نما و چیدمان بناها، منازل مسکونی و مصالح مورد استفاده، همه، به گونه‌ای فرهنگ مردمان آن جا، روش‌های معیشتی، سبک زندگی، نوع روابط اجتماعی، باورها و حتی شرایط آب و هوایی آنجا را منعکس می‌کردند.
در حقیقت، معماری بومی‌در ایران تاریخ دیرینه‌ای دارد. به گونه‌ای که درگذشته معماری در استان‌های مختلف کشور، ساختار و ویزگی‌های خاص به خود داشته و متاثر از عوامل متعدد اقلیمی، مصالح بومی، سبک زندگی و مسائل فرهنگی مردم استان بوده است.
مناطق مسکونی و خانه‌های قدیمی‌ایرانی در گذشته از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بودند. البته این اهمیت خانه به عنوان سرپناه، در طول تاریخ وجود داشته است اما با گذشت زمان، کارکردهای دیگری به آن اضافه شده و شکل و اهمیت آن تغییر یافته است. و از آنجا که در روزگار قدیم، افراد معمولا عمده روز خود را در خانه می‌گذراندند، بنابراین فراهم شدن آسایش آنان در خانه، بسیار مهم و اساسی بود. و لازمه این آسایش، وجود عناصری بود که به خانه روح می‌بخشید و موجب شادی و لذت اهل خانه می‌شد. از این رو، زیبایی بصری آن از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار است. و شاید بدین دلیل باشد که در معماری خانه‌های سنتی بیشتر به نمای درونی خانه توجه شده است تا اهل خانه احساس ملالت و تکرار نکنند. و از آینه‌کاری، گچ بری، نقاشی و غیره استفاده می‌کردند. اما از نمای بیرونی خانه، تنها سر در آن مزین به کاشی‌کاری بود.
در ادامه کاربری به نام کوروش رنجبر در توییتر تصاویری از یک خانه قدیمی در انزلی منتشر کرد: