بنایی مربوط به اواخر دوره زندیه و اوایل دوران قاجار است. ساختمانی زیبا که به عنوان بنایی مسکونی ساخته شده است و امروزه بخش اداری دانشگاه هنر اسلامی تبریز است. در مورد خانه بهنام گنجه‌ای تا بهنام قدکی صحبت می‌کنیم. در این مطلب با معماری و تاریخچه این بنا آشنا شوید.
خانه بهنام، بهنام گنجه‌ای یا قدکی خانه‌ای مسکونی مربوط به دوران قاجار است. یکی از 300 خانه‌ی زیبای قاجاری که در شهر تبریز قرار دارند. خانه بهنام در محله مقصودیه تبریز قرار گرفته است. این خانه در دوران ناصرالدین قاجار نوسازی و مرمت شده است. بهنام گنجه‌ای یکی از خاندان‌های قاجاری بودند که بر گنجه آذربایجان حکومت می‌کردند، در زمان تسلط روس بر آذربایجان، آنها به تبریز مهاجرت کردند و وارد سیاست و تجارت شدند. این خانه محل سکونت یکی از این خاندان بوده است.
این خانه تاریخی دوساختمان بزرگ و کوچک دارد. یک ساختمان اصلی و بزرگ به عنوان ساختمان قشلاقی و یک ساختمان کوچکتر به عنوان ساختمان ییلاقی دارد. ورود به این ساختمان از کوچه مشیر دفتر و از طریق دالانی در پشت خانه انجام میشده. پس از عبور از هشتی به حیاط این خانه می‌رسید. در حیاط یک حوض گرد و بزرگ قرار دارد.
در ضلع شمالی خانه، تالاری با طاق‌ها و ستون‌های بلند می‌بینید که با نقش و نگارهایی تزیین شده‌اند و بازشوهایی به شکل ارسی‌های بزرگ و رنگی در نمای آن دیده می‌شود که به دلیل هفت قسمتی بودن آن به آن هفت دری گفته می‌شود. ارسی‌ها پنجره‌هایی با شیشه‌های رنگی هستند که به صورت عمودی باز و بسته می‌شوند. در زیر تالار این خانه زیرزمینی قرار دارد که در تابستان به عنوان فضایی خنک استفاده میشده.
این خانه قاجاری مانند دیگر خانه‌های تاریخی، دارای حیاط اندرونی و بیرونی است. بخش اندرونی در شمال خانه قرار دارد که خود دارای یک حیاط جداگانه است تا از بیرون دید نداشته باشد. در بخش اندرونی خانه یک پشت بامی قرار دارد که به عنوان بهار خواب و مهتابی استفاده میشده است.
این خانه تاریخی تا سال‌ها خالی مانده بود که در سال 76 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. امروزه به عنوان بخش اداری دانشگاه هنر تبریز استفاده می‌شود. تا امروز چند نگارگری ایرانی فرسکو هم در این خانه کشف شده است.