یکی از اهداف مهمی که طراحان برای کاهش گازهای گلخانه‌ای انجام می‌دهند، طراحی پایدار است. گروه شرکت وینسنت کالبو ساختمان‌های پاریس را به عنوان یک شهر هوشمند در سال 2050 بازآفرینی کرده است. در ادامه تصاویری از این شهر و معماری پایدار آن را ببینید.
شرکت فرانسوی Vincent Callebaut Architectures با پرداختن به مسائل مسکن و تراکم پاریس، پیشنهادی را برای چندین ساختمان بلند با خروجی انرژی مثبت (BEPOS) ارائه کرده است. این طرح متشکل از هشت سازه چند منظوره در مکان‌های مختلف پاریس است و تلاش می‌کند تا مشکلات عمده پایداری را که بر هر منطقه تأثیر می‌گذارد، رسیدگی کند، در حالی که عملکردهای کلیدی را برای شهر فراهم می‌کند.
طراحی این شهر هوشمند تا سال 2050 انتشار گازهای گلخانه ای را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. به منظور دستیابی به اهداف بلند مدت انرژی، ساختمان‌های سبز مرتفع چندین تکنیک تولید انرژی را ترکیب می‌کنند تا از ثابت بودن آنها اطمینان حاصل شود. . اگرچه تکنیک‌های به کار گرفته شده برای هر ساختمان منحصر به فرد است، اما اهداف کلی شهر هوشمند در هر ساختمان و فضایی مشترک است: به تاریخ غنی پاریس احترام بگذارید و در عین حال از پتانسیل آن برای پرورش آینده‌ای سالم‌تر با کاهش اثرات زیست محیطی آن استفاده کنید.
داخل دیوارهای ساختمان‌های سبز، فرآیندهای طبیعی (گرمایش و سرمایش غیرفعال، اکسیژن رسانی، نگهداری آب باران) تا جایی که امکان دارد برای ایجاد واحدهای خودکفا استفاده می‌شود. علاوه بر این، طراحی فضاهای سبز، یعنی باغ‌های اجتماعی و دیوارهای سبز، اثرات پاک‌سازی زندگی روستایی را وارد شهر می‌کند و ساکنان را تشویق می‌کند تا در به کارگیری سبک زندگی پایدار مشارکت کنند.
شهر هوشمند علاوه بر راهبردهای غیرفعال و طبیعی صرفه جویی در انرژی، از تکنیک های نوآورانه نیز استفاده می کند. به طور مثال، نمای خارجی برج‌ها به نور خورشید حساس هستند و از نور خورشید برای تولید برق برای ساختمان استفاده می‌کنند. یا طراحی برج‌های فتوسنتز یکی دیگر از این ایده‌هاست که سوخت خود را تولید می‌کنند. فناوری دیگری که از خودکفایی شهر هوشمند پشتیبانی می‌کند «phylolight» است، یک سیستم لامپ توربین هیبریدی که هم روشنایی و هم انرژی مورد نیاز برای تولید نور را تامین می‌کند.
در پایان
در سرتاسر طرح شهر هوشمند، برج‌ها ترکیبی از عملکردهای مسکونی و تجاری دارند و طوری طراحی شده‌اند که افراد کمترین نیاز به حمل و نقل را داشته باشند و در نتیجه گازهای گلخانه‌ای حاصل از حمل و نقل کاهش یابد. در واقع پاریس در سال 2050 شهری هوشمند است که می تواند با حفظ شخصیت خود و کمک به آینده ای سالم‌تر به رشد خود ادامه دهد.