سازه های آبی شوشتر که از چندین اثر تاریخی تشکیل شده است مجموعه ای فوق العاده را به وجود آورده و بر هر ایرانی واجب است حداقل یک بار از این مجموعه دیدن کند.
سیستم هیدرولیک تاریخی شوشتر مجموعه ای از پل ها، سدها، آسیاب ها، آبشارها، کانال ها و تونل های عظیم برای هدایت آب است که با هم کار می کنند. از آنها از دوره هخامنشی تا ساسانی استفاده می شد تا بیشتر بهره را از آب استفاده کنند. سیستم هیدرولیکی تاریخی شوشتر را، که به عنوان یک شاهکار نبوغ خلاق ثبت شده است، به داریوش بزرگ در قرن 5 قبل از میلاد نسبت می دهند.
این عمل شامل ایجاد دو کانال اصلی انحرافی در رودخانه کارون بود که یکی از آنها، کانال گرگر، همچنان از طریق یک سری تونل ها که آب آسیاب ها را تأمین می کنند، آب شهر شوشتر را تأمین می کرد.
سام گیوراد به تازگی عکسی از این سازه تاریخی منتشر کرده است و دربارۀ نوع مرمت آن اظهار تأسف کرده است: «مجموعه سازه‌های آبی شوشتر که میراث درخشان و نمایانگر فن و هنر نیاکان ما در مهار آب است، با قدمت دوران هخامنشی و ساسانی به تاریخ ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ میلادی در فهرست میراث جهانی و بشری یونسکو ثبت شد و چندی پیش اینچنین با شاتکریت بتن به مرمت و استحکام بخشی آن پرداختند!»