معماری فقط طراحی و زیبایی‌شناسی یک ساختار نیست، بلکه “عملکرد" در معماری بسیار اهمیت دارد. معماری همواره دستخوش تغییر است و متناسب با نیازهای زمان به روز می‌شود. هر منطقه‌ای با توجه به هویت فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و شرایط اقلیمی، دارای شیوه‌های خاص معماری بومی است که به عنوان معماری سنتی شناخته می‌شود. اما معماری مدرن به عنوان یک جنبش از قرن بیستم آغاز شد. در این مطلب به 5 نمونه تفاوت معماری مدرن و سنتی می‌پردازیم.
مشاهده بیشتر
.dimond{fill:#6285be;}
.gold{fill:#d9d9d8;}.cls-2{fill:#ffe07f;}.cls-3{fill:#f5bb22;}.cls-4{fill:none;stroke:#f5bb22;stroke-miterlimit:10;stroke-width:3px;}
.dimondplus{fill:#61adbd;}
مردم اغلب از اصطلاحات “سبک معماری مدرن" و “سبک معماری سنتی" به عنوان مترادف قدیمی و جدید سوء استفاده می کنند. در حقیقت، معماری مدرن و سنتی هر دو تاریخچه طولانی دارند و مربوط به حال و گذشته نمی شوند. در حقیقت، برخی از خانه های مدرن تقریباً صد سال قدمت دارند. و بسیاری از خانه های نوساز سبک سنتی را دارند و تفاوت معماری مدرن و سنتی بسیار است.
اصطلاح “معماری سنتی" برای طیف وسیعی از سبک های خانه سازی استفاده می شود. هر کدام دارای ویژگی های منحصر به فرد خود هستند. به طور کلی، هر گونه تاثیرگذاری در منازل از سبک های تاریخی، مانند معماری ویکتوریایی، استعماری، صنعتگر یا نئوکلاسیک، می تواند در گروه یک معماری سنتی قرار گیرد. اگرچه منشأ این سبک ها متفاوت است، اما معماری سنتی چندین ویژگی مشترک دارند. این ویژگی ها شامل ایوان های بزرگ و باز با تیرها و تیرهای برآمدگی، لبه دار و سقف بلند و نوک تیز با یک یا چند شیروانی است. آنها از مصالح ساختمانی سنتی مانند آجر، چوب، گچ، گچ و سنگ ساخته شده اند. که بیان گر تفاوت معماری مدرن و سنتی است.
از طرف دیگر، سبک معماری مدرن آن شکوفایی کلاسیک را به نفع یک طرح ساده و تمیز رد می کند. در جاهایی که خانه های سنتی با جزییات ظریف آراسته شده اند، خانه های مدرن ریزه کاری ها را دور می کنند تا ساختار اصلی بتواند حرف اول را بزند.
در سبک معماری مدرن از سقف تخت یا شیب کم، خطوط مستقیم و نمای بیرونی تمیز با بافت کم و بدون بافت بهره می برند. در ساخت و ساز مدرن از مصالح ساختمانی و پیشرفته تر مانند فولاد مسلح، بتن و پلاستیک و مهمتر از همه شیشه استفاده می شود. معمولا نمونه های سبک سنتی اصیل (آنهایی که در قرن نوزدهم و اوایل قرن 20 ساخته شده اند) عمدتا در مراکز شهرها و محله های باسابقه یافت می شوند. با این حال، بسیاری از خانه های نوساز به منظور تقلید از ساخت و سازهای سنتی طراحی شده اند. اگرچه این خانه ها سنتی به نظر می رسند، اما تفاوت معماری مدرن و سنتی بسیار است و اغلب از مواد مدرن تر و حساسیت های طراحی داخلی استفاده می کنند.
معماری سنتی که به عنوان معماری بومی شناخته می‌شود، بیشتراز مصالح سازگار با محیط زیست استفاده می‌کند. اما معماری مدرن، در انتخاب مصالح کمتر به مسائل زیست‌محیطی و شرایط اقلیمی توجه می‌کند. به طور مثال طراحی ساختمان‌های امروزی طوری است که از اولین ساعات روز که نور خورشید می‌تابد، باز هم باید از نور مصنوعی استفاده کرد، اما در ساختمان‌هایی با معماری سنتی در طی روز تنها از نور طبیعی استفاده می‌شود.
البته در سال‌های اخیر با رشد تکنولوژی، توجه به تعامل انسان و محیط زیست در معماری مدرن بیشتر شده است. بسیاری از سیستم‌های نورپردازی مدرن، دارای سنسورهایی هستند که میزان نور را با توجه به روشنایی محیط تنظیم می‌کنند و از این طریق به صرفه‌جویی در مصرف انرژی کمک می‌شود.
معماری سنتی از منابع و مصالح محلی در دسترس برای پاسخگویی به نیازهای مردم استفاده می‌کند. استفاده از مصالح محلی در ساخت و ساز در نهایت باعث کاهش هزینه‌های ساختمان شده و معماری سنتی را به گزینه‌ای اقتصادی تبدیل می‌کند. اما در معماری مدرن هدف راحتی بیشتر برای ساکنان است و چنین استانداردهایی را فقط می‌توان با استفاده از ماشین‌آلات مدرن که دارای هزینه‌های اولیه قابل توجه و تقاضای انرژی بیشتری هستند، برآورده کرد.
بارزترین تفاوت معماری مدرن و معماری قدیمی، تفاوت در نوع مصالح است. در گذشته، سنگ و مشتقات آن مصالح اصلی ساختمان بودند. سازه‌ها معمولاً از موادی ساخته می‌شدند که بخشی از مواد و مصالح محل زندگی بودند. مثلا معمولاً گل، آجر، بلوک یا سنگ روی هم فشرده می‌شدند و در یک سازه به کار می‌رفتند. در حالی که معماری مدرن اغلب از سازه‌های فلزی یا بتنی و شیشه‌ای استفاده می‌کند.
ظاهر ساختارهای قدیمی و مدرن و مقایسه آنها، یکی از جنبه‌های مهم زیست‌محیطی و استفاده از فضا را نشان می‌دهد. ساختارهای قدیمی بسیار پرزرق و برق، باشکوه و در گستره‌ای افقی با فاصله‌های زیاد ساخته می‌شدند. در واقع، ساختمان‌ها به صورت پراکنده بودند. امروزه در معماری مدرن، با توجه به کمبود فضا، سعی بر جمع‌وجورتر کردن و ساخت ساختمان‌های عمودی است.
استفاده از فناوری در معماری مدرن بیشتر به چشم می‌خورد. با پیشرفت تکنولوژی، معماری مدرن به سمت مواد و مصالحی رفت که انرژی کمتری برای ساخت آنها صرف می‌شود و پایدارتر هستند. در طراحی‌های مدرن امروزی از منابعی مثل انرژی خورشیدی و آب باران برای تامین انرژی استفاده می‌شود.
هر چند که در سال های گذشته و دهه های اخیر، معماری سنتی به دست فراموشی سپرده شده است و سبک های جدید و مدرن بر اکثر ساختمان های ساخته شده، حاکم است، اما امروزه با توجه به تمرکز طراحان و معماران مشهور ایرانی به سبک ها و معماری سنتی ایرانی، باز استفاده از طرح های سنتی در معماری ایرانی و تلفیق آن با طرح های جدید نیز طرفداران بسیاری پیدا کرده است.
هر دو سبک معماری سنتی و مدرن، فواید و مزایای خاص خود را دارند و می‌تواند برای داشتن یک سبک زندگی سازگار با محیط زیست مورد استفاده قرار گیرند. اما بهتر است راه میانه را انتخاب کرد. معماری سنتی و مدرن می‌توانند با هم ترکیب شوند و بیان منحصر به فردی به ساختار بدهند. واقعیت این است که تغییر در جوامع بشری و نیازهای انسانی به صورت مستقیم یاغیرمستقیم، منجر به تحولات معماری شده است. بهترین راه این است که با بهره‌گیری از تکنولوژی، از نکات مثبت و پایدار معماری سنتی و مدرن، در ساخت‌سازهای امروز بهره برد. در این مقاله به بررسی 5 نمونه تفاوت معماری مدرن و سنتی پرداخته ایم.
مطالب بیشتر: