فضاهای ایرانی و اسلامی: خانه بروجردی ها متناسب با خصوصیات اقلیمی و شرایط آب و هوایی منطقه کویری کاشان طراحی و ساخته شده، به گونه‌ای که در گرمای شدید تابستان هوای خنک و بسیار مطبوعی از طریق بادگیرهای واقع در بالای پشت بام به صورت طبیعی و دائمی به زیرزمین ها سرازیر شده و در آنها جریان می یابد. خانه بروجردی ها به طور کلی شامل دو بخش بیرونی و اندرونی است که سر در اصلی و هشتی ورودی بین این دو بخش مشترک است.
این خانه زیبای قدیمی پر از المان های معماری ایرانی است شاید بهتر باشد قبل از تماشای خانه بروجردی ها با عناصر جذاب معماری ایرانی بیشتر آشنا شوید: کوچه باغ، تجلی طراوت و زندگی در معماری ایرانی طراحی سقف ایرانی، تاجی بر فراز معماری ایرانی! گودال باغچه های مدرن، فضایی دنج در حیاط منزل ایرانی ایده هایی برای طراحی پاسیو به سبک ایرانی آینه کاری تلالو نور و روشنی خانه های ایرانی طاقچه های ایرانی، نیاکان شلف های امروزی در دکوراسیون منزل
علاوه بر این هر یک از این دو بخش درهای جداگانه ای نیز دارند که به وسیله آنها مستقیما به کوچه دسترسی پیدا می‌کنند.اما قسمت بیرونی خانه، در حقیقت همان عمارت و حیاطی است که در حال حاضر مورد بازدید علاقه‌مندان قرار می‌گیرد و مشتمل است بر: راهروی ورودی، حیاط مرکزی، تالار سرپوشیده و نورگیر فوقانی آن است. نقاشی‌های خانه بروجردیها زیر نظر دو هنرمند بزرگ و نامدار نقاشی ایران دوران قاجار “مرحوم میرزا ابوالحسن غفاری کاشان" (بنیانگذار اولین مدرسه نقاشی در ایران) و برادرزاده اش “مرحوم میرزا محمدخان غفاری کاشانی" ملقب به “کمال الملک" ترسیم و طرح های گچبری خانه نیز با نظارت این دو استاد به انجام رسیده است.
به طور کلی خانه بروجردی ها از نظر طرح و معماری، قدمت، تزئینات و نقاشی گچبری در زمره نفیس ترین آثار تاریخی کشور قرار دارد که بخش بیرونی آن در سال ۱۳۵۳ توسط دولت خریداری و با شماره ۱۰۸۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تاکنون مرمت بخش‌های مختلف و نیز استحکام بخشی قسمت‌های عمده خانه و تثبیت نقاشی‌ها به وسیله کارشناسان و استادکاران اداره میراث فرهنگی کاشان انجام و برخی الحاقات و تغییرات غیراصولی انجام گرفته است.
خانه بروجردیها ، مجموعه ساختمانی زیبا و باشکوه در جنوب شرقیِ شهر کاشان است. این خانه از مشهورترین خانه‌های تاریخی این شهر است. چون صاحب خانه مال‌التجاره از بروجرد وارد می‌کرده، لذا به بروجردی مشهور شده و خانه او هم به خانه بروجردی موسوم گردیده است. این بنا در اواخر سلطنت پهلوی بر اثر بی‌توجهّیِ ساکنان آن رو به انهدام می‌رفت ، اما پس از ثبت در فهرست آثار تاریخی تعمیر و بازسازی شد و اینک کاربرد فرهنگی ـ اداری دارد.
معمار این خانه یکی از نوابغ معماری کاشان و از طراحان معروف ساختمان به نام استادعلی مریم بوده‌است که در ایجاد دو بنای تاریخی دیگر کاشان، یکی خانه تاریخی طباطبایی (در نزدیکی خانه بروجردی) و دیگری تیمچه امین‌الدوله (واقع در بازار) نقش داشته‌است.
مطلب پیشنهادی: ۴ خانه از جنس تاریخ پرافتخار ایران زندگی به سبک ایرانی در خانه منوچهری کاشان خانه بروجردیها در زمینی به مساحت تقریبی ۷۰۰ ۱ مترمربع ساخته شده و مساحت این بنا حدود ۳۰۰۰ مترمربع و شامل دو حیاط اندرونی و بیرونی و مشتمل است بر دو ورودی اصلی و فرعی ، هشتی ، راهرو، حیاط ، تابستان نشین ، زمستان نشین ، آشپزخانه ، حیاط‌های سرپوشیده در اطراف ، و زیرزمینی وسیع .
این بنا از نظر خصوصیات محلّی و عناصر معماری و تزیینات داخلی از اهمیّت فوق العاده‌ای برخوردار است نقاشی‌های این بنا در شیوه‌های متنوع و با رنگ و روغن و آبرنگ و زیر نظر هنرمند نامدار، مرحوم میرزامحمد خان غفاری ملقب به کمال‌الملک طراحی و اجرا شده است. در بام تالار نیز نورگیرها و بادگیرهای بسیار جالب خودنمایی می‌کند که از نظر طرح و اجرا در زمره آثار بدیع معماری سنتی ایران است.
قدمت خانه بروجردیها به طوری که در کتیبه چهار طرف تالار آن آمده به سال ۱۲۹۲ ه.ق باز می‌گردد. بنابر اظهارات موثق ساخت این مجموعه در حدود ۱۸ سال یعنی از سال ۱۲۹۲ تا سال ۱۳۱۰ ه.ق به درازا کشیده است و در آن بیش از ۱۵۰ بنا و هنرمند گچ کار و آینه کار و دیگر هنرمندان بکار گرفته شده‌اند . بنای مذکور در اصل به صورت اندرونی و بیرونی بوده و این بخش از بنا که شرح آن خواهد آمد قسمت بیرونی خانه است. این قسمت از سال ۱۳۵۳ه.ش به تملک سازمان میراث فرهنگی درآمده و در فهرست آثار تاریخی کشور ثبت شده است . بخش اندرونی که در شمال شرقی و شرق بنا واقع است هنوز تحت مالکیت خصوصی می‌باشد و حیاطی کشیده دارد که در دو سر آن دو مجموعه فضائی مهم قرار گرفته‌اند و نمای این دو بخش نسبت به دو جبهه دیگر ارتفاع بیشتری دارد .
ورودی اصلی در شمال ساختمان واقع شده و به سبب نحوه اتصالی که میان خانه و کوچه پدید آورده ، به شکوه ساختمان افزوده است . دیوارهای آن تا ارتفاع معینی تنها با گچ پوشیده شده و ساده است ، اما سقف آن تزییناتی برجسته دارد. در دیوارهای ورودی سکّه‌هایی تعبیه شده که با مقرنس کاری گچی به طاق‌نمای اصلی سقف متصل می شود. ورودی از طریق در چوبیِ بزرگی با کنده‌کاری‌ها و گُلْ میخهای متعدد و دو کوبه که بر پاشنة سنگی می‌چرخد، به هشتی راه می‌یابد. هشتی پس از ورودی اصلی است و گنبدی آراسته به کاربندی‌های بسیار زیبا دارد که در مرکز آن نورگیری تعبیه شده و از طریق دری مشابه درِ اصلی ، که روبروی آن قرار گرفته ، به حیاط راه می‌یابد. بیش از نیمی از مساحت زمین به حیاط اختصاص دارد. معبر ورودی حیاط دالانی است. غلام نشین ، با تزییناتی چندضلعی و هلالی ، و راهروی پیچ دار با سقفی که در آن نورگیرهایی تعبیه شده است . در وسط محور طولی حیاط حوض بزرگی با سنگ سیاه تراش خورده و پاشوهایی در اطراف قرار دارد که آب آن از قنات نصرآباد تأمین می‌شده است . در جانب چپ و راست حوض نیز چهار باغچه به چشم می‌خورد.
تابستان نشین ، که مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش خانه بروجردی‌هاست ، مقابل ورودی اصلی و پشت به قبله واقع شده است ، و قوس بزرگ نمای آن که در تمام خانه‌های اعیانی قدیمی کاشان دیده می‌شود، احتمالاً تقلیدی است از طرح مثلّث در نمای معماری اروپایی که تحت تأثیر معماری ایرانی به صورت منحنی در آمده است . در داخل محدودة قوس ، گچبری‌های برجسته ، متأثر از تزیینات روسی مانند سماور و قوری ، به چشم می‌خورد.
