خانه داری: همه ما به اندازه کافی با مفهوم «خاک» آشنایی داریم. البته این آشنایی ربطی به بحث زمین شناسی ندارد و به این دلیل است که ما با «خاک» در زندگی امروزمان درگیر هستیم. کافی است پرتویی از نور روی میز کارمان، فرش و سایل خانه بیفتد تا ببینیم خاک در خانه ما چه می کند! اما چاره چیست و با این مزاحم همیشه حاضر چه باید بکنیم؟ چگونه از ورود گرد و خاک به خانه جلوگیری کنیم؟
راه حل هر چیزی در کشف علت وجودی اش است؛ اگر می خواهید با خاک در خانه تان بجنگید اول از همه باید بدانید که علت گرد و خاک در خانه چیست؟
خاکی که در خانه ماست دو منبع داخلی و خارجی دارد؛ یکی از مقصرهای اصلی و البته خارجی ورود خاک به خانه خود ما هستیم! ما خاک را با خودمان، لباس ها و وسایلمان به خانه می آوریم حتی اگر دم در کفش هایمان را تمیز کنیم روی لباسمان حتما گرد و غباری نشسته که به زودی بلند می شود و پا در خانه مان می گذارد. پس اولین راه تکان دادن لباس ها و وسایلمان خارج از در ورودی خانه است که زیاد هم شدنی نیست.
هم متهم های ردیف های بعدی هستند که می توان با بستن درز در و پنجره و دریچه های کولر، تا حد زیادی از ورود خا ک به خانه جلوگیری کرد.
مشاهده بیشتر
به جای استفاده از تی شرت قدیمی همسرتان یا گردگیر پَر رنگی از پارچه های میکروفیبر یا الکترواستاتیکی برای جمع کردن خاک استفاده کنید؛ می گوییم جمع کردن چون خاک به این پارچه ها می چسبد و مثل پارچه های دیگر دوباره بلند نمی شود و روی جای دیگر نمی نشیند بلکه مثل یک آهنربا برای خاک عمل می کند. استفاده از پارچه های میکروفبر یکی از بهترین روش های تمیز کردن گرد و خاک خانه است. بعد از گردگیری هم بهترین راه شستن و خشک کردن کامل این پارچه هاست. اگر به این نوع پارچه های گردگیری دسترسی ندارید بهترین گزینه برای شما پارچه خیس است.
پارچه گردگیر مرطوب بهتر از نوع خشک آن عمل می کند اما برای پاک کردن بعضی سطوح مثل چوب نمی توان از پارچه مرطوب استفاده کرد. برای حل این مشکل پارچه های گردگیری میکروفیبری تهیه شده که نوع مرطوب هم دارند. می توانید سطوح چوبی را با این نوع پارچه ها تمیز کنید.
بهتر است اول جاروبرقی بکشید و بعد گردگیری کنید چون با این راه دو سوم گردوغبارها را جمع می کنید و تنها یک سوم باقیمانده را با دست و پارچه جمع خواهید کرد. اما حتما از سر مخصوص این نوع جارو کشیدن که باریک است و پرز دارد، استفاده کنید.
برای پایان هر جنگی باید قبل از شروع آن اقدام کنید. برای جنگ با گردوغبار ها هم باید همین کار را انجام دهید.
کف زمین، مبلمان، لبه پنجره ها و فرش تنها جاهایی نیستند که گردوخاک می گیرند بلکه خودشان یک تولیدکننده بالقوه گردوغبار هستند. چرا؟ به جنس مبل هایتان نگاه کنید. اگر پارچه ای باشند پرز دارند، اگر چرم باشند جذب کننده پرز و گردوغبار هستند. پرز فرش های خانه منبع تولیدکننده پرز در خانه است. بهترین راه پاک کردن گردوغبار، تمیز کردن زود به زود این وسایل و استفاده از فرش هایی با پرزهای کوتاه است.
مهم ترین مواردی که در گردوغبار منازل یافت می شوند به جز ذرات معلق و گرده گیاهان می توان به پوسته های بدن انسان، کرک و پشم و بافت های اپی تلیال بدن حیوانات خانگی، ذرات معلق ناشی از فضولات یا پر پرندگانی که در قفس نگهداری می شوند، قارچ ها و از همه مهم تر هیره ها یا مایت ها اشاره کرد که به فراوانی و در حد غیرقابل شمارشی در گردوغبار وجود دارند و تک تک آنها به تنهایی یا مجموعه آنها می تواند باعث ایجاد حساسیت در افراد شود.
این حساسیت فقط به آسم و آلرژی و حساسیت دستگاه تنفسی فوقانی محدود نمی شود بلکه می تواند باعث بروز آلرژی های پوستی نیز بشود. البته همه افراد به گردوغبار و سایر ذرات داخل آن حساس نیستند و ممکن است در یک خانواده فقط یک یا چند نفر در زمان خاصی حساس شوند و نسبت به این عوامل واکنش نشان دهند.
به همین دلیل توصیه می شود سایر اعضای خانواده که حساس نیستند نظافت و تمیزی خانه را به عهده بگیرند. در عین حال توصیه می شود. ملحفه ها، روبالشی ها و روتشکی ها که افراد برای استراحت از آنها استفاده می کنند هفته ای یک بار شسته و حتما اتو شوند. اتو کشیدن در اینجا از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در صورتی که اعضای خانواده دچار حساسیت و آلرژی هستند بهتر است الگوی محل زندگی را تغییر داد. به این معنی که بهتر است کمتر از فرش، قالیچه و موکت استفاده کرد و کف خانه بیشتر از سرامیک، پارکت یا سنگ پوشیده شود تا تمیز کردن آنها به سهولت انجام شود. در غیر این صورت باید فرش ها و قالیچه ها را سالی چند بار شست.
می توان به جای آویزان کردن انواع پرده های پرچین، از لوردراپه یا انواع دیگر پرده هایی که به راحتی شسته می شوند استفاده کرد یا لااقل پرده های پرچین را سالی چندبار باز کرد و آنها را به خشکشویی داد.
بهتر است انواع مبل های پارچه ای تغییر کند و از انواع چرمی استفاده شود.
منبع: بیتوته