احساسات در هر کاری که انجام می دهیم و در هر آن چه به آن فکر می کنیم، طنین انداز است. از طرفی هم طرز تفکر آدمی به واسطه احساسات مختلف، دست خوش تغییر می شود. به طبع، انسان با داشتن انرژی مثبت و احساسی مملو از آرامش و لذت در مقابل مشکلات مختلف زندگی انعطاف پذیرتر شده و در کشف راه حل خلاق تر می گردد.
جرقه ابتدایی این شیوه با تفکرهای ناب برخی طراحان در اواسط قرن بیستم میلادی زده شد. از ششمین دهه این قرن، تمرکز و میل شرکت های طراحی و طراحان آزاد به ساخت محصولات از راه به کارگیری هر چه بیش تر فرم های نرم و ارگانیک و هم چنین رنگ های روشن و زنده است. طراحی احساس گرا( Emotional Design)، هم عنوان کتابی از دونالد نورمن(Donald Norman)، خالق اصلی این شیوه است. به نظر او اساسی ترین موضوع در طراحی یک فضا، احساسات است که نقش مهمی را در توانایی انسان برای درک جهان و یادگیری چیزهای جدید، ایفا میکند. تا به امروز دیده ایم که آدمی دیگر مانند قبل، محصولات را تنها به دلیل جنبه کارکردیشان انتخاب نمی کند، بلکه اغلب در خصوص محصولات، به شکلی فکر و صحبت می کنند که گویی یک شخصیت و موجود زنده را در نظر دارند؛ محصولی که قادر است مانند انسان، قدرتمند و خشن و یا مهربان باشد!
در طراحی احساس گرا سعی در ایجاد احساساتی ناب و عالی از راه حس بینایی به اشخاص است. فرم های به کاررفته در این طراحی، بیش تر شامل فرم های منحنی، نرم و هموار بدون هرگونه محدودیتی است. در این شیوه، تأکید بسیار می شود که بر روی فرم های بسیار پیچیده و خلاقانه به این صورت که با تنوع بخشی به فرم های پایه در طراحی لوازم مختلفی مثل استند تلویزیون، میز قهوه خوری و مبلمان تک و هر آنچه تصور کنید، حس کنجکاوی را در آدمی زنده گردد. روشن است که حجم بالایی از خلاقیت در فضای داخلی، همیشه تحسین برانگیز خواهد بود.
به کارگیری رنگ در این طراحی، طبق قانون و پالتی از پیش تعیین شده صورت نمی گیرد، بلکه با جسارت از طیف های خیره کننده با مقیاس قابل توجه استفاده می شود. در این شیوه، شاهد استفاده از طیف های طعم دار رنگ های مختلف مثل لیمویی، هلویی، پرتقالی، دارچینی و… هستیم که چهره هر بیننده ای را خندان می کند، چرا که کودک درون آدمی را تحت تأثیر قرار می دهد. کودک بودن در دنیای بزرگی به ما کمک می کند تا بیشتر خلاق، رویاپرداز، مبتکر و فعال باشیم و همین طور به اطرافیان خود بی پروا عشق بورزیم.
یکی از مشخصه های زیباشناختی این طراحی به کارگیری سطوح خاصی است که موجب تحریک حس لامسه می شود. سطوحی جذاب و نرم مثل پوست طبیعی حیوانات مانند پشم و خز و یا کرک. هم چنین یکی از مواد مناسب برای این منظور که در این طراحی بسیار استفاده می شود، سطوح موزاییکی نقش دار است. پارچه های بی نهایت دوست داشتنی خز یا پرزدار را در هر کجای خانه تان می توانید استفاده کنید. این پارچه های دوست داشتی چه در قالب فرش، چه کوسن، چه پتو و حتی یک پوف بزرگ می توانند دکوراسیون داخلی شما را زیر و رو کنند. جادوی آن ها را دست کم نگیرید، یکی از آن ها را برای فضای داخلی خود در نظر بگیرید و بیش از بیش از آن لذت ببرید.
به کار بردن مواد طبیعی مانند چوب، حصیر، پارچه های نخی و سبک، چرم های طبیعی و هم چنین پوشاندن دیوار با مصالح طبیعی مثل آجر و پنل های سنگی مصنوعی در طراحی داخلی باعث ایجاد حس خوب صلح و آرامش می شود، روح و ذهن شما را تازه می کند و از همه مهم تر حس خوش آمدگویی را افزایش می دهد. امروزه به وفور شاهد شبیه سازی مواد طبیعی با استفاده از مواد مصنوعی هستیم، چراکه مواد طبیعی مانند چوب و سنگ های صخره ای، حس دیداری و لامسه را بیش از بیش تحریک می کند. هم چنین استفاده از این مواد در فضای حمام، ناخودآگاه حس طراوت و تازگی را در انسان به وجود می آورد.
یک روش دیگر، اضافه کردن جزئیات ارزشمند به حاشیه محصولات است؛ به طور مثال اضافه کردن سنگ های اتمی، درخشان و رنگی در مبلمان و به خصوص سرویس های بهداشتی که برای هر بیننده ای چشم نواز است و آدمی را به وجد می آورد.
فضای داخلی رویایی، فضایی است سرشار از نور، رنگ های درخشان و هم چنین مبلمان، لوازم روشنایی و لوازم دکوری با طراحی متفاوت و گاهی اغراق شده در بعضی از اجزای آن ها که فضای موردنظر شما را برجسته می کند. طراحی احساسی و رویایی، فضای موردنظر شما را از فضایی بی روح و کسل کننده به فضایی جذاب و هیجان انگیز مبدل می سازد.
این شیوه با استفاده از عناصر دکوراتیو، لوازم روشنایی و هم چنین قطعاتی از مبلمان که در طراحی آن ها خلاقیت به اوج رسیده، شکل های پرهیجان نوری را از راه بازی نور و سایه به اجرا درمی آورد.
چقدر دلپذیر است که در طراحی فضای زندگی خود مثل بچه ها، خودمان را رها کنیم و از رنگ، نور و چیدمان لذت ببریم، هر آنچه دلمان می خواهد و حسمان می گوید را برای محل کار و زندگیمان خلق کنیم.
قدرت تخیل در طراحی فضایی اسرارآمیز و جذاب، همواره حائز اهمیت است. بهره گیری خلاقانه از عوامل متعددی مانند طبیعت های بکر، اماکن تاریخی، داستان های ملی و فرهنگی هنری اقوام و ملیت های مختلف و فرهنگ های محلی منجر به طراحی فضایی متفاوت می شود که تأثیر عمیق و شگرفی در روح آدمی به جا می گذارد. هم چنین تجربه یک روز خاطره انگیز در زندگی آدمی و یا حتی یک موسیقی دلنواز و یا یک فیلم سینمایی تأثیرگذار می توانند عواملی الهام بخش برای داستان سرایی و طراحی فضا به طراحی احساسی باشند. قصه پردازی در دکور بیش تر در فضاهای عمومی مانند لابی هتل، رستوران و کافیشاپ ها به اجرا درمی آید تا همگان را مبهوت جذابیت و خاص بودن فضا نماید.
این طراحی با استفاده از دیوارپوش های خلاقانه و متفاوت و اغلب با بافتی قابل لمس، جذابیت بصری می آفریند. موارد پیشنهادی در این شیوه، شامل طراحی کاغذدیواری هایی با طرح متفاوت با استفاده از تکنیک های چاپ، نقاشی، طراحی گرافیکی و همچنین پنل های چوبی با ساختاری خاص و بافت سه بعدی، پنل های چرمی با ترکیب رنگ متفاوت و موزاییک کاری های فریبنده است.
منبع : مجله منزل | نویسنده : رادنوش کریمی