آندره گدار معمار و باستان‌شناس فرانسوی است که حدود سی سال در ایران زندگی و کار کرد. او سال ۱۸۸۱ میلادی در پاریس به دنیا آمد و در دانشکده هنرهای زیبای پاریس رشته معماری و باستان‌شناسی را انتخاب و به اتمام رساند. آندره گدار از سال ۱۳۰۷ الی ۱۳۱۲ شمسی مدیریت اداره موزه وزرات معارف بود و از سال ۱۳۱۳ با حفظ سمت به ریاست کتابخانه وزرات معارف و با تاسیس موزه ایران باستان به سمت مدیرکل موزه منصوب گردید.
وی در مدت اقامتش در ایران، فعالیت‌های پژوهشی بسیاری و همچنین فعالیت‌هایی مانند شناسایی و ثبت آثار فرهنگی ایران، انتشار نشریه باستان‌شناسی، تاسیس دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، ریاست و استادی همین دانشکده را انجام داد. آندره گدار را باید یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های خارجی دوره رضاشاه پهلوی در زمینه معماری بدانیم. وی در سال ۱۹۶۰ میلادی به پاریس بازگشت و شش سال بعد در این شهر درگذشت.
آندره گدار در مدت زمان حضورش در ایران بناهای بسیاری را طراحی و اجرا کرد. یکی از مهم‌ترین بناهایی که توسط آندره گدار طراحی شد، موزه ملی ایران بود که در سال ۱۹۳۷ به بهره‌برداری رسید. با بهره‌برداری این موزه گدار به دستور رضاشاه به ریاست این مجموعه منصوب گردید. یکی دیگر آثار برجای مانده از آندره گدار که جزو ماندگارترین آثار وی می‌باشد، بنای آرامگاه حافظ یا حافظیه است. گدار آرامگاه را با الهام از معماری دوره زند طراحی کرد. علاوه بر این‌ها آندره گدار معماری مدرسه ایرانشهر در یزد، ساختمان سه‌گوش اهواز و دبیرستان حکیم نظامی را نیز برعهده داشت.