیراز، با رویکردی مناسب و هماهنگ از رد‌پاهایی مرتبط با گذشته، (مفهوم پارینه و عنصر معلق و سیال آجری در سقف تراز پلتفرم) به عنوان یک میانجی، استعاره یا واسط انتزاعی، ادغام کردن و تعمیم دادن آن در وجوه مختلف (کف، بدنه، سقف و…)، توجه به خواص مواد و مصالح و هماهنگی آن‌ها و خواص نور و اشیاء، مبنای شکل گیری کلیت یکپارچه و یک مرکز قدرتمند جهت برانگیختن احساس تاریخی و لایه های ذهنی در مکان گردید. فضای مترو وکیل شیراز، همانند ورزشگاه‌ها می‌تواند به عنوان یک مکان رویدادپذیر به واسطه‌ی حضور مردم در صورت توجه به کیفیت‌های محیطی جهت برنامه‌‌های عمومی، فرهنگی، هنری و فعالیت‌های خلاقانه سازگار شود.
در کلام آخر باید افزود که طرح پروژه ایستگاه مترو وکیل شیراز، جستجوی نه یک فرم، بلکه ایجاد یک خصلت و حال و هوا مبتنی بر ویژگی های کالبدی و ذهنی در کانتکست و محیط اثر بوده است.
مطالب پیشنهادی: