نوروز امسال مصادف شده است با ماه مبارک رمضان. البته این اولین بار نیست که چنین اتفاقی می‌افتد. خیلی سال پیش‌ها که بسیاری از ما هنوز به دنیا هم نیامده بودیم، حول و حوش سال 1370، این دو مناسبت با همدیگر تلفیق شدند. اما کسانی که نخستین بار است چنین تقارتی را تجربه می‌کنند و رمضان نوروزی را می‌بینند حس و حال عجیب و جالبی دارند. شاید بسیاری از ما روز اول و دوم عید نوروز خیلی از دید و بازدیدها را انجام داده باشیم اما سوال اینجاست که از سوم نوروز که ماه رمضان آغاز شده است بهتر است عیددیدنی‌ها در چه ساعتی انجام شود؟
حالا که ماه مبارک رمضان با عید نوروز تلاقی کرده بعضی‌ها برای آن که میزبان را به زحمت نیندازند دید و بازدید عید را به تایم صبح تا عصر موکول کرده‌اند. در این مواقع میزبان عرض معذرت دارد که نمی‌تواند پذیرایی کند و درمورد این که «هدف پذیرایی نیست، بلکه تازه کردن دیدارهاست» سخن‌های بسیار گفته می‌شود.
اما واقعیت این است که بسیاری از روزه‌داران عزیز در تایمی که روزه هستند ممکن است انرژی کافی برای معاشرت و دید و بازدید نداشته باشند و فکر کنند که اگر این مهمانی‌ها به زمان افطار و بعد از آن موکول شود هم صفای بیشتری دارد و هم با برپا کردن سفره افطار و بساط خورد و خوراک‌های همیشگی ضیافت میزبان کاملتر می‌شود. علاوه بر آن، اگر شب‌ها به عیددیدنی بروید می‌توانید تا پاسی از شب را به شب‌نشینی و دورهمی‌های دوستانه و فامیلی سپری کنید، زیرا بسیاری از مردم شب‌ها تا اذان صبح بیدار می‌مانند تا سحری میل کنند و برای روزه گرفتن فردا آماده و پرانرژی باشند.
البته زمان استاندارد عید دیدنی معمولا انقدرها هم طولانی نیست. بهترین زمان برای دید و بازدید عید تایمی حدود نیم ساعت است، زیرا این مهمانی‌ها در نوروز مکرر اتفاق می‌افتد، خانه‌ها شلوغ است و دوستان و خویشاوندان دائما در حال رفت و آمد به منزل یکدیگر هستند. البته اگر بعد از نیم ساعت احساس کردید که میزبان با جان و دل در حال پذیرایی از شماست می‌توانید این زمان را نیم ساعت دیگر هم تمدید کنید. اگر بعد از سی دقیقه دوم میزبان همچنان پرقدرت به پذیرایی ادامه داد بدانید که کار به وقت اضافه کشیده شده و می‌توانید به میزبان گل بزنید و شام را در آنجا و در کنار یکدیگر صرف کنید!
از شوخی گذشته، در این ایام دومناسبتی خاص که هم باید رسوم نوروز را بجا بیاوریم و هم ملاحظات ماه رمضان را رعایت کنیم بهتر آن است که زمانی را برای تازه کردن دیدارها انتخاب کنیم که هم میزبان را کمتر زحمت بدهیم و هم لذت این دید و بازدیدهای نوروزی را از دست ندهیم. در یک کلام، فرهنگ عید دیدنی را رعایت کنیم.