فضاهای کوچک: مالک این آپارتمان 70 متر مربعی در منهتن عاشق مهمانی‌‌دادن و پذیرایی از مهمانان است، بنابراین باید ضروریات یک آپارتمان بزرگ را در این فضای کوچک به وجود می‌آورد.طراحان این خانه سریعا متوجه شدند که تقسیم‌کردن این خانه به فضاهای کوچک‌تر آن را کوچک‌تر از حالت فعلی خواهد کرد. پیشنهاد مالک،الهام بخش آن ها بود: یک فضای توکار که شامل یک کمد، یک تخت‌خواب، و یک میز است، و نیز تقسیم‌کردن خانه به فضاهای فعال و راحت.
معمولا افراد به تخت‌خواب‌هایی علاقه دارند که وقتی به آن نیازی نیست تا شود. طراحان سعی کردند که فضای استراحت را به فضای نشیمن تبدیل کنند. آن‌ها دوست نداشتند که همانند همه تخت‌خواب‌های تاشو هنگام بسته‌بودن تخت پشت آن معلوم باشد به همین دلیل یک در گردان بزرگ طراحی کردند. این در، تخت‌خواب را هنگامی که به آن نیازی نبود پنهان می‌کرد و وقتی تخت‌خواب باز بود تبدیل به دیواره‌ای میان فضای استراحت و فضای نشیمن می‌شد.
از آن‌جایی که مشتری به یک کمد، میز کناری، و قفسه‌ای برای نگهداری از کتاب‌ها نیاز داشت، سریعا ایده قفسه‌های توکار در داخل دیوار پشتی تخت‌خواب نمایان شد. این دیوار تنها دیواری بود که امکان استفاده از آن بود و می‌شد آن را در پشت تخت‌خواب پنهان کرد. یک فضای سه‌طبقه در بالای تخت ایجاد شد و این امکان را به مالک داد تا وسایل مورد نیاز خود را در آن قرار دهد.
در گردان نه تنها نقش دیواره‌ای میان فضای استراحت و فضای نشیمن را بازی می‌کرد، بلکه فضایی مسطح به وجود می‌آورد که می‌شد از آن به‌عنوان میز یا بار استفاده کرد.کلیت خانه ترکیبی از وسایلی از برندهای مختلف بود. طراحی دقیق این فضا به دلیل اندازه و کارکردهایش نه‌تنها ضروری بود، بلکه باید از کارایی کمد بزرگ موجود در آن اطمینان حاصل می‌شد. «فرایند طراحی کمد بزرگ نیازمند مدل‌سازی‌های کامپیوتری بسیار دقیق بود تا از کارکرد صحیح در گردان و تخت‌خواب تاشو اطمینان حاصل شود.»
این خانه اکنون به فضاهای هم‌پوشان تقسیم شده است. آشپزخانه در جلوی آپارتمان و فضای استراحت در میانه آپارتمان واقع شده‌اند. فضای غذاخوری زمانی نمایان می‌شود که تخت‌خواب بسته است. با باز و بسته‌کردن در گردان می‌توان میزان خصوصی یا عمومی بودن فضای نشیمن را تغییر داد.وقتی در گردان بسته است، فضای زیادی در خانه به وجود می‌آید و فضای کافی برای استفاده از میز غذاخوری یا دیگر ابزار تفریحی به وجود می‌آید.یکی دیگر از دغدغه‌های شرکت نورپردازی آپارتمان بدون استفاده از چراغ های بزرگ و مشخص بود. به همین دلیل از تعدادی مهتابی در بالای کمد بزرگ نصب شد که بازتاب نور آن‌ها در سقف نور ملایمی ایجاد می‌کرد و به این طریق کل فضا روشن می‌شد.
قفسه‌های طراحی شده در پشت کمد فضای کافی برای نگهداری از کتاب‌ها و فیلم‌ها را فراهم می‌کند. پنل تاشو در هنگام نیاز نقش میزی برای فضای نشیمن را بازی می‌کند. پنجره مشبک بالای این پنل امکان ورود نور مورد نیاز را به وجود می‌آورد و وقتی مهمانان خواب هستند می‌توان آن را بست تا مزاحمتی از طرف کسانی که در فضای نشیمن نشسته‌اند برای آن‌ها ایجاد نشود. یکی از چالش‌های بزرگ این پروژه انتقال قطعات از پیش ساخته کمد به داخل آپارتمان از طریق آسانسور قدیمی و راه‌پله بسیار کوچک آن بود. به همین دلیل طراحان این کمد بزرگ را در قطعه‌های بسیار کوچک ساختند و کلیت آن را در داخل خانه سر هم کردند.
رنگ آبی روشن کمد بُعد متفاوتی به فضا داده است. «ما به‌دنبال رنگی شاد و جذاب بودیم و مطمئن بودیم که خاکستری و سفید خیلی کسل‌کننده خواهند بود. به نظرمان آمد که یک رنگ تیره اشباع می‌تواند تاثیر بسیار خوبی در فضا بگذارد زیرا این آپارتمان از نور طبیعی خوبی بهره می‌برد. رنگ آبی در طول روز تغییرات زیادی می‌کند. گاهی بسیار روشن است و گاهی تیره و تاریک می‌شود.»
فضای آشپزخانه هم جزئی از فرایند بازسازی بود. وسایل مختلفی هم‌چون یک ماشین ظرف‌شویی، یک مایکروفر، و تعدادی قفسه به این فضا اضافه شدند. طراحی کابینت‌ها بسیار مدرن بود تا مکملی برای دکور الکتریکی این خانه باشند.
یک اجاق گاز کوچک در انتهای آشپزخانه قرار گرفت. دو کابینت زیر پیش‌خان تبدیل به محلی برای قرارگیری یک یخچال شدند. و در قسمت انتهایی کمد آبی‌رنگ قفسه‌هایی از جنس چوب درخت گردو و استیل ضدزنگ برای نگهداری از وسایل آشپزخانه نصب شد.
بارهای آلومینیومی در فضای بیرونی کمد قرار گرفته‌اند و هنگام نیاز باز و بسته می‌شوند. شرکت طراحیبه دقت محل قرارگیری آن‌ها را طراحی کرد تا در هنگام باز و بسته بودن در بهترین فضای ممکن آپارتمان قرار گیرند.
برای مشاهده تصاویر بیشتر می توانید به گالری عکس چیدانه نگاهی بیندازید.
منبع: houzz | ترجمه شده توسط تحریریه چیدانه