تعطیلات نوروز رو به اتمام است و داریم کم کم به 13 بدر و روز طبیعت که حسن ختام تعطیلات است نزدیک می‌شویم. در این روز قرار است مثل هرسال اتفاقات جذابی را تجربه کنیم، از پیکنیک و سیخ زدن جوجه و کباب گرفته تا بازی‌های گروهی و دورهمی و لذت بردن از طبیعت. اما یکی از رسومی که اکثر خانواده‌های ایرانی در این روز به آن پایبندند رسم سبزه گره زدن است. مخصوصا دختران و پسران دم بخت که بزرگترهای فامیل آن‌ها را مجاب می‌کنند که اگر امسال هم سبزه گره بزنند سال بعد قطع به یقین به همراه همسرشان دوتایی به پیکنیک می‌آیند! اما راز گره زدن سبزه عید در سیزده بدر چیست؟ آیا واقعا بخت‌گشاست یا این فقط یک افسانه است؟ با ما باشید تا از تاریخچه این رسم ایرانی بیشتر بدانید.
درمورد این که این رسم دقیقا از کجا آمده حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد. یک عده معتقدند که سبزه گره زدن به کتاب اوستا و دین زرتشت برمی‌گردد. در اوستا آمده است که کیومرث نخستین مردی است که به زمین ظاهر شد. از او یک پسر و دختر دوقلو به نام‌های مشیه و مشیانه به دنیا آمد که این دو به تاریخی معادل 13 فروردین با یکدیگر ازدواج کردند. چون در آن زمان مراسم عقد و عروسی مرسوم نبوده است این دو با گره زدن دو شاخه یک درخت پیوند زناشویی خود را جشن گرفتند. حالا بر اساس این افسانه خیلی‌ها گره زدن سبزه را نشانه اعلام گرایش به ازدواج می‌دانند و معتقدند که در این روز سبزه گره زدن اصطلاحا یک راه بخت‌گشایی برای دختران و پسران جوان است. به همین دلیل این رسم در میان بختیاری‌ها و کردهای ایران و عراق که زرتشت را از خود می‌دانند هنوز هم رسمی پابرجا و دوست‌داشتنی به حساب می‌آید.
اما عده‌ای دیگر این رسم را متعلق به قبل از زرتشت می‌دانند و عقیده دارند که گره زدن سبزه در روز طبیعت به دوران آریایی مرتبط است. بر اساس باور مردم آریایی «تشتر» که فرشته باران است اگر دیو «اپوش» را از پای دربیاورد آن سال سالی پر از باران و برکت و سرسبزی خواهد بود. به همین دلیل در روز 13 فروردین ایرانیان و بخصوص خانم‌ها که نماینده آناهیتا (یعنی الهه آب و آبادانی) هستند با نوازش سبزه‌ها و گره زدن آن‌ها حمایت خود را از فرشته باران اعلام می‌کنند.
و اما باور سوم درمورد سبزه گره زدن این است که مردم با گره زدن سبزه‌ها گره‌ها و مشکلات زندگی خود را به طبیعت انتقال می‌دهند و از خداوند می‌خواهند که گره از کارشان بگشاید. این دسته از افراد باور دارند که گره در سبزه نمی‌ماند زیرا گیاه همواره در حال رشد است و به مرور زمان حتما گره‌های آن باز خواهند شد. آن‌ها برای فرار از نحسی روز 13 که به اعتقاد خیلی‌ها عددی بدشانس و بد یمن است به آغوش طبیعت پناه می‌برند.
البته ناگفته نماند که روز سیزده بدر به این شکلی که امروزه برگزار می‌شود تنها نامی از روز طبیعت را یدک می‌کشد و هیچ شباهتی به رسوم زیبای نیاکان ما ندارد. زیرا در گذشته مردم سبزه‌های خود را به طبیعت می‌بردند و آن‌ها را در خاک می‌کاشتند تا به زمین و گیاه ادای احترام کنند، اما متاسفانه این روزها در روز سیزده بدر، طبیعت بی‌گناه آسیب‌های زیادی از تفریحات ما انسان‌ها می‌بیند.
در روز سیزده بدر از که خانه بیرون می‌زنیم روی کاپوت هر ماشین انواع و اقسام سبزه‌ها را مشاهده می‌کنیم که از سر سفره‌های هفت‌سین آمده‌اند. بسیاری از ما نه تنها گیاهی نمی‌کاریم، بلکه سبزه‌های نوروزمان را در باغ و صحرا به حال خود رها می‌کنیم و با آتش روشن کردن در کنار درختان، رها کردن زباله‌های خود در طبیعت، دویدن و نشستن بر روی گیاهان یا تاب بستن به شاخه درختان بارور بیش از آن که طبیعت‌دوست باشیم طبیعت‌آزار هستیم. بیایید در این روز فرخنده به رسوم نیاکانمان وفادار باشیم و با منسوخ کردن رفتارهای آسیب‌زننده، تمام‌قد در برابر طبیعت زیبا و بخشنده تعظیم کنیم.