تابستان نشین شامل دو اتاق ، تالار اصلی ، دو سرپوشیده فرعی ، یک سرپوشیده اصلی ، دو گوشواره ، یک شاه نشین و تالار طَنَبی است . در مرکز آن ، گنبدی با نورگیرهای زیبا و تزیینات مقرنس کاری قرار دارد. ایوان اصلی در محور تقارن تابستان نشین ، پس از حیاط عامل دوم در تقسیم فضا و برای استفاده ساکنان در فصل گرما است . در دو جانب ایوان و تالار طنبی راهروهای ورودی و اتاقهای نشیمن قرار گرفته‌اند که چشمگیرترین آثار تزیینی در همین قسمت به کار رفته است .
زمستان نشین ، در شمال مجاور راهرو ورودی و مشتمل بر یک اتاق ، یک شاه‌نشینِ پنج در، با گچبری‌های زیبا و ایوانی وسیع و آفتاب‌گیر است . در قسمت شرق مشتمل بر سه اتاقِ سه در سه حدّفاصل زمستان نشین و تابستان نشین است که از راهروهایی مشترک به یکدیگر راه می‌یابند. سقف اتاق‌ها مسطح و فاقد تزیینات است . قسمت غربیِ زمستان نشین نیز با دو اتاق کوچک به همراه فضایی سرپوشیده ، قسمت شمالی و جنوبی بنا را به هم پیوند می‌زند. آشپزخانه وسیع با طاقچه‌ها و صندوق‌خانه و انباری در شمال و سمت راست مجموعه واقع است و از راهروی باریک بدان راه می‌یابند. از زیرزمین که در زیرِ سه بخش شمالی و جنوبی و غربی قرار دارد، بیشتر به عنوان سرداب و انبار و فضای خدماتی استفاده می‌شده .
مجموعه واقع در جبهه شمالی دارای یک تالار پنج دری با شاه نشین است که محل پذیرایی مهمانان بوده و یک مهتابی در جلوی خود دارد و بادگیری هم در پشت آن دیده می‌شود. فضای داخلی تالار دارای تزئینات گچبری است. دو اتاق سه دری کوچک در دو سوی مهتابی قرار دارند که در مقایسه با تالار و فضاهای طرفین آن از ارتفاع کمتری برخوردارند و ترکیب حجمی خاصی را بوجود آورده اند.دو طرف آن دو اتاق بهار خواب قرار دارد که به علت نور مناسب وگرمای زیاد، بیشتر در زمستان‌ها مورد استفاده قرار می گرفته. در قسمت شمال شرقی مطبخ(آشپزخانه) قرار دارد و در این قسمت بنای اتاق‌ها و ایوان‌های سرپوشیده‌به چشم می‌خورد که در جلو ایوان‌ها پله‌هایی جهت رفتن به سرداب‌ها ساخته شده است.این سرداب‌ها در جبهه‌های مختلف بنا واقع‌اند که به وسیله بادگیرهایی هوای آنها خنک وتهویه میشوند.
بخش بیرونی شامل:بخش شمالی-بخش جنوبی(تابستانی)-بادگیرها بخش اندرونی شامل:بخش شمالی_بخش جنوبی بخش بیرونی: 1. هشتی 2. راهرو و دهلیز 3. حیاط مرکزی مستطیل شکل۲۰×۳۰ 4. بخش اصلی وتابستانی بنا(بخش اعظم تزیینات دراین قسمت است) 5. سرداب درزیرزمین(دمادراین سرداب درتابستان حدود۲۰درجه کمترازطبقاط بالایی ست.سرداب با یک سیتم کانال کشی افقی وعمودی به ۲بادگیرارتباط دارد.نمای سرداب از گچ وآجراست. 6. آشپزخانه وانبارها:دربخش شمالی قراردارند. ۷٫بادگیرها:دردوبخش شمالی وجنوبی قسمت بیرونی می باشد بادگیرهای این خانه هشت ضلعی هستند.
مطالب پیشنهادی: آوای عشق در خانه هایی با کاشی های فیروزه ای خودنمایی گره چینی ایرانی در دکوراسیون خانه های امروزی طراحی حیاط منزل به سبک خانه های سنتی ایرانی مسجد نصیرالملک، دنیایی از رنگ در مسجد صورتی ایران
منبع: یک نقطه گریز | گردآوری شده توسط تحریریه چیدانه