اَبَرخِشت شکلی از معماری با خاک است که توسط معمار و بنیانگذار مؤسسه Cal-Earth نادر خلیلی ابداع و توسعه یافته است.
مهم نیست خانهتان در کجای این کرهی خاکی باشد؛ زمینلرزه پدیدهای نامآشنا برای تمامی اهالی این سیاره است. در همین یکی دو سالی که گذشت، از اهالی مناطق ازگله و سرپل ذهاب کرمانشاه در ایران تا اهالی پوئبلا در مکزیک، همگی قدرت ویرانگر زلزلههایی عظیم را با گوشت و پوست و استخوان خود درک کردند؛ زلزلههایی که قدرت آنها حتی به بالای ۷ درجه در مقیاس ریشتر نیز میرسید.
در تصاویر مربوطبه زلزلهی سال ۲۰۱۷ پوئبلا، در شهر هوئیاپان، هنوز هم آثار و بقایای خرابیهای این زمینلرزهی ۷.۱ ریشتری به چشم میخورد.
در این شهر، یکی از اهالی محلی بهنام «ساودرا» درکنار سازهای ایستاده که قرار است خانهی جدیدش باشد. اما برخلاف بسیاری از همسایگانش، ساودرا از بلوکهای بتونی برای بازسازی خانهاش استفاده نمیکند. او از مصالحی استفاده میکند که با نام اَبَرخِشت (superadobe) شناخته میشوند. این ماده درحقیقت یک ماده مبتنیبر زمین است که تولید آن نیازمند منابعی خارج از محیط نیست و مزیت مهم آن برای بسیاری از اهالی محلی این منطقهی زلزلهخیز، مقاومت آن دربرابر زمینلرزه است. یکی دیگر از مزایای این ماده ارزان بودن به نسبت کاربرد آن است.
کیسههای پلاستیکی پُرشده از مخلوطی از خاک و آهک روی یکدیگر چیده میشوند. دیوارهای این خانه، پوشیده از سه لایهی خاک، آهک، چمن و کود اسب است. در حال حاضر، سقف خانهی ساودرا از پارچهی برزنتی ساخته شده؛ ولی قرار است که این پارچه بهزودی با آجر سفالهای رسی جایگزین شود. این آجرها برای قرنها بخشی از فرهنگ بومی این منطقه بودهاند.
با هم ویدیویی از این نوع بنا ببینیم: