یکی از تغییرات اساسی در زمینه معماری و طراحی، بروز و رشد طراحی های کاربر محور است که امروزه جایگاه خاصی در میان معماران و طراحان پیدا کرده است. این بدان معناست که طراحی باید بر اساس درک احساسات و نیازهای کاربر در فضا بوده و با خواسته‌های او هماهنگی لازم را داشته باشد. می توان گفت که در غیر این صورت با گذر زمان، آن فضا نه تنها مکانی برای آرامش یافتن نخواهد بود، بلکه کیفیت زندگی فرد را کاهش می دهد. طراحی ویلایی برای یک موج سوار، شاهدی بر این قضیه است که طراحی یک ویلا تا چه اندازه می تواند مطابق عقاید، خواسته ها و احساسات کاربر باشد.
مطلب پیشنهادی : طراحی مدرن ویلای قدیمی
موقعیت زمین پروژه به گونه ای است که در گوشه جنوب شرقی میدان انتهای یک کوچه، حدفاصل میانی 2 کوچه شرقی و غربی قرار گرفته است و حدود 100 متر با ساحل فاصله دارد؛ بنابراین در نخستین گام، ساختمان را از میانه به سمت غرب چرخاندیم تا هم غروب خیره کننده دریا را قاب کنیم و هم ورودی پروژه را خواناتر نماییم.
مطلب پیشنهادی : ویلاهای مدرن ایران، ویلای R01 با چشم انداز دریاچه طالقان
کارفرما بیش تر جوانی خود را در اتریش گذرانده، موج سواری می کند و در دوره میان سالی است. در جلسات بررسی آلترناتیوهای اولیه دریافتیم که وی به دنبال چیزی فراتر از ویلاهای جعبه ای سفیدرنگ اروپای مرکزی است: «داینامیک و پویایی همچون موج. چالش پیش رو، حل کردن معماری بی قرار مدنظر کارفرما در زمینی صاف و مسطح با چهارچوب های به شدت قاعده مند دستور نقشه و ضوابط شهرک محل استقرار پروژه بود؛ محدوده مجاز ساخت، حداکثر ارتفاع مجاز، عدم دید مستقیم به شرق و غرب و…
برای کارفرمایی با این روحیات، اتاق صرفا جایی برای خوابیدن است، پس ایده بر این گذاشته شد که فضاهای نیمه عمومی و چند کاربردی محدود به همکف نباشد و به‌گونه‌ای سیال در پروژه استقرار یابد. با این استراتژی، کار را از جانمایی فضاهای نیمه‌خصوصی در یک‌سوم جنوبی ساختمان و به‌صورت یک جعبه با مصالح یکسان آغاز کردیم. جعبه‌ای که در بالا اتاق‌های خواب و سرویس‌ها و در پایین آشپزخانه و ناهارخوری را دربرمی‌گیرد.
طبق ضوابط، ورودی اصلی ساختمان باید در ضلع غربی قرار می گرفت؛ بنابراین بخشی از پوسته را به‌گونه ای تا زدیم که هم ورودی در پس آن قرار گیرد و از کج باران های بی وقفه در امان باشد و هم در تعامل با نورگیر سقفی که بر فراز آن نهادیم، دالانی شاخص و تا حدودی رازآلود را برای ورودی شکل دهد.
ووید در لبه شمالی بنا قرار گرفت تا هم ارتباط بصری میان نشیمن ها فراهم شود و هم ضخامت طبقه، پنجره بلند شمالی را قطع نکند. این راهکار، فضای نشیمن بالا ( بیلیارد) را همچون عرشه یک کشتی کوچک ساخته است که از بالا به تراس و حیاط شمالی، شومینه و نشیمن همکف دید دارد. تراس های مسقف نیز جزء خواسته های کارفرما بود که ما در ترکیب با امتداد فضایی بیرون و درون، آن را به یکی از ایده‌های اصلی پروژه مبدل ساختیم. پوسته سنگی را طی چند مرحله تاخوردگی به گونه ای روی بنا کشیدیم تا هم تراس های موردنظر را پدید آورد و هم شیب موردنیاز سقف را تأمین کند. این پوسته به گونه ای است که گویی از سطح مسیر پیاده روی ورودی آغاز شده، تراس شمالی را پوشانده، روی بدنه ساختمان همچون موج چرخیده و بر فراز تراس جنوبی پایان یافته است؛ فرایندی که به وضوح پویایی بنا را تشدید نموده است.
مطلب پیشنهادی : معماری مدرن ویلای شماره ۵۹۹ در سواحل مازندران
برای تأکید بر بی مرزی میان درون و برون، پنجره های قدی در شمال و جنوب، تنها جداکننده هستند، به ویژه در شمال بنا، پنجره به‌گونه ای جانمایی شده که گویی در نقطه‌ای سیال، پوسته ساختمان و شومینه را قطع کرده است، نقطه‌ای که می‌تواند کمی جلوتر یا عقب‌تر باشد.روبه روی این پنجره بر فراز تراس شمالی، شکافی باریک نهادیم تا به هنگام بارندگی، آبشاری کوچک از قطرات باران در ترکیب با منظره‌ای که در پنجره قاب شده است، تجربه ای متفاوت را رقم زند.
در خانه موج سوار، تخته های موج سواری قدیمی جایگاهی ویژه باید می داشت؛ بنابراین لبه شرقی ووید پله را عریض تر کرده و نورگیری سقفی بر بالای آن نهادیم تا آن موقعیت ویژه برای تخته ها پدید آید و همه با هر بار عبور از پله ها حضور آن ها را بیش تر حس کنند.
مطلب پیشنهادی : ویلای سفید طالقان، طراحی مدرن در دل طبیعت البرز!
برای مصالح پوشش بیرونی پوسته ساختمان، گزینه‌های متعددی موردبررسی قرار گرفت که شاید سنگ، آخرین آنها بود، اما یک مسئله اساسی سبب شد که درنهایت به اولین گزینه بدل شود:
«این که پوشش بام و دیواره های پوسته باید از یک جنس باشد تا چرخش پوسته را بیش تر نمایان سازد».این موضوع به‌علاوه محدودیت های مالی و اجرای بتن اکسپوز و بدنه های اریب سیمانی سبب شد تا درنهایت، سنگی سفید و موج دار، پوسته ساختمان را فرش کند.
مطالعه مطالب زیر برای دیدن ویلاهای زیبای دیگر هم به شما پیشنهاد می شود:
منبع : مجله منزل | نویسنده : گلنار صفدریان