معماران برجسته:تادائو آندو در سال ۱۹۴۱ در اوساکای ژاپن به دنیا آمد، آندو از سن ۱۰-۱۷ سالگی در یک کارگاه نجاری کار می کرد. وی اغلب به ساخت مدل‌های چوبی از کشتی و هواپیما می پرداخت، او صنعت و ساختار سنتی چوبی ژاپنی را از یک نجار که مغازه او در خیابان مقابل خانه‌شان بود، فرا گرفت.از سال ۱۹۶۲-۱۹۶۹، در دهه ۲۰ سالگی، آندو تصمیم به یادگیری خودآموز مستقیم معماری گرفت، که او را به خارج از ژاپن برای مشاهده معابد،مقابر و چای خانه ها، به اروپا، آفریقا و آمریکا برد. او معماری را با رفتن و دیدن ساختمان های واقعی و مطالعه کتاب هایی در مورد کارهای معمارانی از قبیل : لوکوربوزیه ، لودویش میس فن در روهه، آلوار آلتو، فرانک لوید رایت و لوئی کان یاد گرفت. وی قبل از بازگشت به اوساکا در سن ۲۸ سالگی و بازکردن دفترش، به عنوان استادیار در دانشگاه های توکیو، هاروارد، دانشگاه کلمبیا بوده است.
«کلیسای نور» برپایه‌ی نگرش و فلسفه‌ی «آندو»، یعنی اهمیت دادن به طبیعت و مینیمالیسم در معماری استوار است؛ و طراحی آن به گونه‌ای‌ست که نور می‌تواند در آن فضایی نوین و دیگرگونه را بیافریند، تعریف کند و دریافت و ادراکی متفاوت برای حاضران، باشندگان و نیایش‌کنندگان به ارمغان بیاورد.
ساختار بتنی کلیسا هم افزون بر آن که نمادی از استحکام است، همچنین نشان‌دهنده‌ی سادگی و زیباییِ نهفته در آن، و پرهیز از آرایه‌های بی‌کاربرد و تزیینی است.
منبع: گردآوری شده توسط تحریریه چیدانه