سید ابوالقاسم انجوی شیرازی (۱۳۰۰ شیراز – ۲۵ شهریور ۱۳۷۲ تهران) معروف به نجوا از پژوهشگران ادبی ایران بود.وی در سال هزار و سیصد خورشیدی در شیراز به دنیا آمد.پدرش سید خلیل مشهور به صدرالعلما که نسب وی به سیدالاسود طباطبایی می‌رسد، و مادرش خدیجه کجوری نوه آیت‌الله حاج شیخ مهدی کجوری مازندرانی بود.
انجوی تحصیلات مقدماتی خود را شهر شیراز آغاز کرد، سپس به تهران رفت و در دبیرستان دارایی تحصیلات خود را پی گرفت. او تا مقطع لیسانس ادامه تحصیل داد، سپس در سال ۱۳۱۹ به سوئیس رفت و تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی و اجتماعی در ژنو تکمیل نمود. بعد از شهریور ۱۳۲۰ و سقوط رضاشاه، انجوی به فعالیت‌های سیاسی روی آورد و از حدود سال ۱۳۲۲ نیز فعالیت‌های مطبوعاتی خود را آغاز کرد. دیوان حافظ شیرازی با تصحیح انجوی شیرازی به زعم برخی حافظ شناسان کامل‌ترین دیوان است زیرا وی گونه‌ها و روایات مربوط به اشعار حافظ را گردآوری و ارائه کرده‌است.
خانه انجوی مربوط به دوره قاجار -اوایل دوره پهلوی است و در شیراز، محله سنگ سیاه، بازارچه حاج زینل واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۶۹۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.مرمت این اثر در بافت تاریخی شیراز با اعتباری بالغ بر 400 میلیون ریال آغاز شده بود.سبک سازی بام و احیاء پوشش سقف، مرمت شیرسر، همچنین مرمت و استحکام بخشی سقف کاذب این اثر از جمله اقدامات انجام شده است .
خانه انجوی با معماری منحصر به فرد و تزئینات زیبا، یکی از میراث‌های ارزشمند فرهنگی شیراز است. این خانه، با حفظ اصالت‌های معماری دوره قاجار، نه تنها نمایانگر تاریخ این منطقه است، بلکه یکی از جاذبه‌های دیدنی برای علاقه‌مندان به معماری و تاریخ ایران به شمار می‌رود.