می گویند آدمی با خاطراتش زنده است. این خاطرات هستند که در روزهای سخت فریادرسمان می شوند و ما را با خود به گذشته می برند. صندوقچه قدیمی و ضخمی مادربزرگ یا گالری عکس گوشی، لپ‌تاپ و… برای آن ها فرقی نمی کند کجا نگه داشته می شوند، شاید برایشان مهم تر این باشد که چقدر در زندگی ما دوام می آورند و مرورشان می کنیم. باید این را قبول کنیم که با کمی کمبود جا در خانه و یا حجم موبایل و لپ‌تاپ بسیاری از آن ها را دور می ریزیم یا حتی اگر نگهشان داریم هیچ وقت به سراغشان نخواهیم رفت. در این مطلب می خواهم به شما بگویم که واقعا چه چیزی ارزش نگهداری و حفظ خواهد داشت و چگونه به ساده ترین ترفند می توانید آن را انجام دهید.
داستان پیدا کردن این ایده کمی عجیب به نظر می رسد؛ چون خیلی ساده است و در یک موقعیت معمولی به آن فکر کردم. یک روز در حیاط دانشکده با دوستم آقای علیرضا اسکندری در مورد یک سرویس خارجی که DNA آدم ها را چاپ می کند، صحبت می کردیم. آن زمان با خود می گفتم که شاید DNA زیاد برای ما ملموس نباشد و شروع کردم به فکر کردن در مورد اینکه ما معمولا یک آدم را با چه مشخصه ای می شناسیم. یکی از این مشخصه ها صداست! به طور مثال وقتی چهره کسی را نمی بینیم؛ مثلا موقع صحبت با تلفن، او را با صدایش می شناسیم. جالب این است که صدای هر کس منحصربه فرد بوده و حتی دقیق تر از DNA او خواهد بود؛ زیرا مؤلفه هایی مانند سن و شرایط احساسی هم بر روی صدای ما تأثیر می گذارند. حالا اگر صدایی برای ما ارزشمند است؛ مثل صدای خنده فرزندمان یا حرف زدن مادرمان، چطور باید آن را حفظ کنیم؟ ابتدایی ترین پاسخ می تواند این باشد که ضبطش می کنیم و فایل صوتی اش را نگه می داریم؛ اما اگر بخواهیم با خودمان صادق باشیم، آن فایل احتمالا در بین حجم سایر داده های دیجیتالمان گم شده و احتمال گوش دادن دوباره به آن خیلی کم است.
مشاهده بیشتر
مطلب پیشنهادی : تزیین دیوار با عکس، خاطره ها چطور بهتر دیده میشن؟
ما چیزهای با ارزشمان را کجا می گذاریم؟ عکس عزیزانمان را داخل کیف پول می گذاریم یا روی میز کار و یا قابشان می کنیم به دیوار. چرا نتوانیم صداها را قاب کنیم و بزنیم به دیواری جلوی چشمانمان؟ ایده ما از اینجا شکل گرفت. بعد از آن به دنبال این رفتیم که ایده مان را عملی کنیم و این امکان را به بقیه هم بدهیم که صداها را جور دیگری ببینند؛ بنابراین وب سایتی طراحی و راه اندازی کردیم که هرکسی می تواند صداهای ارزشمند زندگی اش را به ما تحویل داده و یک تابلو از همان صدا تحویل بگیرد. البته بعد از این که صدا تبدیل به تصویر شد، همچنان به اصل صدا هم دسترسی داریم. گوشه هر تابلوی صداگرافی موجود مربعی شکلی به اسم کیوآر کد ( QR code) زندگی می کند. این کد را می توانیم با موبایل اسکن کنیم و صدای پشت تابلو را بشنویم.
اگر به دکوراسیون فضای داخلی به عنوان چیزی بیش از تزئین و ترکیب رنگ فکر کنیم، می بینیم که آدم ها به دنبال معنی بخشیدن به فضای اطرافشان هستند. ما معمولا دوست داریم خودمان را در اشیای خانه مان نشان بدهیم. به عبارتی چیزهایی که انتخاب می کنیم تا در فضای اطرافمان داشته باشیم، تجلی هویت ما هستند. من فکر می کنم تابلوهای صداگرافی معنای عمیقی پشتشان دارند. جز این که نمود بصری صداها هستند، منحصربه فرد بودنشان معنای آن ها را بیش تر می کند. سعی ما این بوده که با هرچه مینیمال تر کردن طراحی تابلوها، نقش آن معنا را پررنگ تر کنیم و بگوییم که هر صدا می تواند یک اثر هنری باشد. کسانی که متفاوت فکر می کنند و دنبال ثبت لحظه ها هستند، خواهند توانست دیوارهایشان را با آثاری پر کنند که نمونه اش روی هیچ دیوار دیگری وجود ندارد.
مطلب پیشنهادی : ساخت قاب دیواری ، خاطره ها رو قاب کنید!
به سادگی! بستر انجام این کار از راه وب سایت صدا گرافی انجام می شود. در آنجا می توانید هر فایل صوتی که دوست دارید را آپلود کنید. در مرحله بعد با دیدن تصویر صدایتان می توانید متنی به آن اضافه کرده و رنگ و اندازه اش را به دلخواه خود تغییر بدهید. در قدم آخر ما صداگرافی شما را روی شاسی های چوبی چاپ می کنیم و به شما تحویل می دهیم!
کلام آخر : مسلما شنیدن صدای عزیزانمان بهترین و زیباترین هدیه ای است که می تواند در زندگی وجود داشته باشد. امیدوارم همیشه صدایشان با حضورشان همراه باشد.
منبع : مجله منزل | نویسنده : گلنار صفدریان